188ـ Pيَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْکَافِرِينَO. (67/مائده)
O Apostle! convey to the people what has been revealed to you from your Lord, and if you do not convey, you haven't performance of your duty, and Allah will protect you from evil people. and have a strong heart that God will not guide the disbelievers to any path of success. (67)
اى پيغمبر، آنچه از خدا بر تو نازل شد (به خلق) برسان كه اگر نرسانى تبليغ رسالت و اداء وظيفه نكرده اى، و خدا تو را از (شر) مردمان محفوظ خواهد داشت، (و دل قوى دار كه) خدا كافران را (به هيچ راه موفقيتى) راهنمايى نخواهد كرد. (67 / مائده).
189ـ Pقُلْ يَا أَهْلَ الْکِتَابِ لَسْتُمْ عَلَى شَيْ‌ءٍ حَتَّى تُقِيمُوا التَّوْرَاةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْکُمْ مِنْ رَبِّکُمْ وَ لَيَزِيدَنَّ کَثِيراً مِنْهُمْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْيَاناً وَ کُفْراً فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِينَO. (68/مائده)
O prophet say: O People of the Book! You have no value until you rise up according to the order of the Torah and the Evangel and Qur'an were sent down to you by your Lord. And indeed, the Qur'an that was revealed to you by your Lord will increase the disbelief and disobedience of many of them instead of believing in it. In this case, you, O the prophet, should not feel regret for the disbelievers. (68)
(اى پيغمبر) بگو: اى اهل كتاب، شما ارزشى نداريد تا آنكه به دستور تورات و انجيل و قرآنى كه به شما از جانب خدا فرستاده شده قيام كنيد. و همانا قرآنى كه به تو از سوى پروردگارت نازل شد (به جاى آنكه به آن ايمان آرند) بر كفر و سركشى بسيارى از آنان خواهد افزود، در اين صورت (تو اى پيغمبر) بر حال كافران نبايد تأسف خورى. (68 / مائده).
190ـ Pلُعِنَ الَّذِينَ کَفَرُوا مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُدَ وَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذٰلِكَ بِمَا عَصَوْا وَ کَانُوا يَعْتَدُونَO. (78/مائده).
Those of the Children of Israel who disbelieved were cursed by the tongue of David and Jesus's son of Mary. Because they disobeyed the ruling of the God and transgressed. (78)
كسانی از بنى اسرائيل که کافر شدند به زبان داود و عيسى پسر مريم لعنت شدند, زیرا انها نافرمانى (خدا) نموده و (از حكم حق) سركشی كردند. (78 / مائده).
191ـ Pوَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَوْا مِنْکُمْ فِي السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَO. (65/بقره)
191- And certainly you have known that a group of you who violated and did not observed the sanctity of the Sabbat We said to them," Be apes and be driven away from the nearness of the truth.(65)
191ـ و محققا دانسته ايد جماعتى از شما را كه عصيان ورزيده حرمت شنبه را نگاه نداشتند، گفتيم: بوزينه شويد و راندگانى (دور از قرب حق). (65 / بقره)
192ـ Pقُلْ هَلْ أُنَبِّئُکُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذٰلِكَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللَّهِ مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَ غَضِبَ عَلَيْهِ وَ جَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَ الْخَنَازِيرَ وَ عَبَدَ الطَّاغُوتَ أُولٰئِكَ شَرٌّ مَکَاناً وَ أَضَلُّ عَنْ سَوَاءِ السَّبِيلِO. (60/مائده)
Say: O prophet Shall I inform you about which people have the worst reward in the sight of Allah? Those whom Allah has cursed and become furious and transformed some of them into apes and pigs, and the one who has servitude the taghut (satan), this group is the worst in the sight of God, and they are the most misguided people path. (60)
بگو (اى پيغمبر): آيا شما را آگاه سازم كه كدام قوم را نزد خدا بدترين پاداش است؟ كسانى كه خدا بر آنها لعن و غضب كرده و برخى از آنان را به بوزينه و خوک مسخ نموده و آن كس كه بندگى طاغوت (شيطان) كرده. اين گروه را (نزد خدا) بدترين منزلت است و آنها گمراه ترين مردم از راه راستند. (60/ مائده)
193ـPوَ اسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ الَّتِي کَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ يَعْدُونَ فِي السَّبْتِ إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتَانُهُمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعاً وَ يَوْمَ لَا يَسْبِتُونَ لَا تَأْتِيهِمْ کَذٰلِكَ نَبْلُوهُمْ بِمَا کَانُوا يَفْسُقُونَO. (163/اعراف)
And O messenger of ours, ask the children of Israel from that village that was on the sea shore (hamlet Alia and Madyan), when they violated the order of the Sabbath holiday. When for test on saturday, the fish would appear in the areas around the sea, and on other days they did not appear at all. In this way, we used to test them for immorality and disobedience. (163)
1و (اى رسول ما) بنى اسرائيل را از آن قريه كه در ساحل دريا بود (دِه ايْله و مَدْين) بازپرس آنگاه كه از حكم (تعطيل روز) شنبه تجاوز كردند، آنگاه كه (براى امتحان) به روز شنبه ماهيان در مشارع پيرامون دريا پديدار شده و در غير آن روز اصلا پديد نمى آمدند. بدين گونه ما آنان را به سبب فسق و نافرمانى آزمايش مى كرديم. (163 / اعراف).
194ـ Pوَ اسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ الَّتِي کَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ يَعْدُونَ فِي السَّبْتِ إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتَانُهُمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعاً وَ يَوْمَ لَا يَسْبِتُونَ لَا تَأْتِيهِمْ کَذٰلِكَ نَبْلُوهُمْ بِمَا کَانُوا يَفْسُقُونَO. (164/اعراف)
And because advice and preaching of advisers did not make an impression for them. Some of that group said: Why do you preach to a people who are condemned to destruction or punishment by God? Advisers said: Our advice is to apologize and complete the prog from your Lord, and hence that is may be effective and they practice and piety. (164)
و چون (پند و موعظه ناصحين در آنها اثرى نكرد) جمعى از آن گروه گفتند: چرا قومى را كه از جانب خدا به هلاک و يا به عذاب سخت محكومند باز موعظه مى كنيد؟ ناصحان گفتند: پند ما معذرت (و اتمام حجت) است از جانب پروردگارتان، و ديگر آنكه شايد (اثر كند و) تقوا پيشه كنند. (164 / اعراف)
195ـ Pوَ اسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ الَّتِي کَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ يَعْدُونَ فِي السَّبْتِ إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتَانُهُمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعاً وَ يَوْمَ لَا يَسْبِتُونَ لَا تَأْتِيهِمْ کَذٰلِكَ نَبْلُوهُمْ بِمَا کَانُوا يَفْسُقُونَO. (165/اعراف)
So when they forgot what they had been reminded of We delivered, till moment of punishment has arrived and we freed the forbidders from evil, and those who oppressed, we seized them to sever punishment. (165)
امّا هنگامى كه تذكراتى را كه به آنها داده شده بود فراموش كردند، (لحظه عذاب فرا رسيد؛ و) نهى كنندگان از بدى را رهايى بخشيديم؛ و كسانى را كه ستم كردند، بخاطر نافرمانيشان به عذاب شديدى گرفتار ساختيم. (165 / اعراف).
196ـ Pفَلَمَّا عَتَوْا عَنْ مَا نُهُوا عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَO. (166/اعراف)
When they rebelled against what they were forbidden, We said to them," take the form of rejected monkeys.(166)
(آرى،) هنگامى كه در برابر آنچه از آن نهى شده بودند سركشى كردند، به آنها گفتيم: «به شكل ميمونهايى طردشده در آييد!» (166/ اعراف)
197ـ لن یری الشعب الیهود السلام والهدوء: أعطي المعلقون في تفسير هذه الآية العديد من الإحتما لانت. قال البعض إن هذه المجموعة المتمردة لن تري ابداً وجهاً مثالياً م الهدوء، علي الرغم من تشكيل حكومة والحكم علي لنفسها، إلا أنهم سيظلون تحت ضغط و انزعاج مستمرين، إلا إذا غيروا نهجهم فعلاً و وقفوا القهر والفساد، و قد قال البعض أن معني هذه الآية هو العالم المطهر، و معني "من يعذبهم إلي يوم القيامة" الملائكة هم العذاب الذي سيعذبهم في المطهر إلي يوم الدين.
و يقول أيضاً في هذه الآيات المشرفة: من بينها القرود والخنازير، مما يشير إلي تحول البشر إلي حيوانات في عدة حالات أشار إلي تحول السبت و تحولهم إلي قرود و خنازير قلنا لهم: و قد أشار في عدة حالات إلي تحول شعب السبت و تحولهم إلي قرود و خنازير، قلنا لهم: أن يأتو إلي صورة قرود مرفوضة.
197- The Jewish people will not see peace and tranquility: The commentators in this verse interpreting have given many probabilities. some have said that this rebellious group will never see the perfect face of tranquility, although to establish a government and rule for itself . They will still be under constant pressure and discomfort; unless they change their approach and stop oppression and corruption. Some have said that the meaning of this verse is the world of purgatory, angels are the torment that will torment them in purgatory until the Day of judgment, and also in these noble verses says that among them placed monkeys and pigs, which is pointing off the transformation of humans into animal and in several cases He referred to the sabbath metamorphosis and their transformation into monkeys and pigs that we said to them: in several cases He has referred to the Sabbath people metamorphosis and their transformation into monkeys and pigs, that we said to them: To come into the form of rejected apes.
197ـ قوم یهود روی آرامش نخواهند دید: این گروه سرکش هرگز روی آرامش کامل نخواهند دید. با سابقه تاریخی بسیار کثیفی که دارند.همانطوری که در آیات قبل مشاهده فرمودید یاغی گری در برابر فرمان الهی هرزه گری و پرده دری ظلم و تعدی فساد و تجاوز جز خواری و ذلت تا قیامت چیز دیگری نصیبشان نخواهد شد. باید منتظر عذاب الهی باشند. چون ملت نفرین شده اند حق شان همان بوزینه بودن است. و هم چنین در این آیات شریف میفرماید از آنها میمونها و خوکهائی قرار داده که از تغییر شکل انسان و تبدیل شدن به حیوان اشاره دارد در چند مورد به مسخ اصحاب سبت و تبدیل شدن آنها به میمون و بوزینه اشاره کرده است که ما به آنها گفتیم: به صورت بوزینه های طرد شده درآیید.
198ـ Pإِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْکُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَ عَلَى وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدْتُكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُکَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَ کَهْلاً وَ إِذْ عَلَّمْتُكَ الْکِتَابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ التَّوْرَاةَ وَ الْإِنْجِيلَ وَ إِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ کَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنْفُخُ فِيهَا فَتَکُونُ طَيْراً بِإِذْنِي وَ تُبْرِئُ الْأَکْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ بِإِذْنِي وَ إِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَى بِإِذْنِي وَ إِذْ کَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنْكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ کَفَرُوا مِنْهُمْ إِنْ هٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌO. (110/مائده)
When Allah will say, O Jesus son of Mary, remember My blessing upon you and your mother, when I strengthened you with the Holy Spirit, so you would speak to the people in the cradle and adulthood, and when I taught you the Book and wisdom, the Torah and the Evangel, and when you would create from clay the form of a bird, with My leave, and you would breathe into it and it would become a bird, with My leave; and you would heal the blind and the leper, with My leave, and you would raise the dead, with My leave; and when I held off [ the evil of ] the Children of Israel from you when you brought them manifest proofs, whereat the faithless among them said," This is nothing but plain magic." (110)
(به خاطر بياور) هنگامى را كه خداوند به عيسى بن مريم گفت: «ياد كن نعمتى را كه به تو و مادرت بخشيدم! زمانى كه تو را با» روح القدس «تقويت كردم؛ كه در گاهواره و به هنگام بزرگى، با مردم سخن مى گفتى؛ و هنگامى كه كتاب و حكمت و تورات و انجيل را به تو آموختم؛ و هنگامى كه به فرمان من، از گل چيزى بصورت پرنده مى ساختى، و در آن مى دميدى، و به فرمان من، پرنده اى مى شد؛ و كور مادرزاد، و مبتلا به بيمارى پيسى را به فرمان من، شفا مى دادى؛ و مردگان را (نيز) به فرمان من زنده مى كردى؛ و هنگامى كه بنى اسرائيل را از آسيب رساندن به تو، بازداشتم؛ در آن موقع كه دلايل روشن براى آنها آوردى، ولى جمعى از كافران آنها گفتند: اينها جز سحر آشكار نيست!» (110 / مائده)
199ـPأَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ إِنَّنِي لَکُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ وَ بَشِيرٌO. (2/هود)
To remind the people that they should not worship anyone but God, that I have truly come to warn and bring good news to you. (2)
(تا تذكر دهد به خلق) كه جز خداى يكتا هيچ كس را نپرستيد، كه من حقّا براى اندرز و بشارت شما امت آمده ام. (2 / هود).
200ـ Pوَ أَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُمَتِّعْکُمْ مَتَاعاً حَسَناً إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى وَ يُؤْتِ کُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ وَ إِنْ تَوَلَّوْا فَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْکُمْ عَذَابَ يَوْمٍ کَبِيرٍO. (3/هود)
And that you ask forgiveness instructions from your Lord; Then return to Him; Till to make you well benefit from the blessing of life in this world for a certain period of time; And to every owner virtuous, according to their worth virtue, would gives, and if you turn away, I am afraid for you, the punishment of great day.
و اينكه: از پروردگار خويش آمرزش بطلبيد؛ سپس بسوى او باز گرديد؛ تا شما را تا مدّت معيّنى، (از مواهب زندگى اين جهان،) به خوبى بهره مند سازد؛ و به هر صاحب فضيلتى، به مقدار فضيلتش ببخشد! و اگر (از اين فرمان) روى گردان شويد، من بر شما از عذاب روز بزرگى بيمناكم! (3 / هود)
201ـ دين؛ الفلاح الحقيقي ( المطور ) للحياة الدنيا: و نص ذكر القرآن في هذه الآية والعديد من الايات الأخري علي التدين و الإيمان، قبل أن يحسن يوم القيامة، فإنه يحسن الحياة الدنيا. يعتبر البعض أن ارتباط المواهب الماديه للعالم بالإيمان والتوية والمغفرة ارتباطاً روحياً واحداً غير معروف؛ بينما ليس له سبب، لهذا الأرتباط والعلاقة، للقيام بتفسير غير معروف. كل إنسان حكيم و معقول يقبل أن الكذب والاحتيال والسرقة والقمع والتمييز، يعطل الحياة الاجتماعية و يجهد حياة الإنسان. القرآن الكريم في هذه الآية والآية من قبل، والقبول والتقيد المبادئ الأربعة التي تعرف سبب تطور الحياة في العالم للإنسان والمسلمين: 1ـ التوحيد " الا تعبدوا الا الله ". 2ـ قبول قيادة الأنبياء: " انني لكم منه نذير و بشير " (أنا تحذير منك و تذير الأخبار الجيده). 3ـ تطهير البيئة من الخطيئة: " استغفروا ربكم ". 4ـ العودة إلي القيم الألهية والأستحقاق لها: " توبوا اليه ". لهذا السبب، بعد ذكر هذه المبادئ الأربعة، نقرأ: " يمتعكم متاعاً حسناً إلي أجل مسمي " (لتجعلك تستفيد من الحياة طيبة في هذا العالم لفترة معينه زمنية محدودة) " و يؤت كل ذي فضل فضله " (وسيعطي لكل مالك فاضل الفضيلة العائدة لنفسه). "و يغفر لكل صاحب فاضل مقدارهذه الفاضله بنفس الكمية" و معني هذين التعبيرين أنه إذا اتبعت التعليمات التي قيلت من قبل فإن الله لمن فضل في خواصة و صفاته و فضله علي غيره. بنفس القدر من فضائله، سيوفرله المكافأة والسعادة والنجاح، و بالتألي كل من له فضيلة و امتياز في صفة، يمكنه استعمالها جيداً و تحقيق المرتبتها الصحيحة في الدنيا و الآخرة. هذه حقيقة لا توجد إلا في ظل التوحيد والإيمان بالله؛ لأن الله عادل و لا يضيع حقوق احد. في المجتمعات البشرية، ولكنها خالية من التوحيد و الإيمان بالله ـ علي الرغم من أنه في المظهر المتقدم و تدريجي ـ فإن هذا غير مرئي؛ لأنه دائما في المجتمعات التي يعيش فيها البشر دون اعتبار الله، ينقسم الناس إلي مجموعتين متغطرسين و مضطهدين و كل التنازلات ستعطي للمتعجرفين والمتعطشين ـ علي الرغم من عدم استحقاقها ـ والمجموعة المضطهدة، رغم أنهم فاصلون و مستحقون جيداً، إلا أنهم دائماً في حالة بؤس و محن.
201- Religion; The real cultivator ( developer ) of world life: The Quran states in this verse and many other verses that religiousness and faith before it improves the Day of resurrection, improve worldly life. Some consider the connection of the material gifts of the world with the faith, repentance, and forgiveness as one spiritual connection unknown; While has no reason, for this link and relation to do an unknown interpretation. Every wise and reasonable man accepts that lies, fraud, robbery, oppression, and discrimination disrupts social life and strains human life. The Holy Quran in this verse and verse before, acceptance and observance to these four principles that knows the reason for the development of life in the world for human beings and Muslims to know: 1- Monotheism “ Alaa taeboduu iilaa Allah “ (do not worship except for Allah) 2- Accepting the leadership of prophets “ ennani lakum menho nadhir wa Bashir “ (I am warner of you and harbinger of God news) 3- cleansing the environment from sin “ astaghfirua rabbakum “ (ask forgiveness of your Lord) 4- A return to divine values and the adornment to it “ tubuua ilaih “ (repent to him). For this reason, after mentioning these four principles we read “ yomateakom mataan hasanan ela ajalen mosamma “ ; (to make your utilization of the good life in this world for an appointed period) “ wa yuate Kulu dhi fadhle fadhloh “. And forgive every owner virtuous by the amount of his virtuous with the same quantity. The meaning of these two expressions is that, if you follow the instructions that have been said before, God to the one who is virtuous in the properties and attributes liked and efforts have virtuous on others, to the same amount of his virtues, will provide to his reward, happiness and success and thus everyone who has virtue and privilege in a characteristic, he can use it well and achieve its proper rank in this world and the Hereafter. this is a truth that exists only in the shadow of monotheism and faith in God; Because God is just and does not waste anyone’s right. In human societies, but which is devoid of monotheism and faith in God - Although in appearance advanced and progressive - This is not visible; because in societies where human beings live without regard to God, people are divided into two arrogant and oppressed groups, and all the concessions will be given to the arrogant and overindulgence group - Although they do not deserve it – and the oppressed group, although virtuous and well-deserved, they are always in misery and adversities.
201ـ دین؛ آبادگر واقعی زندگی دنیا: قرآن در این آیه و آیات فراوان دیگر اعلام کرده است که دین داری و مذهب، پیش از آن که زندگی پس از مرگ را آباد کند، آباد کننده زندگی دنیوی است. بعضی، پیوند مواهب مادی دنیا با ایمان و توبه و استغفار را یک پیوند معنوی و ناشناخته میدانند؛ در حالی که دلیلی ندارد که برای این پیوند و رابطه، تفسیر ناشناخته ای کنیم. هر انسان عاقل و منطقی قبول دارد که دروغ و تقلب و دزدی و ظلم و ستم و تبعیض، شیرازه زندگی اجتماعی را از هم میپاشد و زندگی انسانها را تیره و تار میکند. قرآن کریم در این آیه و آیه پیش، قبول و رعایت این چهار اصل را سبب آبادانی زندگی دنیای انسانها و مسلمانان میداند: 1ـ توحید «الا تعبدوا الا الله» (جز خدا را عبادت نکنید). 2ـ پذیرش رهبری پیامبران: «اننی لکم منه نذیر و بشیر». 3ـ پاک سازی محیط از گناه: «استغفروا ربکم». 4ـ باز گشت به ارزش های الهی و آراستگی به آن: «توبوا الیه». به همین دلیل، پس از ذکر این چهار اصل میخوانیم: «یمتعکم متاعا حسنا الی اجل مسمی» تا شما را تا مدت معینی (از مواهب زندگی این جهان) به خوبی بهره مند سازد. «و یؤت کل ذی فضل فضله» (و به هر صاحب فضیلتی به مقدار فضیلتش ببخشد). منظور از این دو عبارت این است که در صورت عمل به دستورهائی که پیش از این گفته شد، خداوند به کسی که در ویژگیها و صفات پسندیده و تلاش و کوشش بر دیگران فضیلت دارد، به همان مقدار فضیلتش اجر و مزد و سعادت و خوشبختی و توفیق عنایت میکند و بدین ترتیب، هر کسی در خصوصیتی فضیلت و امتیاز دارد، به خوبی میتواند از آن استفاده کند و به رتبه و درجه مناسب خود در دنیا و آخرت نائل شود. این حقیقتی است که تنها در سایه توحید و ایمان به خدا وجود دارد؛ چون خداوند عادل است و حق هیچ کسی را ضایع نمیکند. در جوامع بشری اما که از توحید و ایمان به خدا عاری هستند ـ هر چند در ظاهر پیشرفته و مترقی باشند ـ این مطلب به چشم نمیخورد؛ چون همواره در جامعه هایی که انسانها بدون توجه به خدا زندگی میکنند، مردم به دو گروه مستکبر و مستضعف تقسیم میشوند و تمام امتیازات به گروه مستکبر و زیاده خواه داده میشود ـ هر چند لایق آن نباشد ـ و گروه مستضعف اگر چه دارای فضیلت و لایق خوشبختی باشد، همواره در بدبختی و ناملایمات دست و پا میزنند.
202ـ Pإِلَى اللَّهِ مَرْجِعُکُمْ وَ هُوَ عَلَى کُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌO. (4/هود)
To Allah will be your return, and He has power over all things." (4)
رجوع شما به سوى خداست و او بر همه چيز تواناست. (4 / هود).
