دیروز بازی فوتبال ایران و ژاپن بود . انصافا تیم ایران بازی خوبی به نمایش گذاشت . بعد از بازی متوجه شدم سالها بود اینگونه با هیجان مسابقه ای را تماشا نکرده بودم ، راستش در این چند سال آنقدر از اخبار تیم ملی فوتبال دور بودم که یا متوجه نشده بودم ایران بازی دارد ، یا اینکه مثلا دوستانه بوده یا رسمی، در خصوص استقلال و پرسپولیس هم همینطور اصلا "دربی "هم برایم بی اهمیت شده . گمانم مردم کشورهای جهان سومی( از جمله ما ) به علت سرخوردگی در اقتصاد وسیاست و... ، غرور و شخصیت ملی خود را در مسابقات ورزشی جستجو می کنند .بردن ایران از آمریکا با گلهای مهدوی کیا و استیلی . آهنگ وطنم ...
منتهی ورزش نباید به سیاست آلوده شود ، مسابقه ها تنها مسابقه اند ، آن هم مسابقه ای میان دو ملت ، گرچه دولتها گاهی آن را مسابقه ای میان دو حکومت و دولت تبدیل می کنند ، تیمها باید ملی بمانند نه حکومتی ، روزی دوستی می گفت توجه کن هربار تیم ملی می بازد اخبار می گوید" تیم ایران مقابل فلانجا متحمل شکست شد"اما وقتی می برد اعلام می شود " برد تیم ملی جمهوری اسلامی ایران مقابل ...." .
حکومتها قادرند اتحاد و غرور ملی را تقویت با تضعیف کنند . در هر صورت خوشحالم که بعد از مدتها نشستم و بازی ایران را دنبال کردم
