قهرمان کشی در فرهنگ ایران چیزی عادی است...

خلاقیت چیست؟

خلاقیت در راستا و ادامه یک تداوم میباشد...

منظور ما از خلاقیت یک کار جدید نیست بلکه پیدا کردن یک ارتباط میان چیز های مختلف است، یک نگاه متفاوت برای بخش های دیده نشده.

ما در نقاط مختلف خود نیازمند راه حل های جایگزین در یک بخش هایی از زندگی هستیم. و خب در این جایگاه متوجه میشیم که همگی ما به خلاقیت در طول حیات خودمون نیاز داریم...

یکی از مشکلات اصلی زمینه ساز که باعث میشه خلاق به نظر نرسیم چی میتونه باشه؟

مسئله های چارچوب محور در مدرسه و نظام مندی افراطی...

همگی انسان ها میتوانند خلاق باشند و خلاقیت خویش را توسعه دهند، طبق تجزیه و تحلیل اخیر لینکدین بیشترین تقاضای مهارت از طرف شرکت ها در سال ۲۰۱۹ خلاقیت بوده...، این را باید بدانیم که پروسه رشد خلاقیت فرآیندی زمان بر است و یک شبه هیچگاه اتفاق نمی افتد.

چگونه خلاق باشم؟

- اگه میخواهیم در زمینه ای که خلاق باشیم باید در آن عمیق شویم و گذشته آن را موشکافی کنیم، تا بتوانیم ایده پردازی هایی جدید مطرح کنیم.

- باید در زمینه ای که میخواهیم بروز باشیم، و ایده های جدید را ببینیم.

- میتوانیم به فردی چند پتانسیلی تبدیل شویم، خیلی از افرادی که چند پتانسیلی هستند پس از ورود به زمینه جدید ایده ها و شهودی قوی تر نسبت به بقیه دارند.

- برای عمیق شدن در رشته ای باید رنج و سختی آن را بپذیریم، لزومی ندارد آن رشته را ادامه دهیم، این تجربه به ما میگوید که این مسیر میتواند مناسب من باشد یا نه...

خیلی از اوقات ما صرفا باید خود را محدود کنیم، محدود به آموزش یک مهارت و انجام یک کار تا بتوانیم تصمیم درستی در رابطه با این تجربه بگیریم.

- ذهنی پرسشگر داشته باشیم، خیلی از اوقات ما در حال جمع کردن هستیم، حال باید به دنبال پرسش درست باشیم، چرا فلان چیز اینطوری است؟!

در دنیای امروزه ما بیشتر ازینکه به نظریه نیازی داشته باشیم به پژوهش های جدید نیاز داریم، ذهن های جدیدی سوالی مطرح کنند که ما بتوانیم نظریه ای جدید از دل آن بیرون بیاوریم.

- نباید از چرت و پرت خلق کردن بترسیم، شاید نیاز باشد ده ها صفحه مقاله و مطلب بنویسیم تا چیزی جدید از دل آن بیرون بیاید.

- کمالگرایی منفی مارا به این سمت سوق خواهد داد که مدام به دنبال جمع آوری اطلاعات هستیم و به هنگام ارائه تنها چیزی که بر زبان می آوریم نمیدانم و کافی نیست میباشد، زمانی که به حد چیزی رسیدیم و صرفا در حال دنبال کردن الگو های قبلی هستیم، اینجا باید از خود پرسیم که فایده جمع کردن این اطلاعات چیست؟

- تنوع را در آغوش بگیریم: زمانی که عمیق شدیم باید به سراغ دیگر حوضه ها برویم تا ببینیم چگونه میتوان این حوضه هارا باهم ترکیب کرد، داستان بخونیم، سفر بریم، تنوع بدهیم، چیز های جدید ببینیم، حرکات غیر تکراری ورزشی، صبحانه های متفاوت...

- شکست هایمان را دوست داشته باشیم، کسی که هیچ شکستی نداشته هیچ کار جدیدی را امتحان نکرده "آلبرت انیشتین"

پیکاسو: 1800 نقاشی کشید تا به آثار حال حاضر رسید.

انیشتین: 248 مقاله نوشت تا به نابغه ای ماندگار در تاریخ تبدیل شد. مقاله های آلبرت بارها به خاطر خیالپردازانه و غیر واقعی به نظر آمدن رد شدند.

- خلاقیت را به عنوان یک فرآیند فردی نبینیم بلکه این یک پدیده اجتماعی است،

نظر دیگران در فرآیند خلاقیت اهمیت بالایی دارد، زیرا به خاطر ذوق خودمان نمیتوانیم صرفا خودمان قاضی آن کاری باشیم که خلق کرده ایم، به طبع افرادی از کار ما خوششان خواهد آمد و افرادی آن را طرد خواهند ساخت، این فرآیند مارا مسئول میکند که کار خود را بهتر از بار قبل انجام دهیم و لزومی برای بهتر شدن نیست زمانی میرسید که کار شما از دفعه قبل ضعیف تر عمل میکند اینجا نباید کاسه غم بقل بگیرید بلکه باید فکر کنید چه چیزی میتواند این کار را به سطح قبلی نزدیک کند...

میتوانید از المان های قبلی استفاده کنید و این کار را شبیه به قبلی در بیاورید، البته نباید به این فرآیند عادت کنید...

آدام گرانت در این باره میگوید:" در هنگام سنجش یک ایده نظر هم رده ها بسیار اهمیت دارد، رده های بالا مارا طرد خواهند ساخت و رده های پایین از آن چیزی سر در نمی آورند...

باید این را بدانیم که تازگی برای انسان ها گاها تهدید کننده است و طبیعی است در فرآیند خلاقیت حذف بشویم یا نقد های تندی دریافت کنیم.

استعداد نافرمانی به خودی خود چیز جذابی است...، اما دیگران و رده های بالا ممکنه است به آن عادت نداشته باشند، به این خاطر است که میگویم؛ قهرمان کشی در فرهنگ ایران چیزی عادی است...

بهتر است این را بدانیم که دلیل رویش دیگران بودن به خودی خود باعث رشد میشود. و هیچکس به خودی خود نمیتونه جای ما را در دنیا بگیرد...