سلام
میدونستین تمام خوشبختی و آرامش و موفقیت ما توی دوتا فاکتور خلاصه میشه؟!(خب میدونم خیلی ادعای گنده ای کردم ولی اگر بیشتر از این دوتا عامل نباشه کمتر هم نیست.
میدونین اون دوتا عامل چی هستن؟
مطمئنم که میدونین. اصلا امکان نداره که ندونین.
خب پس اگر میدونین من چرا دارم دو روز خودمو برای چیزی که همه میدونن پا سیستم کور میکنم؟
جوابش اینه که (کاش میشد جوابش رو اینقدر زود ندم یکم تو خماری بمونین) ما آدما هممون بلا استثنا خیلی چیزا میدونیم و خیلی چیزای بیشتری رو نمیدونیم(نکشیمون بابا سقراط).
اما
مشکل دقیقا اونجاست که ما به چیز هایی که میدونیم خیلی خیلی خیلی کم عمل میکنیم.(دقیقا انگار نمیدونیم)
میدونین معروف ترین مثالش چیه؟ نوشابه!
همه ی چند میلیارد جمعیت کره ی زمین (بجز اون قبیله های دورقوزآبادی که اصلا نمیدونن نوشابه چیه) میدونن که نوشابه ضرر داره و منطقا چیزی که ذره ای براشون سود نداره و سرتاسر ضرر هست رو نباید بخورن، ولی خب تقریبا هیچکس به هیچ جاش نیست و همه میخورن.
پس مشکلِ خوردن نوشابه وگرفتنِ پوکیِ استخوان، ناشی از «آگاه نبودن» از ضرر های نوشابه نیست بلکه ناشی از «عمل نکردن» ما به یکی از دانسته هامونه.
اگر دوست داری سعادتمند ترینِ مردم باشی، به آنچه میدانی عمل کن. [1]
اما خب حالا اون دوتا عاملی که اهمیت به اونها باعث خوشبختی و سعادت و آرامش و ... میشه چی هستن؟؟؟
جوابش اینه : زمان و دانش.
اول از همه بگم زمان چیه.
خب اینکه زمان دقیقا چیه رو که نمیتونم(شایدم نمیشه) توضیح بدم وگرنه الان پشت سیستم بجای پست نوشتن داشتم تو ناسا برنامه ی سفر بعدیِ یه کاوشگر به مریخ رو میچیدم(تو پرانتز بگم ایشون و که این زیر میبینید اینکار رو کرده!)
بعد از اپیلاسیون شدن چند نفرتون (از جمله خودم) با دیدن عکس بالا باید بگم لُپِ کلام اینه که ما بلد نیستیم زمان رو کنترل کنیم(خب معلومه زمان رو نمیشه کنترل کرد(حداقل فعلا)) واقعیتش اینه که تقریبا خیلی از ما ها نمیدونیم در چه زمانی باید چه کاری رو انجام بدیم یا نمیدونیم بین چنتا کار کدوم رو برای انجام دادن انتخاب کنیم یا کسی نیست که بهمون بگه تو چه روز ها و در چه ساعاتی ما برای انجام کدوم کار ها مناسب تریم.
اما تو همین ویرگول که سرچ کنید کلی راه برای مدیریت زمان هست( که کسی هم پیدا نمیشه که بهشون عمل کنه).
ولی یه نکته ی ریزی هست؛
اونم اینه که شما تا هزینه ی چیزی رو ندونی چطوری میخوای بفهمی باید چقدر پول برای خریدش جور کنی؟
تو بحث برنامه ریزی و زمانبندی کردن کار ها هم همینه، درواقع یکی از چیز هایی که خیلی ها بهش توجه نمیکنن اینه که اصلا ما تو برنامه ریزی هامون برای هرکار باید چقدر تایم اختصاص بدیم.
برای اینکار دو تا راه به ذهن من میرسه :
اول : یا باید زمان مورد نیاز برای انجام هر کار رو حدس بزنید،
دوم : یا میتونید بر اساس اینکه در گذشته برای اون کار چقدر زمان صرف کردید، بهش تایم اختصاص بدید،که خب اینجوری دقیق تره(بعضی جاها برای فهم بیشتر مجبورم بجای «زمان» از «تایم» استفاده کنم).
خب از اونجایی که انجام روش دوم میتونه به صورت معمول کلی زمان و کاغذ هدر بده پس عقلانی ترش اینه که یه چیزی مثل یه نرم افزار بیاد به کمکمون.
پس یه راست میریم سراغ اولین نرم افزارِ لیستِ 11 تاییمون.
این اپ اینجوریه که میتونید داخلش پروژه تعریف کنید و به هر پروژه هم چنتا تَسک(Task) اختصاص بدید.
مثلا در پروژه ی «مطالعه» و تسکِ «کتاب فقر احمق میکند» میتونید هربار که این کتاب رو میخونید تَسکِ مربوطه رو استارت ِش رو بزنید و وقتی مطالعه تون تموم شد متوقفش کنید.
با اینکار به مرور متوجه میشید که مثلا شما در روز های سه شنبه بیشتر از بقیه ی روز ها «مطالعه» میکنید و هر نوبت مطالعتون به طور میانگین 50 دقیقه طول میکشه.
نکته ی مهم اینجاست که تا میتونید هرکاری که در روز انجام میدید رو وارد این اپ بکنید؛اگر به این کار عادت کردید دوتا فایده براتون داره : اول اینکه متوجه میشید که چقــــــــــــــــــــــــــــــدر تا حالا توی روزاتون زمان پِرت داشتین و دوم اینکه میفهمید هرکاری که میکنید حدودا چقدر داره وقتتون رو میگیره.
آمار های ارائه شده توسط این برنامه میتونه توی برنامه ریزی هایی که میکنید خیلی کمکتون کنه.
هرکس در برنامه ریزی عقب بماند، نابودی اش جلو افتد. [2]
مزایا :
معایب :
احتمالا میدونین یه نرم افزار چک لیست چه کاری انجام میده، برای همین تو این قسمت فقط چیزایی رو میگم که احیانا نمیدونید:
با این نرم افزار میتونید مثلا یک فهرست کاری بسازید و موارد اون لیست رو با همکارانتون به اشتراک بذارید و حتی مشخص کنید کدوم مورد از لیست مربوط به کدوم همکارتونه.
یا مثلا شما میتونید مشخص کنید که یک روز در میون توی یک ساعت مشخص ورزش کردن رو بهتون یادآوری کنه(ساخت موارد تکرار شونده و روتین).
خیلی ویژگی های خفن و بدرد بخوری داره که خودتون با یه چرخ زدن میتونید همش رو یاد بگیرین.
یه نکته ای هست، اونم اینه که اگر شما قبل از خواب برنامه ی فرداتون رو بچینید خیلی بهتره تا فردا اول صبح این کار رو بکنید(فرقش و فقط تو عمل متوجه میشید).
زنهار از افکندن کار امروز به فردا، زیرا این کار دریایی است که مردمان در آن غرق و نابود می شوند[3]
مزایا :
معایب :
فکر نکنم کسی باشه که «ایلان ماسک» رو نشناسه. این بشر صاحب چهار پنج تا از بزرگترین شرکت هایی هست که تا حالا اسمشون رو شنیدین(شایدم نشنیده باشین) از جمله ی این شرکت ها میشه به اتوموبیل سازی Tesla ، شرکت فضایی Space X ، شرکت مالی Pay Pal(که الان مالکش ebay هست) و دوتا شرکت در زمینه ی حمل و نقل و هوش مصنوعی اشاره کرد.
با دونستن این موضوع واقعا براتون سوال پیش نمیاد که وقتی یک نفر کسب و کار تقریبا زِپِرتیِ(دقیقا نمیدونم درست نوشتمش یا نه) خودش رو به زور داره اداره میکنه ایشون چطور میتونه 5 تا شرکت به اصطلاح «High Tech» رو مدیریت کنه(اونم شرکت های کاملا موفق و پولساز)؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ (هر هفته بین 80 تا 100 ساعت کار میکنه و دومین ثروتمند دنیاست).
جالبه بدونید یکی از تکنیک هایی که ایشون در مدیریت زمان و برنامه ریزی ازش استفاده میکنه،
تکنیک «Time Blocking» هست.
تو این تکنیک هر روزِ خودتون رو به بلاک های زمانی تقسیم میکنید و هر بلاک رو به انجام کار مخصوصی اختصاص میدید. اگر تو اینترنت درباره ی این تکنیکِ ساده یه جست و جویی بکنید خیلی زود یادش میگیرید.
یکی از بهترین و با کیفیت ترین نرم افزار هایی که توی تایم بلاکینگ بهتون کمک میکنه تقویم گوگل هست.
فکر نکنم با اپ تقویم ناآشنا باشید ولی برای اونایی که نمیدونن باید بگم شما میتونید در ساده ترین حالت کارها و قرار هایی که دارید رو در این اپ وارد کنید. فلسفش خیلی شبیه به نرم افزار ماکروسافت To Do (که دومین مورد این پست هست) هست ولی فرقش با اون تویه اینه که اون چک لیست هست ولی این تقویم و این دوتا کاملا از هم متفاوتن!
سعی کنید تا جایی که میتونید به برنامتون مقید باشید و کارای امروز و به فردا حواله نکنین.
و هرگز در مورد کاری نگو : من فردا آن را انجام میدهم.[4]
مزایا :
معایب :
خب تا اینجا از اهمیت زمان گفتم و چنتا ابزار هم معرفی کردم،الان نوبت به یکم توضیحات درباره ی دانش و مخصوصا «یادگیری» میرسه که خدمتتون عرض مینُمایم.
ببینید ما کلا تو عصری داریم زندگی میکنیم که باید خیلی چیزها رو بلد باشیم تا بتونیم یه زندگی خوب رو تجربه کنیم.
قبلا اگر فقط بلد بودید بخونید و بنویسید بهتون میگفتن با سواد ولی الان کار با کامپیوتر و آشنایی با زبان انگلیسی و چنتا چیز دیگه هم به این تعریف(تعریف با سواد بودن) اضافه شده.
تو این پست با اونایی که نمیخوان یاد بگیرن یا دلیلی برای یاد گرفتن ندارن کاری ندارم، توی این مطلب روی صحبتم با اونایی هست که میخوان یاد بگیرن و یاد هم میگیرن ولی یادشون نمیمونه!
شما تمام مطالبی که میخونید چه در حوزه ی کاریتون چه در حوزه ی تحصیلی یا در حوزه های سلامتی و روانشناسی و اقتصادی و ورزشی و ... اگر اون مطالب رو یاد بگیرید و فراموششون هم نکنید آیا زندگیتون از این رو به اون رو نمیشه؟؟؟(تا حالا با خودتون فکر کردین چرا بعضی مطالب رو چند بار در طول سال گوگل میکنید؛هربار جواب و پیدا میکنید ولی هربار هم یادتون میره).
پس عمومی ترین چالش هایی که در زمینه «دانش» پیش رومون داریم از این قراره :
چجوری یاد بگیریم.
چجوری چیزایی که یاد گرفتیم رو فراموش نکنیم.
در مورد اینکه «چجوری یاد بگیریم» باید بگم که یه سری تکنیک و بحث علمی برای اینکه چجوری یه چیزی رو به صورت«بهینه تر» یاد بگیریم وجود داره اما نکته ی اصلی اینه که زمانی شما چیزی رو یاد میگیرید که با تمرکز بالایی اون رو انجام بدید.
تو اینترنت دوره های کوتاه و مفیدی در مورد یادگیری وجود داره که میتونید مطالب خوبی رو ازشون در بیارید ولی تو این پست ما به مطلب اصلی یعنی «تمرکز» در حین یادگیری میپردازیم.
شما زمانی چیزی رو که دارید میخونید یا میبینید رو درک میکنید که تمام حواستون پیش اون باشه یا به اصطلاح در اون زمان «متمرکز» باشین.
تمرکز چیزی نیست که فقط به یک عامل بستگی داشته باشه؛ چیزهایی مثل تغذیه و خواب و استرس روی تمرکز شما تاثیر بسزایی دارن.
احتمالا در مورد نقش خواب توی زندگی و سلامتی یه روز یه پست بنویسم ولی تا اونموقع میتونید کلی مطلب خوب تو اینترنت پیدا کنید.
ولی اینجا من دوتا راهکار کاملا علمی و تست شده رو برای بهبود تمرکز بهتون معرفی میکنم.
اولیش نوشتنه!
موقعی که دارید درس میخونید یا مطالعه میکنید یا کلا دارید کاری میکنید که براتون مهمه و دوست دارید متمرکز باشید، یه کاغذ بذارید کنار دستتون و هر بار که یه فکر بیربط یا موضوعی که باید بهش رسیدگی کنید اومد و میخواست فکرتون رو مشغول و حواستون رو پرت کنه(بهش میگن پرش ذهنی)، بنویسیدش روی برگه ای که کنار دستتون برای این کار گذاشتید تا بعدا به اون موضوع رسیدگی کنید.
شاید خیلی ساده بنظر بیاد ولی واقعا کار تاثیر گذاریه، اینجوری در واقع دارید به مغزتون یاد میدید که وقت و بی وقت خروس بی محل نباشه و کارش رو انجام بده و دم به دِیقه ناتیفیکیشن های بیربط به فعالیتی که انجام میدید نفرسته(خداییش خودم حس میکنم این تیکه رو خیلی خوب گفتم).
دومیش پومودورو(تو ایتالیا به گوجه میگن پومودورو)
پومودورو یه تکنیکه که بهتون یاد میده خودتون رو مجبور کنید به متمرکز بودن.
خیلی تکنیک ساده ایه ولی اگر بخوام اینجا توضیحش بدم دیگه متنم خیلی طولانی میشه(یه دیقه برید اینجا بخونیدش و بیاید، ایشالا عروسیتون جبران میکنم).
این نرم افزار هم تقویم داره هم چک لیست داره هم پومودورو منتها استفاده از تقویم و چک لیستش محدودیت داره و خب من هم تقویم خوب و هم چک لیست خوب بهتون معرفی کردم که کاملا هم رایگانن.
مزیت این اپ اینه که به راحت ترین شکل ممکن میتونید پومودورو را روی خودتان اجرا کنید(چقدر نوشتن پومودورو سخته! هربار که مینویسمش یه چیزش جا میوفته:|)
مزایا :
معایب :
خب شما الان دیگه با کلیات متمرکز بودن آشنا شدین و میدونین موقع یادگیری چطور تمرکز خودتون رو بالا ببرید تا مطلب مورد نظر رو در زمان کوتاه تری با کیفیت بالاتر یاد بگیرید.
الان باید بفهمیم که چیزایی که یاد گرفتیم رو چطوری فراموش نکنیم؟!!
ایشون و میشناسین(الان نمیدونم علامت نقل قول باید بذارم یا علامت سوال،اصلا با چه ترتیبی باید بذارم؟)
آقای ابینگ هاوس خیلی سال پیش یه تحقیقی رو درباره ی فراموشی و حافظه انجام میده که از اونموقع تا حالا بارها و بارها نتایجی که بدست آورد توسط دانشمندای دیگه سنجیده و اثبات شد.
ما وقتی مطلبی رو یاد میگیریم در واقع داریم اون رو توی حافظه ی کوتاه مدتمون ذخیره میکنیم و برای اینکه اون مطلب هیچوقت از ذهنمون پاک نشه یا دست کم برای مدت طولانی تری به یاد داشته باشیمش باید اونو از حافظه ی کوتاه مدتمون به حافظه ی بلند مدتمون انتقال بدیم،چطوری؟ ، با «مرور» کردن.
طبق «نمودار فراموشی» (که حاصل تلاش آقای ابینگ هاوس هست) اگر شما امروز وقت گذاشتید و مطلبی رو یادگرفتید (هر مطلبی)، اگر تا 48 ساعت بعد دوباره اون مطلب رو مرور نکنید 20 تا 30 درصد از اون مطلب رو فراموش میکنید و به همین ترتیب هر روزی که میگذره درصد بیشتری از مطالب رو یادتون میره تا اینکه بعد از یک هفته کمتر از 20 درصد از اون مطلبی که 100درصد یاد گرفته بودین رو بلدید.
این یعنی فاجعه!!!
خب راه حلش چیه؟
راه حلش اینه که در زمان های مشخصی بعد از مطالعتون دوباره اون مطلبی رو که یاد گرفتید رو مرور کنید.
بر اساس «نمودار فراموشی» شما با هربار مروری که انجام میدید دارید شیب فراموش کردن رو در نمودار فراموشی، کُند تر میکنید تا جایی که بعد از مرور چهارمتون میتونید بالای 90 درصد از اون مطلبی که یاد گرفتید رو بین 6 ماه تا یک سال تو ذهنتون نگه دارید.
این وسط یه سوالی پیش میاد اونم اینه که خب این مرور کردن ها که کلی وقت اَزَمون میگیره!
ولی یه نکته ی مهمی وجود داره تا شما تو تله ای(مرور نکردن بخاطر زمان بر بودنش) که خیلی ها توش گرفتار میشن نیوفتید.
اون نکته اینه که اصلا قرار نیست شما به همون اندازه ایکه برای یادگیری وقت گذاشتید برای مرور هم همونقدر وقت بذارید.
مثلا اگر شما 2 ساعت طول میکشه تا یک مبحثی رو بفهمید، اولین مرورتون بین نیم ساعت تا یک ساعت طول میکشه و دومین مرورتون شاید 15 دقیقه یا نیم ساعت طول بکشه و در مرور سوم‌تون شاید اصلا فقط برگه ها رو ورق بزنید و یه نگاهی روشون بندازید.
اپلیکیشنی که الان معرفی میکنم واقعا یکی از ناشناخته ترین اپ هاست که میتونه برگ برنده ی خیلیاتون باشه.
این اپ اینجوریه که هروقت یه چیزی رو مطالعه کردید باید اپ رو باز کنید و اینکه امروز چه چیزی خوندید رو واردش کنید. همین.
از اینجا به بعد به عهده ی نرم افزاره و هر وقت موعد مرور کردن اون مبحث برسه خودش بهتون یادآوری میکنه.
یادتون باشه وسط مرور ها یهو کار رو ول نکنید،پیوستگی خیلی مهمه!
اندک کاری که بر آن «مداومت کنی» امیدبخش تر است از کار زیادی که از آن خسته شوی.[5]
مزایا :
معایب :
شاید از خودتون بپرسید آیا من توی مرور کردن باید همش همون متن درس رو بخونم یا...؟!؟!
سوال خوبیه.
طبق تحقیقات مثلا اگر شما یه فرد کنکوری باشید اگر توی مرور هاتون بجای اینکه همش متن جزوه تون رو بخونید ،برید و تست زنی بکنید خیلی مفید تره و اصلا اصولیش هم همینه.
یا میتونید از اون مطلبی که خوندید یه خلاصه و یا یک «نقشه ی ذهنی» تهیه کنید و توی مرور هاتون یه نگاهی به اون نقشه ی ذهنی بندازید.
نقشه های ذهنی یا «Mind Map» ها خیلی چیزای بدرد بخوری ان.
درواقع شما وقتی که مطالب رو به صورت دسته بندی شده و منظم یجا جمع کنید یه نقشه ی ذهنی ساختید.
حتما حتما تو اینترنت درباره اش یه جست و جو بکنید، مطمئن باشید به دردتون میخوره.
اپ های زیادی برای ساخت نقشه های ذهنی ساخته شده اما برگ برنده ی اپ Mindly اینه که از یه ساختار خیلی جالب و یونیک برای ساخت نقشه های ذهنی استفاده میکنه.
وقتی وارد اپ بشید یه آموزش داره که خود اون آموزش در قالب یک نقشه ی ذهنی بیان شده و خیلی خوب میفهمید این اپ چجوری ، چه کاری رو انجام میده و چطور میتونه کمکتون کنه.
مزایا :
معایب :
شما هم مطمئنا تا حالا براتون پیش اومده که تو اینترنت دنبال جواب سوالاتون بگردید؛ اگر تا حالا اینکار رو کرده باشید حتما با سایت هایی مواجه شدین که درباره ی شیر مرغ تا جون آدمیزاد توشون مطلب پیدا میشه و وقتی مطالب و میخونید میبینید که چقدر دری وری توشون هست و اصلا معلوم نیست که کجاش راسته کجاش دروغ.
سایت بعدی رو که باز میکنید میبینید هرچی تو سایت قبلی خوندید عینا توی این یکی کپی شده و نهایت خلاقیتشون این بوده که عکس مطالب رو عوض کردن.
با این وجود برای پیدا کردن جواب سوالتون ممکنه دقیقه ها بگردید تا یه چیز درست درمون پیدا کنید.
میدونین مشکل این فرآیند چیه؟
مشکلش اینه که اگر بعد از چند وقت دوباره همون سوال براتون پیش بیاد و جوابش یادتون نمونده باشه بازم روز از نو و روزی از نو، باید برید از اول سرچ کنید و مطالب و سبک سنگین کنید تا یه چیز درست حسابی پیدا کنید.
نرم افزار بعدی حسابی میتونه بهتون کمک کنه.
فرض کنید این اپ یه کتابخونست با کلی کتاب و هر کتاب هم شامل چند فصله و هر فصل کتاب شامل چندین صفحه است.
دیگه چی از این بهتر؟
شما میتونید هر سرچی رو که انجام میدید و یا هر مطلبی رو که تو اینترنت میخونید یه کپی بگیرید تو یکی از صفحات کتابی که تو این کتابخونه دارید پِیست کنید.
شما میتونید کتاب هایی با عنوان پزشکی و سلامتی ، ورزشی ، دینی ، کاری و ...داشته باشید.
مثلا وقتی تو اینترنت درباره ی اینکه «چطور خواب عمیقِ خوبی داشته باشیم؟» سرچ میکنید میتونید اون مطلب بدرد بخوری که با کلی جست و جو پیدا کردین رو کپی و داخل کتابِ «سلامتی» فصلِ «خواب» پِیست کنید و دفعه ی بعدی که خواستید به این مطلب دسترسی داشته باشید مستقیما برید سراغ کتابخانه ی خودتون.
این اپ زیرمجموعه ی نرم افزار آفیس هست و دنیااااایی از امکانات رو بهتون ارائه میده که من یه قسمت خیلی کوچیکش رو بهتون گفتم.
مزایا :
معایب :
اونایی که قبل از پاندمی کرونا تونستن کلاس های حضوری رو تجربه کنند احتمالا میدونن که خیلی از دانشجوهایی که حوصله و یا توان جزوه نوشتن نداشتن بعد از پر شدن تابلو توسط استاد یه عکس از تابلو میگرفتن و همون عکس میشد جزوه شون.
الان نرم افزاری رو معرفی میکنم که در ابتدا برای کمک به ناشنوایان عزیز تولید شد ولی بعدا توسط خیلی از دانشجوها هم مورد استفاده قرار گرفت.
با تایپ صوتی آشنا هستین؟ این تقریبا داداش اونه.
این برنامه صداهای اطراف رو به صورت آفلاین تشخیص میده و به صورت نوشه روی صفحه نمایش نشون میده، صداهایی مثل «صدای سگ» ، «صدای خنده» ، «صدای بوق ماشین» و خیلی صداهای دیگه( واقعا چقدر خوشحال شدم، فکر کنید یه نرم افزار چقدر میتونه به قشر ناشنوای جامعه کمک نه و اونا رو خوشحال کنه:)))
این برنامه همچنین میتونه صداهایی که میشنوه رو براتون به صورت نوشته در بیاره، مثلا سر کلاس که استاد صحبت میکنه شما میتونید با خیال راحت به درس گوش بکنید(البته اگر نخوابید و یا کلاس رو نپیچونید) و اجازه بدید گوشیتون جزوه رو بنویسه!
مزایا :
معایب :
یادتونه اون اولا گفتم برای موفقیت باید هم زمانمون رو درست مدیریت کنیم و هم دانش خودمونو در زمینه های مورد نیاز و مهارت های زندگی ببریم بالا؟
خب حالا کجا میتونیم مطالب با کیفیت و بدرد بخور پیدا کنیم؟ تو یوتیوب مثلا، ولی خب اونجا هم فیلتر شده و هم ممکنه نریم سراغ مطالب خوب و بشینیم ساعت ها موزیک ویدیو و گیم استریم ببینیم:/
یه منبع خفن دیگه هم هست که من به شخصه عاشقشم و خیلی دوشِش دالَم(:/).
تد یه محیطیه که توش کلی دانشمند و متخصص از بیل گیتس و ایلان ماسک و اساتید دانشگاه ها بگیر تا دانشمند های تراز اول تو زمینه های مختلف میان و از تکنولوژی تا هنر برای دیگران سمینار برگذار میکنن.
واقعا واقعا و واقعا خیلی میتونه براتون جالب ، سرگرم کننده و صد البته آموزنده باشه.
مزایا :
معایب :
یکی دیگه از منابع یادگیری، پادکست ها هستن که خب خیلی طرفدار دارن.
خوبیه پادکست ها اینه که شما میتونید هر زمانی به اونها گوش بدید ولی خوبیه دیگش که کسی نمیگه میدونین چیه؟
فرض کنید شما تو اتوبوس دارید یه پادکست غیر داستانی و پر از نکته رو گوش میدید، خب الان شما چجوری میخواید اون نکات رو تو اتوبوس بنویسید(من نمیتونم به سرعت تو نوت گوشیم تایپ کنم:\).
خوبیه این اپها اینه که خیلی ها مطالب صوتی ای که تو وبسایتشون به صورت پخش و پلا منتشر میکنن توی این اپ هم منتشر میکنن و شما میتونید بدون اینکه پادکست ها با آهنگ هاتون قاطی بشه و یا بخواید از تو پوشه ی دانلودتون اونها رو پیدا و پخش کنید ، خیلی راحت و دسته بندی شده از توی این اپ به گوش دادن به پادکست ها بپردازید.
(کانال دکتر شیری (روانشناس)شاید کمکتون کنه)
اگر دانشمندی گویا نیستی، پس شنونده ای گیرا باش.[6]
مزایا :
معایب :
از اونجایی که فکر نکنم تو دنیا بیشتر از 400 500 میلیون فارسی زبان داشته باشیم و زبان علمی و بین المللی تو دنیا انگلیسی هست نه فارسی، پس ما نباید خودمون رو به منابعِ تقریبا قدیمی و کمتر بروز شده ی فارسی محدود کنیم.
الان نمیخوام بگم که چجوری زبان بخونین و چیکار کنین اما تو زمینه ی واژگان میتونم یه توصیه ی خیلی خوب بهتون بکنم.
از اونجایی که لغت حفظ کردن هم زیر مجموعه ای از«یادگیری» هست پس نمودار فراموشی شامل زبان خوندن هم میشه.
این اپ تو دسته ی Flashcard ها قرار میگیره.
با این برنامه شما میتونید لغاتی که میخواید یاد بگیرید رو وارد این اپ کنید یا اون لغات رو دانلود کنید و تمام.
از اینجا به بعد کار این اپ هست که هر روز یه تعداد لغت رو به شما یاد بده و سر زمان درستش لغاتی که باید مرور بشن رو بهتون نمایش بده.
مزایا :
معایب :
یادمون نره که دنیا هر روز درحال تغییره و اونی از این تغییرات جون سالم به در میبره که بتونه با این تغییرات هماهنگ بشه.
تو انقلاب صنعتی کلی آدم بودن که میگفتن ما فاتحمون خوندس و ماشین ها به کلی جای ما رو میگیرن و ما مشاغلمون رو از دست میدیم و البته درست هم میگفتن منتها یه نکته ای هست اونم اینه که اگر با رخ دادن انقلاب صنعتی کلی شغل از بین رفت از اونطرف هم با اومدن این انقلاب کلی شغل جدید به وجود اومد.
همین اتفاق در زمان ورود به عصر ارتباطات هم رخ داد و فردا هم وقتی که وارد عصر هوش مصنوعی و بلاکچین شدیم باز هم همین اتفاق میوفته و اونی از این تغییرات جون سالم به در میبره که از قبل براش آماده شده باشه.
ما میدونیم که با این گوشی هایی که تو دستمونه به جز چک کردن اینستاگرام و بازی کردن، میشه خیلی کار های دیگه ای هم انجام داد، ولی مثال نوشابه همیشه یادتون باشه که مهم دونستن نیست بلکه مهم عمل کردن به دونسته هامونه.
از اینجا به بعد قراره بهتون بگم تجربه ی من در استفاده از اپهای بالا روی گوشی های سامسونگ چی بوده و
در واقع سامسونگ داشتن چه کمکی میتونه به ما بکنه؟
اول از همه بگم من گوشی قبلیم یه BlackBerry Priv بود که خب من عاشقش بودم و هستم ولی مشکلی که داشت این بود که خیلی خیلی الکی داغ میکرد و تقریبا این اواخر یک روز کامل باید میزدمش به شارژ تا بتونم کمتر از دو ساعت باهاش کار کنم.(داستان من و بلکبری رو میتونید اینجا بخونید)
الان یه گوشی سامسونگ دارم(نمیگم چی:)
قبلا هم سامسونگ داشتم و پدرم هم دوتا هوآوی داشت و دوستام هم تقریبا همه هوآوی دارن.
اشتباه نکنین نمیخوام بگم که مثلا سامسونگ بهتره یا هوآوی یا بگم من روی برند خاصی تعصب دارم.
میخوام بگم هر گوشی ای که خوب باشه اون بهتره و اینکه واقعا این سلیقه ی ما هست که مشخص میکنه با پولمون یه گوشی سامسونگ خفن بخریم یا یه هوآوی خفن یا اصلا یه شیائومی خفن تر!
منتها من تو تجربه ای که در حد خودم با گوشی ها داشتم متوجه شدم یه چیزی توی سامسونگ هست که شما توی گوشی های دیگه به مراتب کمتر میتونید پیدا کنید.
بیانش سخته ولی کلمه ی «جزئیات نرم افزاری» بهترین چیزیه که میتونم بگم. در واقع این پرداختن به جزئیات نرم افزاری مورد اولی هست که باعث میشه من سامسونگ رو دوست داشته باشم.
واقعا ریزه کاری ها و زیبایی هایی در رابط کاربری سامسونگ هست که کار باهاش رو خیلی لذت بخش میکنه و البته یکی از بزرگترین دلایل من برای انتخاب سامسونگ(و بلکبری پرایو) صفحه نمایش اونهاست.
تراکم پیکسلی و سوپر آمولد بودن خیلی خیلی برام مهمه، اصلا همینه که باعث میشه که از کار کردن با گوشی لذت ببرین.
برم سر اصل مطلب.
4 5 تا چیز هست که فکر نکنم بجز سامسونگ جای دیگه ای اونها رو دیده باشین و این نکات هست که باعث میشه بین همه ی گوشی های خفن شما یه سامسونگ خفن رو انتخاب کنید.
از اونجایی که خودمم دیگه از نوشتن خسته شدم (چه برسه به شما که دارید میخونید) سعی میکنم خیلی خلاصه این چنتا نکته رو بگم.
مهمترین نکته ی کل این مقاله که اگر تا حالا ازش خبر نداشتید حسابی سورپرایزتون میکنه،
قابلیت «Link To Windows» هست.
(بنظرتون هنوزم از این تبلیغات «خز» ساخته میشه؟)
مورد دوم همین قابلیت لینک کردن موبایل با ویندوزه که خدا میدونه چقدر میتونه به کار بیاد.
دقت کنید این برنامه روی بقیه ی برند های اندروید هم نصب میشه ولی این مورد به صورت پیشفرض روی گوشی های سامسونگ نصب هست و طبق توضیحات ماکروسافت در صفحه ی برنامه در گوگل پلی این برنامه با گوشی های سامسونگ سازگاری بیشتری داره.
مورد بعدی(سوم) اینه که نرم افزارReminder که روی گوشی های سامسونگ هست قابلیت اتصال به نرم افزار To Do شرکت ماکروسافت رو داره.
مورد چهارم همون چیزیه که باعث میشه شما به این راحتی ها نتونید سرویس های گوگل رو کنار بذارید: «اکوسیستم گوگل».
در واقع سامسونگ هم یک اکوسیستمی داره که تقریبا همه طیف نرم افزاری رو در حوزه های مختلف شامل میشه و به شما انتخاب های کامل و بروزی رو در استفاده ی از این اکوسیستم ارايه میده.
سینک شدن همه چیز با هم، مشکل نداشتن با گوگل، هماهنگ بودن با گجت های سلامتی ای که خود سامسونگ ساخته و ... باعث میشه که من سامسونگ رو انتخاب کنم.
هرچند ضعف هایی هم داره
مثلا گوشی های 10 12 میلیونی سامسونگ مثل A71 یا A51 بدنشون پلاستیکیه در صورتی که گوشی های 6 میلیونی شیائومی بدنه ی شیشه ای دارن:|
خب من دیگه بحث و جمع میکنم
الان شما چیز هایی میدونید و فرق شما با کسی که نمیدونه رو فقط عمل شما مشخص میکنه.
به قول یه استادامون ته برگه امتحانی ها:
«اگر تلاشگرید، موفق باشید»
نقل قول ها :
