تجربه نشون میده که وقتی هر چی دوست داری مینویسی آروم میگیری یا حداقل اینطور میشه بهش فکر و نگاه کرد از زمانی که یادم میاد مشغول نوشتن بودم و دست کم چند سررسید رو پر کردم تا افکار خودم رو درونش بنویسم اما هیچ وقت با کسی در رابطه با اون افکار صحبتی نکردم براستی فایده اش چیه اینکه ما آدم ها در رابطه با هر موضوعی که حتی اون موضوعات هم ساخته خودمون باش فکر کنیم و بعد به یک ایدئولوژی تبدیل بشه و بعد تعدادی طرفدار که فکر میکنن دارن افکار خودشون رو میبینن یا بازتابش؟
یا مثلا زمانی که میخوای بحث سیاسی اجتماعی بکنی چه فایده ای داره ؟ البته خود این موضوع که فایده بحث یا کلا چه نوع بحثی چی هستش نظرات مختلفی رو داره اما واقعا همین موضوعاتی که ما به دنبال صحبت هستیم چی هستند و چطوری میشه که تعدادی قبول و یا نقض میکنن ؟
من اگه هر چی دوست دارم بنویسم رو بنویسم، چه تعدادی از شمایی که دارید میخونید قبولش میکنید یا ردش میکنید و علت قبول کردن یا رد کردن این مسئله چیه ؟
شاید این سوالات احمقانه یا خیلی جسورانه باش اما مهم نیست مسئله اصلی اینه که هر چی دوست داریم رو مینویسیم بر اساس تفکر خودمون که همین تفکر هم حاصل تحمیل عقاید دیگران هستش، احساس آزادی میکنیم وقتی مینویسم و باز هم این آزادی که بزرگترین دروغی که به خودمون میگیم حاصل تحمیل یک عقیده دیگست، یا همین که هر چی دوست داری بنویس... خب واقعا ما چی دوست داریم بنویسیم که این جمله ها مارو میرسونه به نوشتن و در نتیجه یک فکر منتقل میشه ؟
چی بنویسم از کجا یا کی بنویسم ؟
شاید نباید اینجوری پرسید ولی واقعا چی بنویسیم ؟ چه کسی از شما که در حال مطالعه این تراوشات ذهن من هست واقعا میدونه چی بنویسه ؟ چه کسی هست که ندونه ؟ یا حتی شما واقعا نمیدونید مشکل و موضوع اصلی چی یا میدونید ؟ پس نوشتن چه کمکی میتونه کنه ؟
بحث سیاسی، یعنی اینکه بیام از طرف یک جبهه صحبت کنم و فکر کنم آزادی بیان دارم بعد یک عده کف بزنن و یک عده ناراحت اصلا همین بحث سیاسی دقیقا چی هست ؟
همه این حرف ها یا ابتدایی هستند یا خیلی خوب بازم به خود شما برمیگرده که چطور ببینید و بخونید از سر موضوع اصلی هم خارج نشیم .
چی بنویسیم یا چرا بنویسیم رو خودمون با شخصیتمون با هدفمون تعیین میکنیم .
مثلا هدف من از اینکه این مطلب رو بنویسیم هیچ چیز جز اینکه بخام وقتی رو صرف یک کار دیگ کنم نبوده حالا شما بخاین قبول کنید یا به حاشیه مثل غلط املایی بپردازید اختیارش با شماست.
در آخر هم تشکر میکنم از اینکه چند دقیقه ای رو صرف خوندن کردید.
مرتضی براتی
