رشد تو در هجرت و رشد من در شکستن بود

.وزش باد شدید، تو را پریشان کرده بود و این سو و آن سو تکانت میداد

و من نگرانت بودم ...

حق بده نگرانت باشم ...

چون من و تو زمان زیادی را با هم سپری کرده ایم...

تو در درون من ریشه دوانده ای و سبز شدی و قامت برافراشتی ...

تو از جان من تغذیه می کردی ...

آری من نگرانت بودم

و حتی الان که شکسته ام، نیم نگاهم به ریشه توست که سالم مانده است ..

تو اما غصه شکستن مرا نخور...

تو تقدیرت هجرت بود...

هرچه بزرگتر میشدی، من برایت تنگ تر میشدم ...

آری رشد کردن، لازمه اش تغییر است ..


تو به دنیای بزرگتری منتقل میشوی

رشد تو در هجرت و رشد من در شکستن بود.

دختࢪ‌ماھ