محتوی این نوشته برای مرداد ۱۳۹۴ است که به دلیل انتقال وبلاگم به ویرگول دوباره بازنشر می‌کنم.
حریم خصوصی یک موضوع کاملا جدی برای اکثر آدم هاست،هر کسی بخش های از زندگیش هست که به هیچ عنوان دوست نداره بقیه در مورد اطلاع داشته باشند.اینکه من به چه کسایی ایمیل ، تلفن و یا sms زدم یک مساله خیلی خصوصی برای من هست.
یادمه وقتی دبیرستان بودم کتابی می خوندم که یکی از فصل هاش در مورد جنگ سال ۱۹۴۸ بین اعراب و اسرائیل بود. قضیه از این قرار بوده که اسرائیل می دونسته قراره بهش حمله بشه،ولی از زمان دقیق خبر نداشته.برای همین یکی از جاسوس های اسرائیل خونه رو جلوی وزارت دفاع سوریه اجاره می کنه و هر شب تعداد اتاق هایی که چراغشون روشن بوده رو می شمرده.یک شب که تعداد چراغ های روشن خیلی بیشتر از بقیه شب ها میشه متوجه نزدیکی حمله میشه و ...
حالا قضیه قبض موبایل هم همینطوره،شاید چیز خیلی خصوصی ای نباشه،ولی به هر حال داره اطلاعات زیادی از تحرکات اشخاص میده،اینکه قبض میان دوره و یا پایان دوره هر کس چقدر بوده. یک مدتی هست که سرویس های USSD راه افتادند،نمونه هاش هم کم نیستند، مثلا #780* یا #733* یا #724* و ... و همه این سرویس ها هم پرداخت قبض دارند که میشه با وارد کردن شماره موبایل هر شخصی قبض میان دوره و پایان دورش رو دید.
راه حل منطقی ( البته اگر برای شما هم مثل من این قضیه چیزی زیر مجموعه حریم خصوصی حساب میشه ) اینکه هر کس بتونه فقط با شماره ای که به USSD متصل میشه قبض همون شماره رو مشاهده و پرداخت کنه و یا اینکه از خط های اعتباری استفاده کنیم.
