حفظِ میهن هزینه دارد؛ اینطور نیست که فکر بکنیم در دنیا قانونی حاکم است و همهچیز را نظارت میکنند و روزگار ما هم گُلوبلبل است.
دُنیا معرکهایست چون جنگل که هرکس زورش بیشتر باشد، میتواند سرپا بماند. اینجا خبری از عدل و داد نیست؛ مگر اینکه حجةبنالحسنالعسکری -علیهماالسلام- بیآید و رشتهی امورات را بدست بگیرد؛ امّا در غیابت آنحضرت باید این را بدانیم که خبری از آرامش نخواهد بود، مگر بصورت نِسبی!
معمّر قذّافی یک جملهای دارد که جای تأمل دارد. در یک سخنرانی طولانی که سال 1984 داشت، گفت: «این دنیا حقّ را به رسمیّت نمیشناسد.».
همهی ما شاهد این هستیم و بودیم و خواهیم بود. این دنیا فقط چماق سرش میشود و بس! بنابراین ما بایستی بسیار در اینباره دقت کنیم که کسی بهداد ما نخواهد رسید جز اینکه بفرمایش قرآن عمل کنیم؛ آنجا که فرمود: «و اعدوا لهم ما استطعتم من قوه و من رباط الخیل تریبون به عدو الله و عدوکم»؛ یعنی:
«براى مقابله با دشمن، هرچه نيرو در توان داريد و اَسب هاى زين بسته را آماده كنيد تا بدين وسيله دشمن خدا و دشمن خودتان و دشمنان ديگرى كه شما آنها را نمىشناسيد، ولى خدا آنها را مىشناسد، همه را بترسانيد.».
با هر سلیقه و هر عقیدهای که داریم، وظیفه داریم این کِشتی را حفظ کنیم؛ چرا که اگر -خدای ناکرده- بهدست دشمن بیافتد، به صغیر و کبیر ما رحم نمیکند و کارِ همه را یکسره میکند؛ گرچه همه میدانیم که اصلا شدنی نیست و دشمن ما ضعیفتر از آنست که حتی فکرش را میکنیم.
احتمال جنگ زیاد است؛ نتانیاهو و صهیونیستها آرام نمینشینند تا اینکه یک کاری بکنند که ما بزنیم توی دهانشان. أجلشان نزدیک است و ما پیروز این نبرد خواهیم بود بحکم الله تعالی... فقط باید کنار هم و متحد بمانیم.
