سیاسی نوشتن سیاسی حرف زدن بسیار لذت بخش است ، برای همین است شما در تاکسی ، در سوپر محل و در مهمانی های خانوادگی صحبتهای سیاسی میشنوید ، گوینده یک پا در واقعیت و یک پا در خیال دارد ، متر و معیارها آنقدر دور از دسترس است که هر کس با اطمینان تصور میکند تنها اوست که می داند پشت پرده چرک سیاست چه افرادی نشسته اند و چه می گویند ، البته شاید تنها در ایران اینقدر همه دستی بر آتش سیاست دارند ، چون این تصور را دارند که به حقشان نرسیده اند ، روی مخازن نفت و گاز و معادن و... نشسته اند و از این سفره بی بهره اند لذا اینگونه خود را تخلیه می کنند . صحبت های سیاسی برای باز کردن سر صحبت با راننده و کوتاه کردن مسیر و تفنن بسیار خوب است یا در محافل بهتر از غیبت کردن پشت سر دوستان و آشنایان است ، خدا می داند پوتین چند بار در محافل ایران بیماری های لاعلاج گرفته .یا در تاکسی ها ، ایران را هر پنجاه سال مستعمره یک کشور می کنند و.....
خب پر مسلم است ، تجربه های تلخ و درد های تاریخی ، عقده های به جا و نا بجا ، تاثیرات رسانه های داخلی و خارجی تا قیمت پیاز و گوجه ، مسیر و تعبیرهای سیاسی را مشخص می کند .
گاهی میگویم مردم آمریکا چه خوشبختند که دو حزب بیشتر ندارند ، تقریبا با شناسنامه مشخص ،انگار شما به مغازه مبلفروشی بروی و از دو گزینه راحتی و سلطنتی یکی را بخواهی انتخاب کنی .
در ایران شما در یافت آباد ، یک روز کامل میچرخی و در نهایت یک مبل از سر اجبار و خستگی می خری و بعد هم می بینی که سرتان شیره مالیده اند .
بگذریم
اما امان از لذت متکلم سیاسی شدن و کرم سیاست داشتن . بیشتر سعی می کنم کرم سیاستم را با خواندن پستهای دیگران و نظر دادن زیر پستهای آنها رام کنم تا با پست گذاشتن .
از مشکلات دوستان صاحب نظر در سیاست ، تعصب عجیب و غریب انها بر نظرشان و حزبشان و خواستگاه سیاسیشان است. به عنوان مثال اصلاح طلبها هرگز در مورد فسادهای زمان خودشون صحبتی نمی کنند و نظری نمی دهند ،از آن طرف بچه بسیجی ها هیچ نظری در خصوص باغ ازگل ندارند ، گویی نشنیده اند . این گونه بی انصافیها برای خودشان کاملا حل شده است . خارج نشینها و سلطنت طلبها و ... همه کم و بیش به همین روالند .یا همه خود را نماینده کل مردم می دانند. سلطنت طلبها مردم را مشتاق شاهزاده ، کمونیستها همینطور داخلی ها هم .... ،بسیجی ها خود را نماینده شهدا هم می دانند ، گاهی جالب است مثلا زن و فرزندان یک شهید را خارج شده و کجمسیر می دانند اما خودشان را نماینده آن شهید .
و اما از این دعواهای سیاسی هیچ چیز در نمی آید به خصوص دعواهای داخل ویرگول و دیگر فضاهای مجازی .
البته انچه در نهایت اتفاق خواهد افتاد بی تاثیر از خواست و برآیند کلی جامعه نخواهد بود .
برای مثال اگر حجاب شل میشود ربطی به فلان مسوول ، یا کمکاری بهمان مسوول ندارد ،بلکه بنا به دلایل بسیار زیادی برآیند و خواستگاه جامعه اینچنین است که اینچنین میشود در واقع همان مردم که همه سیاستمداران و سیاسی نویسان خود را نماینده آنها می دانند
والسلام
