علمدار هنگ بهار
علمدار هنگ بهار
خواندن ۳ دقیقه·۳ سال پیش

قدرت ها و ضعف های ما ایرانی ها

ما ایرانی ها با تمام دنیا فرق داریم

کل دنیارو بگردی نمی تونی مملکتی رو جز ایران پیدا کنی که پیاز رو خام بخورن اونم همراه غذاهایی که اکثرا پیاز سرخ کرده توش هست

تنها آدمهایی هستیم که زندگی به یه ورمونه و جمله شد شد نشد به شخمم رو استفاده می کنیم . هیچ جای دنیا این طوری نیست حتی تو کشورهای بدبخت بیچاره موریتانی و گینه بی صاحاب

فقط تو ایران آدمهای بی عقلی رو می تونی پیدا کنی که تو اتوبان دنده عقب بگیرن چون یه خروجی رو رد کردن

از رفتارهامون که هر چی بگم کم گفتم ، از رشوه دادن و اختلاس و باند بازی و غیره و غیره که هر کدوم از این رفتارهای سم می تونه مملکتی رو به نیستی بکشونه .

از حرف زدنمون هم که نگو

تنها مملکتی هستیم که از واژه "چس" به عنوان واحد اندازه گیری استفاده می کنیم

چس تومن

یه چسه

یعنی چی ؟

تا حالا دقت کردید که اگر درهای این مملکت به روی دنیا باز بود کل دنیا به ورطه نابودی کشیده میشد؟

فرض کن می تونستی به راحتی حساب پی پال باز کنی و وارد سایت های افیلیت مارکتینگ بشی

از فرداش اون حسی که برای هممون آشناست میومد سراغمون و کل این سایت ها رو غبظه می کردیم

حس قشنگ باند بازی و ساختن شبکه مافیایی

باند درست کردن تو خون ماست انگار، نمونه رو هم می تونید تو جامعه ببینید

مثلا اصناف رو نگاه کنید. هر کدومشون توسط آدمهایی اداره می شن که انگار از یه اقلیم خاص یا از جغرافیای خاصی اومدن . همه با هم هم ولایتی هستن، یه گویش دارن ، یه لحن ، یه فکر ، برای همین اگه اهل جای خاصی نباشی نباید وارد صنف خاصی هم بشی

اینی که گفتم خودم تجربه کردم

اما تا دلت بخواد خلاقیم ، به خصوص وقتی پای پول وسط باشه . یه فکرایی به ذهنمون می رسه که به عقل جن هم نمی رسه . اون قدر قشنگ می تونیم سازگار بشیم که سازگارترین باکتری های عالم هم نمی تونن. خودمون رو با شرایط سازگار می کنیم و این وجه خوب ماست . اون رویی هست که به هر کسی نشون نمی دیم .

یه وجه دیگه هم داریم . هممون

و اون اینه که با زور و تشر مشکلمون رو حل می کنیم و اگه زورمون نرسه ، منتظر می مونیم ، در خفا یاد می گیریم برای روز ضربه زدن و تغییر دادن اصل قضیه

مثل کاری که با اعرابی کردیم که زمان ساسانیان حمله کردن ، بیچاره ها فکر کردن که پیروز شدن، اومدن مارو مسلمون کنن اما وقتی داشتن می رفتن نه تنها زبونمون عوض نشده بود بلکه براشون دستور زبان عربی نوشته بودیم

مثل کاری که با مغول ها کردیم . وقتی حمله کردن کشتن فریضه دینیشون بود ، آخر سلطنت مغول ها شاهانشون مسلمون بودن و داشتن به زبان پارسی شعر می گفتن !

حتی طرف اسم خودشو از اولجایتو به سلطان محمد خدا بنده عوض کرده !!!

خیعلی حرفه ها

شاید بگید این که چیزی نیست اما من میگم نظیر نداره در دنیا این کار. و اگر هم باشه به اندازه انگشتان یه دست نمیرسه همچین چیزی

نفوذ و تغییر اصل قضیه، تخصص ماست . تخصص همه ما ایرانی ها

همیشه همین بوده . برای همین ترسناکیم ، خطرناکیم

چون چیزی داریم که ممالک دیگه ندارن

قدرت نفوذ ، تغییر و بازسازی به دلخواه خودمون




در گوشه ای از این دنیا، در سیاره ای به کوچکی یک گرد رها در فضای بی انتها، در کهکشانی پرت و سوت و کور در میان انبوهی از تاریکی ، ما اینجاییم و صدای فریادهایمان به جایی نمی رسد.
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید