مباحث حقوقی و اخلاقی خبرنامه‌های ایمیلی هم در قسمت «تولید» موضوعیت دارد، هم در قسمت «عرضه/انتشار»، هم در بخش «مصرف‌کنندگان/کاربران».
با جستجو در سایت شورای عالی فضای مجازی و سایر نهادهای حاکمیتی، آیین‌نامه و سند خاصی که مرتبط با قوانین و سیاست‌های ایمیل و ایمیل انبوه باشد، پیدا نکردیم.
سرویس‌دهنده‌های ایمیل مارکتینگ بومی (که میل‌چی شاخص‌ترین این سرویس‌ها در مرزهای زبان فارسی است)، مجموعه‌ای از قوانین و شرایط را برای استفاده‌ی کاربران تعریف کرده‌اند. در کنار این قوانین، میل‌چی انتظار دارد که فعالیت کاربران در چارچوب قوانین و استانداردهای بین‌المللی اجرا شود.
پیشنهاد می‌کنیم که سازمان‌های رگولاتوری (مانند وزارت ارتباطات و شورای عالی فضای مجازی)، دست به تهیه‌ی سندی برای راهبری این حوزه بزنند. در عین حال این سند باید مبتنی بر تجربیات جهانی این حوزه و برآمده از آموزه‌های عملگرایانه و تخصصی باشد.
خبرنامه ایمیلی، رسانه‌ای است نشریابنده بر بستر ایمیل.
بررسی مباحث حقوقی این موضوع، جدای از مباحث حقوق تبلیغات نیست. سویه‌های اخلاقی و حقوقی به‌کارگیری چشم‌اندازهای شهری و جاده‌ای، رسانه‌های دیداری، شنیداری و کاغذی و درگاه‌های اینترنتی به عنوان بستر تبلیغات و نشر محتوا، در ایمیل نیز به میان می‌آید.
با نگاه‌داشت چه پروتکل‌هایی به‌کارگیری ایمیل به‌عنوان ابزاری تبلیغاتی در نشر و ارائه محتوا رواست؟
این پرسش، دیرزمانی است، کنش‌گران دغدغه‌مند این بستر ارتباطی را به تکاپو واداشته تا با تدوین پیوستی حقوقی، آشوب و هرج و مرج این روزهای این بازار را درمان کنند.
گستردگی به‌کارگیری خبرنامه‌های ایمیلی، در میانهٔ ناپایداری‌های محتوایی این روزها، نشان از برتری‌های آن دارد، و گام‌به‌گام، فرآیندی اجتماعی را پی‌ریزی کرده که شتاب، فراگیری و پایداری، یکجا در آن فراهم است.
این ویژگی در کنار دیگر برتری‌های و چه‌بسا مخاطرات، ما را بر آن داشت تا در بلاگ میل‌چی – به عنوان مجله‌ای تخصصی و کاونده در حوزه‌های ایمیلی – به آن بپردازیم.
