ی سوالی که خیلی وقتا از خودم میپرسم و هرازگاهی بدنبال جوابش میگردم اینه که ما نوجوونا کجای زندگی قرار داریم ؟!
چکار باید بکنیم ؟ چرا این همه باید و نباید وجود داره ؟ کدومش درسته کدوم غلط ؟ 😒
و چه جوابی میشه گرفت 🥴😵💫
چیزی که قابل تفکر و تعمقه اینه که همه پدر ها و مادر و افرادی که از ما بزرگتر هستن این سنو ، این احساساتو و این شرایطو پشت سر گذاشتن ؛ ولی چرا هیچ کدوم ما رو درک نمیکنن یا حداقل با ما نمیسازن ؟!
نوجوونی سنیه که از لحاظ روانشناسی اتفاقات جدید جسمی و ذهنی برای انسان رخ میده . خب اینکه گفتن نداره ولی چیزی که مهمه‼️اینه که اصل هویت کل زندگی توی این دوره و قبل از این دوره شکل میگیره
سن و سالی که اکثرا توی ایران با این تفکر بچه رو بزرگ میکنیم : بچه ست بزار زندگی کنه بزار پادشاهی کنه
حالا واقعا با دونستن این مطلب میخواییم بزاریم بچه یا نوجوون با هر کسی بگرده یا هر جایی بره ؟؟!
البته که نکته دیگه ای که توی این زمینه مطرحه و بسیییییارررر مهمه اینه که ❌❌ تجربیات و مطالعات این جانب بهم میگه خیلی محدود کردن مخصوصا تو نوجوونی بد تره
وقتی شما جلوی بچه رو بگیری که سمت خیلی کار ها نره و ببینه مردم اون کارو میکنن و راست راست تو خیابون راه میرن صد در صد خودش ی جایی تو خلوتش میره سمت اون کار یا دوستای ناباب باعث این میشن 🚬
شما فکر کن مثلا چیزی مثل سیگار اگه واقعا تو شرایطی که حالش بده یا داره پیش دوستاش بهش خوش میگذره بهش تعارف بشه ممکنه چقدر براش اعتیاد آور باشه
ولی توی ی سناریو دیگ وقتی ک ی خورده بچه تره یا تازه داره وارد این سن و سال میشه و تجربه ای نداره ی بار برای همیشه اون پدر سیگار میگیره و به بچش میده ؛ وقتی پسره میکشه میافته به سرفه و ...
حالا یه خاطره بد داره که تویی که پدرشی اونجا کنارش بودی و کمکش کردی
علاوه بر این که علاقش به تو و اعتمادش به تو زیاد میشه چون اون لحظه کنارش بودی یه آموزش درست بهش دادی و همینطور چقدر بابای خفنی میشی تو ذهن بچت
وقتی چند سال بعد دوستاش بهش تعارف سیگار میکنن ؛ توی ذهنش خودش میگه موقعی که دوستای من هنوز وارد این وادیا نشده بودن بابام بهم اینو یاد داد 👌👍
متن این وبلاگ تموم شد❌‼️
اگر دوست دارین راجع به این موضوع بیشتر حرف بزنیم خوشحال میشم نظرتونو بهم بگی👇🫵
