آرتروز شایع ترین بیماری مفصلی است که باعث تخریب غضروف مفصلی می شود. غضروف مفصلی بافت لغزنده ای است که از استخوان ها در برابر سایش و پارگی محافظت می کند. با تخریب غضروف مفصلی، استخوان ها بر روی یکدیگر ساییده می شوند و باعث ایجاد درد، تورم و محدودیت حرکتی می شوند.
آرتروز می تواند هر مفصلی را در بدن درگیر کند، اما مفاصل بزرگ و تحمل کننده وزن مانند زانو، ران و ستون فقرات بیشتر در معرض ابتلا هستند. آرتروز می تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند سن، ژنتیک، چاقی، آسیب دیدگی مفاصل و فعالیت های مکرر باشد.
اگرچه آرتروز یک بیماری مزمن است و درمان قطعی ندارد، اما با روش های مختلفی می توان علائم آن را کنترل کرد و از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد. یکی از مؤثرترین روش ها برای درمان آرتروز، حرکات فیزیوتراپی است.
حرکات فیزیوتراپی می تواند به موارد زیر کمک کند:
افزایش دامنه حرکتی مفصل: دامنه حرکتی مفصل به میزان حرکت مفصل در جهات مختلف گفته می شود. با تخریب غضروف مفصلی، دامنه حرکتی مفصل کاهش می یابد. حرکات کششی می توانند به افزایش دامنه حرکتی مفصل کمک کنند.
کاهش درد و التهاب: حرکات فیزیوتراپی می توانند به کاهش درد و التهاب مفاصل کمک کنند. این حرکات می توانند جریان خون در مفاصل را افزایش دهند و مواد التهابی را از مفاصل خارج کنند.
تقویت عضلات اطراف مفصل: عضلات اطراف مفصل از مفصل حمایت می کنند و به حرکت آن کمک می کنند. با ضعف عضلات اطراف مفصل، فشار بیشتری به مفصل وارد شده و علائم آرتروز تشدید می شوند. تمرینات قدرتی می توانند به تقویت عضلات اطراف مفصل و بهبود عملکرد مفصل کمک کنند.
بهبود عملکرد مفصل: حرکات فیزیوتراپی می توانند به بهبود عملکرد مفصل کمک کنند. این حرکات می توانند به کاهش درد و سفتی مفصل، افزایش دامنه حرکتی مفصل و تقویت عضلات اطراف مفصل کمک کنند.
جلوگیری از پیشرفت بیماری: حرکات فیزیوتراپی می توانند به جلوگیری از پیشرفت بیماری آرتروز کمک کنند. با افزایش دامنه حرکتی مفصل، کاهش درد و التهاب و تقویت عضلات اطراف مفصل، می توان از سایش و پارگی بیشتر مفصل جلوگیری کرد.
انواع مختلفی از تمرینات فیزیوتراپی برای درمان آرتروز وجود دارد. برخی از رایج ترین این تمرینات عبارتند از:
تمرینات کششی: تمرینات کششی به افزایش دامنه حرکتی مفصل کمک می کنند. این تمرینات باید به آرامی و بدون درد انجام شوند.
تمرینات قدرتی: تمرینات قدرتی به تقویت عضلات اطراف مفصل کمک می کنند. این تمرینات باید با وزنه های سبک شروع شده و به تدریج وزن وزنه ها افزایش یابد.
تمرینات هوازی: تمرینات هوازی به بهبود عملکرد قلب و عروق و کاهش التهاب کمک می کنند. این تمرینات باید با شدت کم و به مدت طولانی انجام شوند.
قبل از شروع هرگونه برنامه تمرینی، مهم است که با فیزیوتراپ خود مشورت کنید. فیزیوتراپ می تواند بهترین تمرینات را برای شما انتخاب کند و به شما نحوه صحیح انجام آنها را آموزش دهد.
در اینجا چند نکته مهم برای انجام تمرینات فیزیوتراپی برای درمان آرتروز وجود دارد:
از انجام تمرینات دردناک خودداری کنید. اگر در حین انجام تمرینات، درد شدیدی احساس کردید، تمرین را متوقف کنید.
به تدریج شدت و مدت تمرینات را افزایش دهید. شروع با تمرینات سبک و کوتاه و به تدریج افزایش شدت و مدت آنها به شما کمک می کند تا از آسیب دیدگی جلوگیری کنید.
به طور منظم تمرینات را انجام دهید. انجام منظم تمرینات فیزیوتراپی برای درمان آرتروز ضروری است. سعی کنید حداقل سه بار در هفته تمرینات را انجام دهید.
در صورت انجام منظم تمرینات فیزیوتراپی، می توانید شاهد بهبود قابل توجهی در علائم آرتروز خود باشید. حرکات فیزیوتراپی می تواند به شما کمک کند تا درد خود را کاهش دهید، دامنه حرکتی مفصل خود را افزایش دهید و عملکرد خود را بهبود ببخشید.
