بَلْ بَدَا لَهُم مَّا كَانُوا يُخْفُونَ مِن قَبْل
آنچه پیش از این در دنیا پنهان می‌داشتند برایشان آشکار شد
دقت کنید که آنچه آشکار شده برای خود این افراد (ظالمین) آشکار شده، پس قبلا هم از خودشان مخفی بوده است. اما مخفی کننده هم خودشان بوده اند. یعنی این انسانها چیزهایی را از خودشان مخفی می کرده اند.
گویی ما انسانها توانایی این را داریم که چیزهایی را از خودمان مخفی کنیم. اما مخفی کردن یک حقیقت از خود چه معنایی می تواند داشته باشد؟ فرض کنید من می دانم که فردا امتحان مهمی دارم و مردود شدن در این امتحان آسیب زیادی به من می زند اما در عین حال نمی خواهم درس بخوانم و ترجیح می دهم بازی کنم. تا وقتی این حقیقت در ذهن و فکر من فعال و پرتوان حضور دارد من نمی توانم با خیال راحت بازی کنم اما اگر آن را به پس ذهن خود ببرم و گویی آن را فراموش کنم چطور؟ آیا بازی کردن راحت تر نمی شود؟
شاید منظور قرآن از اینکه اینها چیزهایی را از خودشان مخفی می کنند همین باشد.
اکثر ما مرگ را از خودمان مخفی کرده ایم. ما می دانیم که می میریم اما جوری زندگی می کنیم که گویی مرگی در کار نیست. ما مشتاق نوعی زندگی هستیم که مرگ آن را خراب می کند. نوعی زندگی بیخیال و بیفکر. همان چیزی که مستی شراب برایمان فراهم می کند. مرگ در ذهن ما فعال و قوی حضور ندارد. ما آن را به عقب رانده ایم. در حالیکه زندگی با در نظر داشتن حقیقتها قطعا نتیجه بهتری برای ما می داشت.
