حضرت محمد(ص) فرمود: من از فقر اقتصادی بر امتم نمی ترسم، بلکه از سوء تدبیر می ترسم.
حضرت علی علیه السلام نیز در بیانی قابل تأمل و عمیق می‌فرمایند: از فقر به خداوند پناه ببرید که باعث عقب ماندگی و نارسایی در امور دینی و موجب پریشانی عقل و نارسایی فکر است".
با وجود افزایش قیمت ارز و گرانی های وحشتناک، هنوز طرحی برای افزایش حقوق کارمندان و کارگران ارائه نشده است!؟! به راستی چرا؟ آیا این روش مسیر صحیحی است؟
این رقم‌ها را فقط مرور کنیم:
1483521 ریال، حقوق یک کارگر متأهل(و تمامی حقوق‌بگیران بخش خصوصی) با دو فرزند است! یک میلیون و خرد‌ه‌ای!!
خط فقر مطلق برای یک خانواده چهار نفره شهری در سال ۹۶ حدود چهار میلیون تومان بود!
ایران کشوری اسلامی است و شایسته نیست مسئولین و تصمیم بگیران، به معیشت مردم بی توجه باشند. دو ماه پیش یک ماشین ریش تراش ساده را به عنوان هدیه برای برادرم به مبلغ 145هزار تومان خریدم و امروز در این آشفته بازار ارز، قیمت همان ماشین ریش تراش ساده به 395 هزار تومان رسیده! یخچالی که یک دختر برای جهیزیه‌اش به مبلغ حدود 14میلیون تومان می‌توانست بخرد، امروز نزدیک به 40میلیون تومان شده است!
این ناشی از چیست؟ واقعاً تا کی می‌خواهیم همۀ تقصیرها را گردن استکبار جهانی و امریکای جهانخوار بیندازیم؟ این فریب دادن خودمان نیست؟ کشورهای اسلامی همانند ایران به صورت طبیعی، فقیر نیستند. اما سوء تدبیر و نداشتن برنامه ریزی صحیح اقتصادی، وابستگی های همه جانبه را برای آنان فراهم ساخته است.
"سوء التدبیر" یعنی نداشتن برنامه یا برنامه نادرست است و منظور: سوء تدبیر در امور اقتصادی است.
مسئلة اقتصاد و فقر زدایی به قدری دارای اهمیت است که پیامبر اکرم (ص) فرمودند: اگر نان نبود و شکم ها گرسنه بود ، از نماز و روزه و انجام سایر فرائض و واجبات خبری نبود".
با وجود این که اقتصاد و حل مشکل فقر و بیکاری اهمیت فراوانی دارد، ولی بدتر از فقر، نداشتن برنامه صحیح اقتصادی و جدولی متناسب با درآمد ها برای مخارج و هزینه های زندگی مردم است. خطری که اسراف و ریخت و پاش ها، زندگی فرد و جامعه را تهدید می کند، به مراتب زیادتر از فقر است.
