لابه لای گشت و گذارهای روزانه ام توی وب سایت های خودشناسی و رشد فردی یهو برخوردم به یه وب سایت خارجی که نوشته هاش جذبم کرد...
عنوان متن این بود :
" 3 Simple Steps That Help When You Have a Setback (Or Make a Mistake) "
این جور استپ بندی ها معمولا چون خلاصه و شفاف بیان میشن می تونن کمک کننده باشن و افراد هم بیشتر حوصله خوندنش رو دارن ... و حالا که این وب سایت رو کشف کردم:))) اگه خواستین ببینین اینه
من اینجا برداشت های شخصیم رو از بعضی مطالبش که به نظرم مفید باشه می نویسم.
خب! طرف اینجوری شروع می کنه که وقتی جوونتر بوده، بهترین دوست خودش نبوده مخصوصا وقتایی که شکست می خورده یا اشتباهی مرتکب می شده و گاهی تا یک هفته خودش رو بابت اینکه کارا اون جوری که می خواسته (یا به گفته خودش اون چیزی که با تحصیلات دانشگاهیش انتظار داشته) پیش نرفته سرزنش می کرده، برای خودش متاسف می شده و میفتاده توی یه مسیر بدبینی!(چه خبره بابا:)))) )
حالا بعد از گذشت 10 سال، یاد گرفته چطوری با خودش مهربون تر رفتار کنه و اشتباهاتش رو با یه روش هوشمندانه ای مدیریت کنه... راهی که وقت و انرژی کمتری تلف میکنه و در عین حال باعث پیشرفتش در آینده میشه...
حالا این سه قدم اینه :
یک : یادآوری : هرکسی که بخواد در زندگیش کارهای ارزشمندی انجام بده تن و بدنش خواهد لرزید!
+ فکر کنم منظورش اینه که می ترسه، کارش بارها و بارها گیر می کنه و کلی سختی می کشه و اینا که خب می دونستیم خودمون
ما معمولا فقط داستان های موفقیت آدم های موفق رو می شنویم در حالی که مسیر رسیدن به اون نقطه ها موانع و مشکلات زیادی دارن. داستان هایی که ممکنه فقط توی رسانه ها و توی برداشت های ذهنی ما روشن و سریع به نظر برسن. اما واقعیت - و یه روش مفید برای نزدیک شدن به مشکلات - بیشتر شبیه به این نقل قول از مایکل آقای جردن هست :
I’ve missed more than 9000 shots in my career. I’ve lost almost 300 games. 26 times, I’ve been trusted to take the game winning shot and missed. I’ve failed over and over and over again in my life. And that is why I succeed.
+ چه ساده و قشنگ میگه بارها و بارها و بارها توی زندگی شکست خوردم و اینه که موفق شدم...همینه دیگه:))
دوم : با خودت مثه کسی که از همه بیشتر بهت نزدیکه صحبت کن.
به جای سرزنش کردن خودت، از خودت بپرس: دوستم یا خانوادم چطوری توی این وضعیت حمایت و کمکم می کنن؟
بعدش همون کاری رو که اگه اونا جات بودن انجام میدادن واسه خودت بکن یا حرفایی که بهت می گفتن رو به خودت بگو.
اینجوری دیگه نمیفتی تو یه گودال ناامیدی و بهت کمک می کنه بعد از دردهای اولیه ات توی اشتباه ها یا شکست هات سازنده تر عمل کنی:)
سوم : از خودت سوال های سازنده بپرس.
خطا و اشتباه توی زندگی همه هست اما نکتش اینه که دائمی نیس و میشه یه کاریش کرد بالاخره...
یه کاری که میشه کرد و خوش بینی پیشه کرد و از اون مشکل یه فیدبک با ارزش گرفت اینه که این سه تا سوال رو از خودمون بپرسیم:
حالا ممکنه بگیم این ها رو که خب می دونستیم (که مسخره بازی های اون من پرفکشنیست درونه) ولی کو گوش شنوا؟ (مگه این من سرزنش گر درون میذاره؟!) زودتر با من های درون یه مذاکره ای داشته باشیم و با خودمون مهربون تر باشیم:))
