امروز سوم آذرماه را روز بسیج، سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی نام نهادهاند، سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی یک مفهوم کلی است که میتواند از جنبههای مختلفی مورد بررسی قرار گیرد، شناخت صحیح الگوهای زیستی در جهان پیرامون ما و همچنین بررسی سنتهای داخلی با توجه به وجود اقوام مختلف ساکن در ایران که خود را ذیل ایران تعریف اما دارای استقلال تاریخی، سنتی و تمدنی میباشند از یک سو و تعالیم مذهب شیعه ذیل اسلام در کنار برادران اهل سنت میتواند زمینههای مختلفی را در خصوص تعریف سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی ایجاد نماید.
وجود و ورود تعالیم مذهبی و مکتبی در زندگی روزمره، پایبندی به اصول مذهبی و به کار گیری فروع دین در زندگی روزانه، تامین و ترویج اخلاقیات بر آمده از تعالیم اسلامی، توجه به وحدت میان مذاهب و اقوام، حفظ و تعمیق در استقلال فرهنگی، علمی و تمدنی ایران، تعامل سازنده با جهان، خود شناسی، خدا شناسی و شناخت عناصر تعاملی میان انسانها با یکدیگر، تبیین سبک زندگی مبتنی بر فعل و قول معصومین و بزرگان، الگو سازی تاریخی و توجه به زندگی بزرگان و علمای عصر حاضر، مستند سازی زندگی آحاد، ترویج ساخت زندگی سالم و ارتقاء سطح رفاه اجتماعی، برابری میان افراد برخوردار و کم برخوردار و مستضعف جامعه، حمایت از توانمندان و ناتوانان اجتماعی، توجه ویژه به عناصر دارای ارزش دینی چون صبر، تقوا، قناعت، عدالت، قسط، ایثار و مانند آن و همچنین توجه ویژه به شایسته سالاری، تخصص و تعهد میتواند زمینه ساز ایجاد سبک جدیدی از زندگی مبتنی بر تعالی اجتماع با اهمیت دادن به فرد و جامعه در کنار یکدیگر و نه در تقابل با هم باشد.
آنگونه که میدانیم تعالی شخص میتواند تعالی دهنده اجتماع و تعالی اجتماع میتواند فرد بشری را به تعالی دنیوی و اخروی رهنمون سازد و این دو در کنار یکدیگر میتواند جامعه جهانی مبتنی بر ارزشهای زیستی را ایجاد نماید.
سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی هرچند نیازمند تبیین و نهادینه سازی در اذهان و قلوب آحاد ملت را داراست اما باید توجه نمود که به علت ماهیت و هویت ساختاری نظام بسیج مستضعفین، بهترین راه برای تبیین اصول، ساختار سازی و ترویج این نوع از زیست استفاده از ظرفیتهای معنوی بسیج میباشد که به علت نظام ساختاری و تفکری محملی آماده برای کاشت این چنین بذری است.
هفته بسیج و نامگذاری ایام هفته میتواند تنها زمینه ساز تفکر و تعمیق ساخت زیست اسلامیبا توجه به فرهنگهای متنوع ایرانی باشد که امید است با اتکال به پرورگار این مهم به عنوان یک دغدغه علمی ـ فرهنگی مورد عنایت، تامل و تدقق صاحب نظران قرار گیرد.