زن برادر جوان محبوبه خانم از دنیا رفت.
چند ماه پیش.
اون موقع ها که تازه واکسن وارد شده بود.
دختر جوانی که تازه با برادر محبوبه خانم عقد کرده بود، و به خاطر شرایط خطیر کرونا مراسم عروسی رو به تأخیر انداختن اما زندگی مشترکشون رو به توصیه ی پدر عروس شروع کردن.
کرونا نگرفت. از سرطان فوت کرد و عکسش رو تو استاتوس محبوبه خانم دیدم و خیال کردم کرونا گرفته بوده و شاید چند سالی از زندگی مشترکش گذشته و شاید بچه هم داره.
من به برادر محبوبه خانم فکر کردم که چطور باید ادامه بده؟ چطور باید این داغ رو تاب بیاره؟
دلم سوخت براش.
و این فکر اومد توی ذهنم که الان میگن برای تازه گذشته فاتحه بخونید و صلوات بفرستید و خیرات بدید چون دستش از دنیا کوتاهه؛ اما برادر محبوبه خانم چی؟ اون دستش از دنیا کوتاه نشده؟ اون چه حالی داره؟ دست اون به کجای دنیا بنده؟
برخلاف چیزی که تو ذهن ما جا گرفته فاتحه از افتتاح میاد و سوره ی حمد به این خاطر که اولین سوره ی قرآن هست به فاتحه مشهوره چون افتتاح قرآن با سوره ی حمده.
برای کسی که از دنیا رفته فاتحه میخونیم چون مرحله ی جدیدی از زندگیش رو شروع میکنه. از دید ما زندگی اون تموم شده و به همین خاطر هر چیزی که تموم میشه میگیم فاتحه ش خونده ست یا فاتحه ش رو باید خوند. اما در حقیقت کسی که میمیره جسم مادیش رو ترک میکنه و باید ادامه ی مسیرش رو جای دیگه ای و شاید مشکل تر از زندگی دنیویش طی کنه. به همین خاطر برای شروع اون مرحله براش فاتحه میخونیم.
اما بازمانده ها چی؟ اونا وارد مرحله ی جدیدی نمیشن؟ زندگی بدون عزیز از دست رفته، با جای خالیش، با عکس ها و خاطره هاش و ...
البته همیشه هم سختی زندگی به خاطر از دست دادن کسی نیست. گاهی اوقات تولد هم ممکنه آدمها رو غمگین و دلزده کنه و سبب بشه احساس کنن اصطلاحا دستشون به هیچ کجا بند نیست.
مثل تولد زودهنگام نوزادی که شاید به خاطر شرایط مادر زود به دنیا آورده دستشه یا به دنیا میاد و باید مدتی در دستگاه زندگیمیاه تا به مرحله ای از رشد برسه که بتونه به تنهایی به زندگی ادامه بده.
تولد نوزاد سندروم داون، عقب مانده ی ذهنی، اوتیسم یا نوزادی دچار نقصی در جسم هم می تونه پدر و مادر و وابستگان نزدیکشون رو دچار اضطراب و تشویش و گاهی حتی فروپاشی خانواده کنه.
همه مون خوب می دونیم و می تونیم موارد زیادی مثال بیاریم در مورد شرایطی که یک انسانراو به استیصال می کشونه.
پس گاهی اوقات برای زندگان هم فاتحه بخوانیم برای شروع مرحله ی دیگری از زندگی که شاید بسیار سخت تر از چیزی باشد که فکر می کنیم.
29 بهمن 1400
