تعارض در دنیای امروز نقش بسیار مهمی دارد زیرا افراد به طور تمام وقت در حال مذاکره با یکدیگر هستند. چگونه می شود تعارض را مدیریت کرد و اصلا تعارض چیست؟
می شود اینطور بیان کرد که تعارض به معنی اختلاف است. ما در دنیای امروز تعارض های زیادی را در ذهنمان تجربه می کنیم. وقتی با خودمان فکر می کنیم که آیا پیشنهادی که یکی از دوستانم به من داده را بپذیرم یا خیر، دچار یک تعارض شده ایم.
روانشناسان بر این باورند که تعارض برای همه انسان ها، تجربه ای بسیار متداول است. تعارض زمانی خود نمایی می کند که خواسته ای فردی ما با یکدیگر در تصادم یا همپوشانی باشد. زندگی ما مملو از انواع گوناگونی تعارض است. اینگونه تعارض ها زمانی بروز می کنند که ما برای گرفتن آنچه می خواهیم، با دیگران، رقابت می کنیم. زمانی که این نوع رقابت ظاهر می شود، رفتار یک نفر من یا شما سبب نا امیدی فردی دیگر در دستیابی به اهدافش می شود. ما بدین شیوه رفتار می کنیم چرا که می خواهیم نیاز هایمان را تامین کنیم. همینطور که طرف روبرویمان به دنبال تامین نیازش است.
فرض کنید من و شما در یک جاده ای روستایی باریک در جهت مخالف هم در حال رانندگی هستیم. زمانی که به هم می رسیم، هر دو نفر نا امید می شویم. هیچ کداممان نمی توانیم جلوتر برویم، چرا که اتوموبیل دیگری، راه ما را سد کرده است. نیاز ها و اهداف فردی ما، در جهت مخالف نیاز ها و اهداف فردی یکدیگر است. هرچند راه حل ساده است: یکی از ما باید برای عبور دیگری راه را باز کند. اما هیچ یک از ما، تمایل به انجام این کار را ندارد و این سبب بروز تعارض می شود.
تنوع تعارض بیشمار است. هر چیزی می تواند موضوع تعارض باشد و هر فردی که تا کنون ملاقات نموده اید یا با او کار یا زندگی کرده اید، نیر می تواند طرف مقابل تعارض با شما باشد. برطرف کردن تعارضات، نیاز به صرف زمانی قابل توجه و شکیبایی بسیار دارد. آگاهی از این مسئله، سبب می شود که شما از این واقعیت شگفت زده نشوید که برای برطرف کردن یک تعارض، تنها یک راه حل وجود ندارد.
شما ناگریزید دست به انتخاب بزنید، انتخابی از میان چندین راهی که می تواند تعارض را اداره کنید، اما همیشه مدیریت تعارض، یک هدف مشترک دارند که عبارت است از:
تعارض را حل و برطرف بسازید و یا تاثیرات و پی آمدهای آن را محدود کنید.
روش های حل تعارض
می توان پنج روش را برای مدیریت تعارض نام برد که از مهم ترین آنها است.
اولین روش از پنج راه اصلی، سبک اجتناب در مدیریت تعارض است. این سبک اینگونه توصیف می شود که اگر نادیده بگیری برطرف می شود و در روابط صنعتی به عنوان سبک عمل مطابق رویه ها شناخته می شود. زمانی که این سبک را به کار می گیرید، می خواهید یی آمد های تعارض را با اجتاب از آن کم کنید یا حداقل سعی بر این دارید. شما به این مسئله پشت می کنید به امید اینکه خود برطرف شود.
این سبک از مدیریت تعارض، در مورد تعارضات بزرگ اثر بخشی ندارد و برای تعارضاتی موثر است که جزئی هستند یا اولویت پایینی دارند. شما می تواند این شیوه را در مورد تعارض هایی به کار گیرید که هزینه برطرف ساختن آنها از فواید آن، بیشتر باشد یا تعارض هایی که علی رغم تلاش زیادتان، قادر به برطرف ساختن آنها نیستید.
سبک مدیریت رقابت، سبک بی پرده و روشنی در مدیریت تعارض است. این سبک، به دنبال اطمینان از برد شما در همان حال، البته شکست طرف، سازمان یا اداره مقابل شماست. به دلایل آشکار، این سبک اغلب به عنوان روش برد = باخت شناخته می شود چرا که با توسل به قدرت و رقابت، سعی بر غلبه بر رقیب دارد. طرفداران این یک می گویند ما هیچ وقت عقب نشینی را قبول نمی کنیم. این سبک ممکن است در گرماگرم جنگ، جذاب به نظر آید. اما همیشه باید به خاطر داشته باشید که در این روش طرف مقابل شما در هر مرتبه که شما را ملاقات می کند، آماده تر از قبل است و شما احساس شکست خواهید کرد.
این سبک در فوریتها و مسائل آشکار می تواند به کار رود، اما زمانی که شما به عنوان یک واکنش تدافعی از این روش استفاده می کنید و دیگران تصور می کنند که شما فاقد حالت رقابت هستید، کاربرد خود را دارد.
زمانی که شما این روش را به کار می برید، با عقب نشینی و گذشت به نیاز های طرف مقابل توجه می کنید. این سبک و روش زمانی بهترین کاربرد را دارد که دریابید تعارض مشکلات عظیم و غیر قابل تحملی به بار می آورد. همچنین این روش، زمانی ارزشمند است که شما متوجه شوید در مسیر اشتباهی حرکت می کنید، یا علی رغم اینکه راهتان صحیح است، دنبال به حداقل رساندن زیان خود هستید. سبک مبتی بر گذشت زمانی مفید است که شما نیاز به کاهش سطح کلی تعارض دارید یا می خواهید آرامش را دوباره بازگردانید.
چهارمین روش سبک همکاری مبتنی بر اعتماد متقابل نام دارد. زمانیکه این روش را که اغلب روش برد = برد نامیده می شود، به کار می برید، هدف، یافتن راه حل هایی برای علل اختلاف است. که برای هر دو طرف رضایت بخش است. این روش زمان زیادی می برد و مستلزم تعهدی قوی از جانب طرفین است. قابلیت این روش در حفظ روابط بلند مدت از طریق توجه به احساسات طرف مقابل، آن را ارزشمند می سازد. زمان قابل توجهی که صرف این روش می شود، به این معناست که تنها در تعارضهایی عظیم یا برای حفظ روابطی که در بلند مدت مورد نیاز است، مورد استفاده قرار می گیرد.
این روش، آخرین روش است و رویکرد مبتنی بر سازش نامیده می شود. این سبک با مصالحه کار دارد. در وسیع ترین شکل خود، سبکی است که برای حل تعارضاتی کاربرد دارد که در اثر اهداف ناسازگار به وجود آمده اند یا برای ارائه راه حل هایی مناسب، در زمانی که وقت تنگ است، مورد استفاده قرار می گیرید. این سبک در مقایسه با دو سبک رقابت یا اشتراک مساعی که مخرب یا مستلزم صرف توجه زیاد هستند، روشی اثر بخش است.
