مناسبت ها چیزی نیستند جز بهانه ، بهانه که زندگی برایمان عادی نشود ،پدر عادی نشود ، مادر عادی نشود ، پدر ، مادر ، رفیق و همه اطرافیان ، هر نفسی ،هر عطری، هر لحظه ای که غنیمت است ، معمولی نشود . همیشه باید مواظب لحظه ها باشیم ، همیشه باید حواسمان باشد زندگی دچار بیماری " معمولی شدن" نشود ، تکراری شدن یعنی مرگ همه رنگها . دیگر گل دادن گلدانهای خانه شبیه معجزه نیست ، راستی چرا فکر می کنیم هر زیبایی فقط برای یک بار اعجاز است .کودک باشیم ،دنیا برای کودکان رنگهای جیغ دارد .ما بزرگترها از بسکه عادی می بینیم عادی می شویم و دنیایمان خاکستری می شود
روز مردبه همه مردها ، از جمله به پدر خودم "مش رضا" مبارک
