ازادی ما از نقطه ای شروع میشود که ازادی دیگران پایان می یابد (ویکتور هوگو)
توی این جمله درد میبینم
درد از اینکه یاد الان ایران خودمون افتادم
نمیتونیم با داشتن عقاید و نظرات مختلف با هم کنار بیایم
و
با هم زندگی کنیم
ای کاش میشد این ازادیمون هم جهت با هم دیگه بود
یک هدف کلی و واحد برای هر کسی که توی این دنیا زندگی میکنه
اون وقت همه ما ادما ی هدف واحد درونمون احساس میکردیم و براش با هم مینجنگیدیم
گفتم باهم
اصلا لذت گروهی کار کردن و برای یک هدف یکسان جنگیدن اومد زیر زبونم
نمیدونم دیگ...
خلاصه یه روزی برسه ک ب قول یاس بگیم بهم که «دادا کالیبر رو ول کن ما هم قُطریم»
من که رفتم منتظر اون روز بشینم ?:/
