سلام دوستان عزیزم
خیلی خوشحالم که تونستم تا اینجا به طور پیوسته هر روز یک نوشته را منتشر کنم
امروز یکی از دوستانم از من پرسید: وقتی حال نداری کتاب بخونی یا بنویسی چه کار می کنی؟
این سوال را در دایرکت اینستاگرام پرسید و من هم پاسخش را دادم و با خودم گفتم موضوع نوشته امروز را هم همین بگذارم تا شاید برای بقیه هم مفید باشد
ایده پنج دقیقه ای
من مدتی هست برای خودم چالش های روزانه قرار دادم و یکی از بهترین چالش ها، نوشتن 30 روزه است و هدفم از این چالش ساختن عادت نوشتن روزانه است که خداروشکر تا حد زیادی در این امر پیشرفت داشتم
برنامه نوشتن روزانه من به این صورت است که در روزهای عادی صبح ها سه صفحه صفحات صبحگاهی می نویسم و در این سه صفحه فقط هدفم آزاد نویسی است و خوشبختانه 2 ماه است که هر روز صبح این کار را می کنم و منتشر کردن یک پست( در ویرگول و در آینده نزدیک در وبلاگ شخصی ام) و در بین آنها، تمرینات نویسندگی و نوشتن های دیگر را هم دارم که به طور متوسط روزانه 2000 کلمه می نویسم و البته باید بیشتر بنویسم
من عاشق نوشتنم و نوشتن تاثیر زیادی روی توسعه فردی من داشته اما با این حال آدم تنبلی هم هستم و خیلی اوقات نوشتن را به تعویق می اندازم.
در زمان های تنبلی یک تکنیک دارم که از کتاب "روانشناسی اهمال کاری آلبرت الیس و ویلیام جیمز نال" یاد گرفته ام.
اسم این تکنیک "ایده پنج دقیقه ای" است
نحوه کار اینجوری است که من زمانی که تنبلی می کنم و کاری را به تعویق می اندازم به خودم می گویم فقط برای پنج دقیقه انجامش بده
و این کار را می کنم شروع می کنم به انجام دادن آن کار (مثلا نوشتن) برای پنج دقیقه و جالب است که در 90 درصد اوقات اینپنج دقیقه تبدیل به 40 دقیقه، یک ساعت یا بیشتر هم شده
دلیلش هم این است که سخت ترین قسمت هر کاری شروع کردن آن است و زمانی که کاری را شروع می کنیم به این راحتی ها از آن دست نمی کشیم و به آن ادامه می دهیم
دلیل علمی اش را هم در قانون اینرسی نیوتن می بینیم
مضمون قانون اینرسی این است که اجسام تمایل دارند حالت موجود را حفظ کنند.
بگذار اینجوری بگویم تا بهتر متوجه بشوی:
این قانون در مورد ما انسانها هم صدق می کند
زمانی که خودم را ملزم می کنم برای پنج دقیقه بنویسم چون به حرکت در می آیم تمایل دارم به نوشتن ادامه بدهم.
این ایده برای من خیلی خوب بوده امیدوارم برای شما هم مفید باشه
