حرف و حدیث های بسیاری در باب سخنان سردار نقدی در شبکه های اینترنتی پخش شده است - متاسفانه خیلی ها حرف ایشان رو تحرف کرده یا با جهل بر تحریف، تقریر هم کرده اند مثلا این . متن نامه ی ایشان در خبرگزاری مهر را از اینجا بخوانید.
به نظر، فهمِ سخنِ ایشان در بابِ طرحِ صیانت از کاربران ، برایِ خیلی از دوستان و علاقه مندان به این موضوع سخت بوده . از آنجا که این سردار دانشجوی انصرافی لیسانس رشته ریاضی محض دانشگاه گیلان بوده ، گفتم شاید تحلیلی ریاضی وار از سخنان ایشان فهم را برای آن بزرگواران ساده ترکند.
کاملا واضح میبینید سردار نقدی به منتقدان و مخالفانِ طرح، منافق نمی گوید - بلکه آنان را بخشی از صدایِ مخالفت از این طرح، که در میان مردم پنهان شده اند میداند.قبول کنیم که حتی اگر ۱٪ از جامعه ی مخالف منافق باشند آنان صدای خود را به اندازه ی ۲۰٪ توسط ارتش بازنشسته ی آلبانی نشین و روبات ها جا می اندازد.
خیر - حرف ایشان غلط نیست. دروغ هم نیست - ناقص هست. (مثلَ تمام متخصین دیگه - برا توجیهی این نقص مثال دو رو بخونید).
اگر سردار همانقدر بی سواد و متحجر بود که دوستان میگویند، آیا برا ایشان راحت تر نبود که بگه اینستوگرام باید بسته بشه ؟ یا کلا اینترنت رو باید بست ؟
هموَطَن: شما اکانت های وابسطه به منافقین ندیده اید ؟ آیا نقش این گروهک به برجسته کردن مشکلات و سو مدیریت ها (که صد در صد وجود دارند) شک دارید ؟ سردار نقدی حرفی از بستن پیامرسان یا اینستوگرام میزند ؟ دو باره میگم - قبول کنیم که حتی اگر ۱٪ از جامعه ی مخالف منافق باشند آنان صدای خود را به اندازه ی ۲۰٪ توسط ارتش بازنشسته ی آلبانی نشین و روبات ها جا می اندازد.
دانستی ها ولی کمی بی ربط: اینجور نظر سنجی های سیاسی و مدیریتی در کشوری چون ایران، کاملا جایی از اعراب ندارد. تو کشورهای دیگه که دشمنِ خارجی ندارند که - عَباسِ ۷۴ ساله از آلبانی خودشو به اندازه ۵۰ نفر جا بزنه و در این داده ها بایاس ایجاد کنه- ولی تمام دیتا های رفتاری سوشیال مدیا ها در ایران بایاس داره و با واقعیت میدانی فاصله بسیار داره.
آیا سخنِ سردار در مورد رفتار غیر منصفانه یِ این پلتفورم ها بیجاست ؟
مثال ۱- فوتِ پدر: فرض کنید خدای نکرده پدرتون فوت شده و شما آگهی ترحمِش رو اینور اونور میزنید - یا حتی برای احترام و تجدید حال عکس ایشون رو پشت گوشی موبایل و جاهای دیگه نصب میکنید. حالا اگه کسی بیاد عکس رو بِکَنه و بگه شما این حق رو ندارید، چه احساسی میکنید؟ حالا فرض کنید پدرتون رفت جنگ و شهید شد(خوب و بدش با خودتون) چرا اون بچه یَتیمِ هموَطن حق نداره عکس از پدرش رو اینستوگرام بزاره ولی تو عکس گربتو بزاری ؟
مثال ۲- دزدیِ خانه: یکی اومد و خونتون رو خدا نکرده زد - گوشیشَم جا گذاشت. از شانسِش گوشیش سیم کارت نداشت و تنها با وای فای کار میکردو اتفاقا طرف اینستا باز بوده. پا میشی میری پلیس محل (یا اگه پارتی داشته باشی) یک نهاد نظامی که یک بابایی چون سردار نقدی اونجا نشسته. میگی دزد رو برام پیدا کن. (مثلِ اینِه که بِری دکتر یا جَراح بگی خوبم کن). اگه اون نَهادِ نظامی و امنیتی (همچون دکتر) بگه شرمنده وسیلشو ندارم یا دَستم نمیرسه - نمیای هَشتَگ #پلیسِ_بی_عرضه درست تِرِند کنی ؟ مطمینم تو کارهای اداری کارتون به کارمندهایی خورده که ۹ تا ۴ کار میکنند و بعدش فرار میکنن به سمت خونه و دَمپایی چَپشونم نیست ارباب رجوع چی میخواد و کار چی کم داره و کجای پروسه اداری می لنگه که به رییسش بگه - خوب ؟ ولی این سردار هم چون همون دکتر یا کارمند عاشقِ کارشو مُشتَریاش - چه بسا بیشتر که در جهت محدودیت هایی که براش هست داره تلاش میکنه - یه زمانی رییس پدافند ضد عامل بوده و الان جای دیگست ولی می دونه چی نیاز داره - دوست داشتی پا رو پا می انداخت میگفت همینی که هست ؟
کلیت مثال ۲ در مورد حس احساس مسولیت یک فرده - معلمی که لوازم تدریس نداره یا دکتری که وسایل تجهیز نداره میتونه غیر مسولانه عمل کنه و اصلا نه دنبالش بره - نه ازش چیزی بگه - فردی که مسول باشه اگه حتی تو اون موقعیت نباشه همچنان از نیاز ها و کمبود ها میگه. ایشون یک نظامی که فرمانده دفاع سایبری و پدافند غیر عامل هم بودن - از کمبود های بخش های مرتبط به کار خودشون میگه.
بی شک این سردارِ (خاک خورده در ناکجا‌آباد های کشور)، از خیلی از دکتر مهندسینِ سفر کرده و دُنیا دیده غیرتش بیشتره.
