یه مشکلی که در همه‌ی سازمان‌ها هست اینه که افراد قدیمی‌تر خیلی اون جزییات و دانش‌های ضمنی که در طول مدت کار کسب میشه را مستند نمی‌کنند تا بقیه هم در جریان آنها باشند. و فقط دستورالعمل ها و نتایج تصمیمات هست که در آینده دیده میشه.
سه سال هست که به عنوان عضو هیئت مدیره و رئیس کمیسیون کسب و کار نوین سازمان نظام صنفی رایانه‌ای فعالیت کرده‌ام و در این مدت مشاهداتی داشتم که باعث شده ایده‌های در سرم برای بهتر کار کردن این سازمان شکل بگیره. ممکنه در دور بعدی باشم یا نباشم ولی اینکه این اطلاعات باقی بمایند ممکن هست که چراغ راه آینده برای داشتن یه سازمان صنفی بهتر باشد.
ساختار نظام صنفی رایانه‌ای (نصر) خیلی قشنگه و کسایی که قانون‌ها‌ی مربوطه را نوشتند واقعا معنی NGO را می‌فهمیدند ولی این مفهوم پشت ادراکات و عادت‌های دولتی-خصولتی طور افراد گم شده. سازمان نظام صنفی کاملا پایین به بالاست! مهم‌ترین رکن، اعضا هستند که در هر استان هر سه سال یک بار برای هر استان یک هیئت مدیره انتخاب می‌کنند. این هیئت مدیره‌ها از کل کشور جمع می‌شوند و یک شورای مرکزی برای سازمان کشور انتخاب می‌کنند، و آن شورا رئیسی را نتخاب می‌کند که حکم آن را رئیس جمهور صادر می‌کند!
خب ابن ساختار بی‌نقص و خیلی کامل و واقعا برای کشوری مثل ایران قشنگ است، اما بین این ۳ سال چطور؟ این موضوع از طریق کمیسیون‌هایی که هیئت مدیره ها تشکیل می‌دهند قرار هست پیگیری بشه! ولی دوتا مشکل هست اولا نگاه سنتی باقی مانده به این کمیسیون‌ها و کمیته ها که آنها را گاهاً شبیه که شوراهای شوروی سابق می‌کند، کند و حوصله سر بر، گاهی هم خب خیلی خوب در میان! تجربه‌ی من بهم میگه کمیسیون یا کمیته‌های موفق نظام صنفی هم پایین به بالا تشکیل شدند و خود آدم‌هایی که داخلش بودند هدف داشتند.و آن اهداف هم قابل سنجش بودند.
من در این سه سال از دو سمت استعفا دادم!! دبیر کمیسیون اینترنت و کسب و کارهای نوین، و دبیر کمیسیون آموزش و پژوهش.کمیسیون «اینترنت و کسب و کارهای نوین» به خاطر این تشکیل شد که ۴ ۵ شرکت اینترنتی بیشتر اصفهان نبود، و ما هم جوان بودیم که آن بخش تقریبا هیچ وقت دور هم جمع نمی‌شدند و تازه بعد از یک سال و نیم هیئت مدیره دید که ما جوان‌ها هم حق داشتن یک کمیسیون داریم. و کمیسیون آموزش، پژوهش و... هم به خاطر اینکه هرچه تلاش کردیم دلیل وجودی برای آن پیدا نکردیم! خب کمیسیون شرکت‌های آموزشی باید توسط خودشون تشکیل بشه. بعد هم اگر کار آموزشی سازمان بکند رقیب اعضا میشه!
تا جایی که یادم میاد ما در نصر اصفهان این کمیسیون‌ها را داشتیم:
تقریبا همونطوری که پیداست؛ قیمه ریخته شده تو ماست‌ها! یک سری از کمیسیون‌ها کارکردی هستند و یک سری رسته‌ای. یک سری مثل آموزش ما مشخص نیست منظور کدامه و یک سری مثل صنفی هرچی هم آقای اطیابی و امینی زحمت کشیدند زحمتشون پیدا نبود خودشون هم دلخورطور ( من همینجا ازشون تشکر می‌کنم در جلسه هیئت مدیره گفتم، مشکل از تلاش کردن شما نیست اتفاقا واقعا تلاش می‌کنید مشکل ساختار کمیسیون‌ها و نظام صنفی‌ست.)
این کمیسیون‌ها چطور تشکیل می‌شوند؟ هیئت مدیره تصمیم می‌گیرد یکی از خودشان را می‌گذارد دبیر و یکی رئیس، فراخوان می‌کنند هر کس خواست بیاد عضو شود. در آخرهای این دوره بالاخره قانع شدند که رئیس و دبیر حتما لازم نست از هیئت مدیره باشد، ما که هستیم و سمت داریم پس اعضای بیشتری را دخیل کنیم.
باید این را در نظر داشت شمول سازمان از فروشگاهی که سی‌دی می‌فروشد تا شرکتی با گردش چند صد میلیارد، تا فریلنسر تا مشاور و تا یک تیم استارتاپی ثبت نشده می‌باشد. یعنی یک مجموعه از بنگاه‌های صنفی که فرآیندهای مختلفی برای فعالیت‌های آنها مورد نیاز است.
پیشنها من خیلی ساده است، کمیسیون‌ها فقط براساس رسته‌های بنگاه‌های صنفی عضو تشکیل بشود. کمیته‌ها را ذیل کمیسیون‌ها خودشون تشکیل بدهند و کمیته‌های موضوعات خاص را هم خود هیئت مدیره. مهم تر از همه‌ی اینها هر گروهی از اعضا سازمان بتواند کمیسیون تشکیل بدهد ولی بر اساس چارجوبی که در ادامه می‌گویم.
وظیفه‌ی سازمان در قاون نظم بخشی و ساماندهی به بازار فناوری اطلاعات است. ( البته در کشور سر اینکه فقط نرم‌افزار یا همه چیز دعواست، بی نتیجه). برای این رسالت می‌توانیم ابعاد کارکردی مختلفی در نظر بگیریم. این ابعاد واقعا واقعا و واقعا وابسته به نوع فعالیت بنگاه یا بزرگی و گوچکی او نیست و بین همه مشترکه ولی محتوا و نحوه‌ی آن فرق دارد.
خب پر واضحه که هر کمیسیون باید حداقل از ۶ نفر با سمت تشکیل بشود، اگر بعد از فعالیت فقط برای هم‌فکری هرکدام هم سه نفر دیگر جذب کنند یعنی ۱۵ نفر! خب یک صنف با مشارکت بالا خواهیم داشت:
حالا حتما می‌پرسید حالا که نسخه می‌دهم یک فرآیند هم بدهم ( یا همان این حرف‌ها قشنگه ولی چطور پیاده سازی بشه که شدنی بشه؟ ) با این دستورالعمل ساده:
کارکرد اصلی این پیشنهاد داشتن کمیسیون‌هایی است که:
مورد ۱: حالا دوستان پیر این طریق هم احتمالا فریاد وامصیبتا سر می‌دهند که در آیین نامه از کمیسیون پذیرش و کمیته انتظامی نام برده شده، خب تاسیس بشوند من نگفتم فقط اینها! به نظرم می‌رسد این فرآیند کمیسیون برای نصر بهتر است.
مورد ۲: این پیشنهاد برای اصفهان خوبه شاید برای تهران که بزرگتره یا شهرهای کوچک‌تر کارساز نباشه. اصلا نمی‌دانم.
مورد ۳: من هیچ عکس دسته‌جمعی از هیئت مدیره نداشتم بزارم کاور این پست!!! :D
مورد ۴: من کلا سریع تایپ می‌کنم و چک هم نمی‌کنم پس احتمالا غلط تایپی دارم!
