تصورش سخته. اما فرض کن اشتباهی دارویی به قهوههاشون اضافه شده. حالا همهی رؤسای جمهور دنیا تو سالن سازمان ملل دارن ریزریز میخندن، بعضیها با لبخند به صندلیها میگن «دوستت دارم»، یکی دستش رو بلند کرده و با شور عجیبی داره برای صلح جهانی شعر میخونه، اون یکی از کنار پوتین رد میشه و باهاش چک میزنه.
جنگ؟ تحریم؟ تهدید هستهای؟
نه... امروز فقط یکی از آفریقاییها با خنده میپرسه:
«چرا ما تا حالا فقط از عقلمون برای حکومت استفاده کردیم؟!»
جهان برای ۴۸ ساعت آروم میشه.
سیاستمدارها یادشون میاد بچه بودن، انسان بودن، ترسیدن، عاشق شدن، شکست خوردن یعنی چی.
ولی وقتی اثر دارو میپره...
دوباره کراواتها صاف میشن، پروندهها باز میشن، و تهدیدها برمیگردن.
اما یه چیزی عوض شده.
چند نفر تو دلشون یه سؤال موند:
اگه یه لحظه با احساسمون تصمیم بگیریم، نه فقط با منطق و قدرت، دنیا چطور میشه؟
نظرات قشنگتون برام بگین میخونم و یاد میگیرم
