ترس‌هایی زیادی در زندگی هر کسی هست؛ اما ترسی که اینجا می‌خواهیم در موردش صحبت کنیم و مربوط به مطالبمون میشه، ترس از نوشتن هدفه. البته ترس از خود نوشتن اهداف ناشی نمیشه، بلکه ترس ناشی از اینه که به اهدافمون نرسیم و اگر روزی این هدف رو دیدم که نوشته بودیم؛ حس بدی و ناامید کننده‌ای که ممکنه به ما دست بده. در نظر بگیرید که شما اصلا هدف خودتون رو ثبت نکرده باشید؛ اگر هم بهش نرسید می‌تونید خودتون رو گول بزنید اما توجه کنید اگر این هدف رو ثبت کرده باشید و نتونید بهش برسید و جلوی چشتون باشه چه حسی بهتون دست می‌ده؟
این جا 2 تا نکته قابل بیانه:
اول اینکه با این تفاسیر باز هم بهتره هدف‌هاتون رو بهش نرسید اما طبق تحقیقی که در این نوشته بهش اشاره کردیم، احتمال تحقق هدف‌هاتون با نوشتن بیشتر از پیش میشه. حالا اگر هم نرسید، ضرر نکردید. می‌دونید تلاشتون رو انجام دادید اما به هر حال موفقیت آمیز نبوده.
و نکته دوم اینکه توجه شما را به دو تا جمله از دو نفر جلب می‌کنم:
فرنکلین روزولت، رئیس جمهور آمریکا:
تنها چیزی که باید از اون بترسید، خود ترسه
و گوینده‌ای ناشناس:
چیزی که ازش ترس داری را انجام بده، اونوقت دیگه هیچی نیست که ازش بترسی
پس همین الان تصمیم بگیر که هدف تو بنویسی. این که چطوری این کار رو بکنی با هم پله‌به‌پله می‌ریم جلو. نگران نباش.
اما برای شروع حتما توصیه می‌کنم نوشته بعدی که یک شوخی با هدف است رو انجام بدید.
این مجموعه از پست‌ها، از مجموعه چرا هدف‌هامون رو نمی‌نویسیم می‌باشد. می‌توانید در صورت تمایل، نوشته قبلی یا نوشته بعدی را بخوانید.
