ﺷﯽﮔﺮﺍﯾﯽ ﺟﻨﺴﯽ، ﺑﻪ ﻭﯾﮋﻩ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺯﻧﺎﻥ ﺟﻮﺍﻥ، ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﻣﺪﺭﻥ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺭﺍﯾﺞ ﺍﺳﺖ. ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺕﺗﺠﺮﺑﯽ ﻭ ﻣﻘﻄﻌﯽ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﯿﻨﯿﺖ ﺳﺎﺯﯼ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﺍﻣﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﻧﮕﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﺭﺳﯽﺷﯿﻮﻉ ﻭ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺭﻭﺍﻥ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﻭﺯﻣﺮﻩ ﮐﻤﯿﺎﺏ ﺍﺳﺖ. ﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﺭﺯﯾﺎﺑﯽﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﺍﮐﻮﻟﻮﮊﯾﮑﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺩﯾﺎﺑﯽ ﻭﻗﻮﻉ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﻭﺯﻣﺮﻩﺯﻧﺎﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﯾﻢ=. .(81N ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻫﺮ 2 ﺭﻭﺯ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﻣﻮﺭﺩﻫﺪﻑ ﯾﮏ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩ ﺟﻨﺴﯽ - (ﺍﻏﻠﺐ ﻧﮕﺎﻩ شیءانگارانه= نگاه جنسی ) ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ 1.35 ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﺷﺎﻫﺪ شیءانگاری ﺟﻨﺴﯽ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ.ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ، ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻫﺎﯼ ﺭﮔﺮﺳﯿﻮﻥ ﺧﻄﯽ ﭼﻨﺪﺳﻄﺤﯽ ﻧﺸﺎﻥﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﻫﺪﻑ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﻮﺳﻂ ﻋﯿﻨﯿﺖ ﺳﺎﺯﯼ ﺟﻨﺴﯽ ﺑﺎ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺩﺭ حالت ﺧﻮﺩ ﺷﯽء ﺳﺎﺯﯼﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﻠﯽ، ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻫﺎﯼ ﻓﺮﺩﯼ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﮐﻤﯽ ﺩﺭ ﺗﻌﺪﯾﻞ ﺍﯾﻦ ﺍﺛﺮﺍﺕ ﺩﺍﺷﺖ.
ﺩﺭﺍﮐﺘﺒﺮ 2014، ﮔﺮﻭﻩ ﻓﻌﺎﻝ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺧﺎﻧﮕﯽ '!Hallaback' ﻭﯾﺪﺉﻮﯾﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﯾﻮﺗﯿﻮﺏ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﺮ ﺷﯿﻮﻉ ﺁﺯﺍﺭﻭ ﺍﺫﯾﺖ ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﯽ ﻭ ﺷﯽ ﮔﺮﺍﯾﯽ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺯﻧﺎﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﺗﺎﮐﯿﺪ ﮐﻨﺪ. ﺍﯾﻦ ﻭﯾﺪﺉﻮ ﺗﺼﺎﻭﯾﺮ ﺩﻭﺭﺑﯿﻦ ﻣﺨﻔﯽ ﺯﻧﯽ ﺭﺍﺑﺎ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺟﯿﻦ ﻭ ﺗﯽ ﺷﺮﺕ ﻣﺸﮑﯽ ﯾﻘﻪ گرد ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻗﺪﻡ ﺯﺩﻥ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺷﻬﺮ ﻧﯿﻮﯾﻮﺭﮎ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ﺩﻩ ﺳﺎﻋﺖﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ. ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺭﻭﺯ، ﺩﻭﺭﺑﯿﻦ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ 100 ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﯼ ﻋﯿﻨﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺍﻭ ﺛﺒﺖ ﮐﺮﺩ،ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺁﺯﺍﺭ ﮐﻼﻣﯽ، ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻥ،ﭼﺸﻤﮏ ﺯﺩﻥ، ﺳﻮﺕﺯﺩﻥ، ﻭ ﺣﺮﮐﺎﺕ ﺭﮐﯿﮏ. ﺍﯾﻦ ﻭﯾﺪﯾﻮ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺩﺭ ﻓﻀﺎﯼﻣﺠﺎﺯﯼ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺗﺎ ﻣﺎﺭﺱ 2016 ﺑﯿﺶ ﺍﺯ 42 ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﺑﺎﺯﺩﯾﺪ ﺩﺭ ﯾﻮﺗﯿﻮﺏ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ.
[ این ویدئو را در این لینک می توانید ببینید
https://www.businessinsider.com/hollaback-new-york-city-street-harassment-2014-10
[
ﻣﺎﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺷﯿﻮﻉ ﻭ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺭﻭﺍﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﻋﯿﻨﯿﺖ ﺟﻨﺴﯽ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﻭﺯﻣﺮﻩ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﮐﻤﯽ ﺩﺍﺭﯾﻢ. ﺑﯿﺸﺘﺮﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺕ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺷﯿﻮﻉ ﻭﻗﺎﯾﻊ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ (شیء انگاری)ﺟﻨﺴﯽ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﮕﺮی به صورت تک موردی ﺗﮑﯿﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ
ﭘﮋﻭﻫﺶﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪﻑ ﺭﺩﯾﺎﺑﯽ ﺷﯿﻮﻉ ﻭ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻣﺪﺕ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﻭﺯﻣﺮﻩ ﺯﻧﺎﻥﺟﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﺭﺯﯾﺎﺑﯽ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﺑﻮﻡ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ (EMA) ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪ. ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺧﺎﺹ، ﻣﺎ ﺍﺯ EMA ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺭﺯﯾﺎﺑﯽ میزان شیوع مواجهه با شیء انگاری شدن خود یا مشاهده شیء انگاری شدن دیگران، ﻭ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﺠﺮﺑﯿﺎﺗﯽ ﺑﺮ ﺍﺷﺘﻐﺎﻝ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮﺷﺎﻥ )ﯾﻌﻨﯽ ﺧﻮﺩﺷﯽء ﺷﺪﻥ( ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﯾﻢ.
ﺷﯿﻮﻉﺷﯽء ﺍﻧﮕﺎﺭﯼ ﺟﻨﺴﯽ ﺩﺭ ﺯﻧﺎﻥ
ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻫﺎﯼﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﮕﺮ ﺩﺭ ﻣﻘﯿﺎﺱ ﺑﺰﺭﮒ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺷﯽ ﮔﺮﺍﯾﯽ ﺟﻨﺴﯽ ﺍﻏﻠﺐ ﺗﻮﺳﻂ ﺯﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﺳﻨﯿﻦ ﺟﻮﺍﻧﯽﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﯾﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﯿﻦ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺩﺭ 22 ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ 16000 ﺯﻥ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ 84ﺩﺭﺻﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ 17 ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﺍﺫﯾﺖ ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ . ﺑﻪﻃﻮﺭ ﻣﺸﺎﺑﻪ، ﯾﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺍﺧﯿﺮ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﯿﺎﯾﯽ ﺷﯿﻮﻉ ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﺍﺫﯾﺖ ﺟﻨﺴﯽ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﺯﻧﺎﻥ 87 ﺩﺭﺻﺪﺗﺨﻤﯿﻦ ﺯﺩﻩﺍﺳﺖ.ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﺍﺫﯾﺖ ﺷﺎﻣﻞ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ، ﺍﺯ ﺳﻮﺕ ﮔﺮﮒ ﻭ ﺻﺪﺍ ﺯﺩﻥ ﮔﺮﺑﻪ ﺗﺎ ﺍﺷﮑﺎﻝ ﺷﺪﯾﺪﺗﺮ،ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺩﺳﺖ ﺯﺩﻥ ﻭﺗﻌﻘﯿﺐ ﮐﺮﺩﻥ . این مطالعاتﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﺸﺎﻥ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺯﻧﺎﻥﭼﻘﺪﺭ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺗﺮﯼ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﻭﺯﻣﺮﻩ ﺧﻮﺩ )ﻣﺜﻼ ًﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﯾﺎ ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ( ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽﻋﯿﻨﯿﺖ ﺳﺎﺯﯼﺟﻨﺴﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ.
ﺣﺎﻓﻈﻪﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺯ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻮﺩﻥ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺩﺍﺭﺩ وﺗﺨﻤﯿﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻧﮕﺮ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﯽ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﺭﺍﯾﺞ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ
ﺑﻪ ﻭﯾﮋﻩﻣﺴﺘﻌﺪ ﺗﺤﺮﯾﻒ است.
ﺗﺄﺛﯿﺮﻋﯿﻨﯿﺖ ﺑﺨﺸﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎ ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﺷﯿﺉﯽ ﺷﺪﻥ ﺯﻧﺎﻥ
ﯾﮑﯽﺍﺯ ﺍﺻﻮﻝ ﺍﺻﻠﯽ ﻧﻈﺮﯾﻪ ﻋﯿﻨﯿﺖ ﺳﺎﺯﯼ ﻓﺮﺩﺭﯾﮑﺴﻮﻥ ﻭ ﺭﺍﺑﺮﺗﺰ (1997) ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺠﺎﺭﺏ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﺑﯿﻦﻓﺮﺩﯼ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﺁﯾﻨﺪﯼ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺷﯽء ﺳﺎﺯﯼ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﻇﺎﻫﺮﺧﻮﺩ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﮔﺎﻩ ﺳﻮﻡ ﺷﺨﺺ ﺭﺍ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺭﻭﻧﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ،ﺗﻌﺪﺍﺩﯼ ﺍﺯ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﺗﺠﺮﺑﯽ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎﯼ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺧﻮﺩ ﺷﯿﺉﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ )ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺜﺎﻝ، ﻓﺮﺩﺭﯾﮑﺴﻮﻥ، ﺭﺍﺑﺮﺗﺰ، ﻧﻮﻝ، ﮐﻮﯾﻦ، ﻭ ﺗﻮﻧﮓ،1998؛ ﺗﯿﮕﻤﺎﻥ ﻭ ﺑﺎﻧﺪﯼ، .(2008 ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﺫﮐﺮ ﺷﺪ، ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ، ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺯﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﭼﻨﯿﻦﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﺁﺯﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻩ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻣﺸﮑﻮﮎ ﺑﺎﺷﺪ. ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺕ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﻣﻘﻄﻌﯽ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﺍﺩﻋﺎﯼﻓﺮﺩﺭﯾﮑﺴﻮﻥ ﻭ ﺭﺍﺑﺮﺗﺰ (1997) ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺯﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﻭﺯﻣﺮﻩ ﺧﻮﺩﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯼ شیء انگارانه ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ، ﺩﺭ ﻣﻌﯿﺎﺭﻫﺎﯼ ﻭﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎﯼ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﺧﻮﺩ ﻧﯿﺰﺍﻣﺘﯿﺎﺯ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﮐﺴﺐ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﻧﻘﺶﺗﻔﺎﻭﺕ ﻫﺎﯼ ﻓﺮﺩﯼ
ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺕﺍﻧﺪﮎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﻪ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻫﺎﯼ ﻓﺮﺩﯼ ﺯﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﮐﻢ ﻭ ﺑﯿﺶﻣﺴﺘﻌﺪ ﻣﻮﺍﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﭼﻪ ﻋﻮﺍﻣﻠﯽ ﺯﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺷﯽء ﺷﺪﻥ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪﭼﻨﯿﻦ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎﺯﻣﯽ ﺩﺍﺭﺩ.
ﻣﻄﺎﻟﻌﻪﺣﺎﺿﺮ
ﭘﮋﻭﻫﺶﺣﺎﺿﺮ ﺍﺯ EMA (روش ارزیابی زیست محیطی ) ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺭﺯﯾﺎﺑﯽ ﺷﯿﻮﻉ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ، ﺳﻄﻮﺡ ﺧﻮﺩ ﺷﯽء ﺳﺎﺯﯼ ﻭ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯼﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﺷﯽء ﺳﺎﺯﯼ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﻭﺯﻣﺮﻩ ﺯﻧﺎﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻓﺮﺩﯼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥﺗﻌﺪﯾﻞ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﻟﻘﻮﻩ ﺍﯾﻦ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﮐﺮﺩ. ﺩﺭ ﺍﺭﺯﯾﺎﺑﯽ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯼﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ، ﺍﺯ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺍﺳﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎ ًﻫﺪﻑ ﺷﯽء ﺳﺎﺯﯼ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺷﺎﻫﺪ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﯾﮕﺮﺑﻮﺩﻧﺪ، ﮔﺰﺍﺭﺵ ﮐﻨﻨﺪ. ﺍﯾﻦ ﻋﯿﻨﯿﺖ ﺳﺎﺯﯼ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﯿﻦ ﻓﺮﺩﯼ ﺑﺎﺷﺪ – ﺻﺮﻓﺎ ًﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﯾﮏﺯﻥ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺧﻮﺩ. ﯾﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ )ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺜﺎﻝ، ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺑﯿﻠﺒﻮﺭﺩﻫﺎﯼ ﺗﺒﻠﯿﻐﺎﺗﯽ، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎﯼ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻧﯽ، ﯾﺎ ﻣﺠﻼﺕ( ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺷﻮﺩ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﺩﻋﺎﯼ ﻓﺮﺩﺭﯾﮑﺴﻮﻥ ﻭ ﺭﺍﺑﺮﺗﺰ (1997) ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪﻋﯿﻨﯿﺖ ﺑﺨﺸﯽ ﺩﺭ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻋﯿﻨﯿﺖ ﺑﺨﺸﯽ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﺴﻬﯿﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، ﻣﺎ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽﺭﻭﺯﻣﺮﻩ ﺯﻧﺎﻥ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮ حالت ﺧﻮﺩ ﺷﯿﺉﯽ ﺷﺪﻥ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ.
ﻓﺮﺍﺗﺮﺍﺯ ﺍﯾﻦ، ﻣﺎ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﺷﻨﺎ ﺑﻮﺩﯾﻢﻭ ﻫﻤﮑﺎﺭﺍﻥ (2001) ﻭ ﺑﺮﯾﻨﮑﻤﻦ ﻭ ﺭﯾﮑﺎﺭﺩ (2009) ﺑﺎ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﺷﯿﻮﻉﺍﺷﮑﺎﻝ ﻣﺘﻤﺎﯾﺰ ﺷﯽء ﺳﺎﺯﯼ، ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯ، ﺻﺪﺍ ﺯﺩﻥ/ﺳﻮﺕ گرگی، ﺩﺳﺖ ﺯﺩﻥ، ﮊﺳﺖﻫﺎﯼ ﺟﻨﺴﯽ، ﻭ ﺍﻇﻬﺎﺭﺍﺕ ﺟﻨﺴﯽ. ﺟﺎﻧﺴﻮﻥ ﻭ ﺑﻨﺖ (2015) ﺩﺭﯾﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺍﺷﮑﺎﻝ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﯽء ﺳﺎﺯﯼ،ﻧﮕﺎﻩ ﻭ ﺳﻮﺕ ﮔﺮﮒی ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ًﯾﮏ ﺳﻮﻡ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﯿﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺩﻭﺭﻩ 12 ﻣﺎﻫﻪﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ
ﺷﺮﻛﺖﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ
ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ 81 ﺯﻥ، 18 ﺗﺎ 46 ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ.، ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﺁﮔﻬﯽ ﻫﺎﯼ ﺍﺭﺳﺎﻝﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ )ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺜﺎﻝ، ﻓﯿﺲ ﺑﻮﮎ،(Gumtree ﺍﺳﺘﺨﺪﺍﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.
روش
ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺟﻠﺴﻪ ﺁﺯﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ ﺍﻭﻟﯿﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﭘﺎﯾﻪ ﺭﺍ ﺗﮑﻤﯿﻞ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺳﭙﺲﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ SEMA2 ﺭﺍ ﺩﺍﻧﻠﻮﺩ ﮐﺮﺩﻧﺪ، ﯾﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮐﺎﺭﺑﺮﺩﯼ ﺳﻔﺎﺭﺷﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺭﺍﺉﻪ
📷
2ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﯽ EMA ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺷﺎﻣﻞ 9 ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺭﺯﯾﺎﺑﯽ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺗﺠﺰﯾﻪ ﻭ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻧﺸﺪﻧﺪ.
ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﯽﻫﺎﯼ ﺑﻼﺩﺭﻧﮓ ﺩﺭ ﺗﻠﻔﻦ ﻫﺎﯼ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﺍﻧﺪﺭﻭﯾﺪ ﻭ iOS ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭﺍﻟﻌﻤﻞ ﻫﺎﯼ ﺩﻗﯿﻖ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﮑﻤﯿﻞ ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﯽﻫﺎﯼ EMA ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﮐﺮﺩ. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺍﺷﮑﺎﻝ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﯽء ﺳﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺭﺍﺉﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﻪﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺁﯾﺎﺭﻓﺘﺎﺭ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪﯼ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻋﯿﻨﯿﺖ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺷﺨﺼﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡﺩﻫﻨﺪ. ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﮑﻤﯿﻞ ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﯽ EMA ﺭﺍ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺗﺮﮎﺁﺯﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻩ ﺳﺆﺍﻻﺕ ﺷﻔﺎﻑ ﺳﺎﺯﯼ ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ. ﺩﺭ ﻃﯽ 7 ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ، ﺍﺯ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺷﺪ ﺗﺎ ﯾﮏﻧﻈﺮﺳﻨﺠﯽEMA ﺭﺍ ﺩﺭ ﻓﻮﺍﺻﻞ ﺗﺼﺎﺩﻓﯽ ﺑﯿﻦ 54 ﺗﺎ 114 ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑﯿﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎﯼ 10 ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﺗﮑﻤﯿﻞﮐﻨﻨﺪ )ﯾﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺘﻮﺳﻂ، ﺍﺯ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺷﺪ ﻫﺮ 84 ﺩﻗﯿﻘﻪ ﯾﮏ ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﯽ EMA ﺭﺍﺗﮑﻤﯿﻞﮐﻨﻨﺪ یعنی 10 ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﯽ EMA ﺩﺭ ﺭﻭﺯ.( ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﯽ ﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﭘﺲ ﺍﺯ 15 ﺩﻗﯿﻘﻪ ﻣﻨﻘﻀﯽ ﺷﺪﻧﺪﺗﺎ ﺍﺯ ﭘﺮ ﺷﺪﻥ ﻣﺠﺪﺩ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺷﻮﺩ. ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺘﻮﺳﻂ، ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻪ 83٪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﯽ ﻫﺎﯼ EMA ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩﻧﺪ.
ﺁﻣﺎﺭﺷﯿﻮﻉ: هدف شیء انگاری جنسی قرارگرفتن
ﺯﻧﺎﻥﺩﺭ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺎ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ 299 ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺯ 4777 ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﯽ ﺗﮑﻤﯿﻞ ﺷﺪﻩ EMA )رخدادها( ﻫﺪﻑ ﺷﯿﺊﺳﺎﺯﯼ ﺟﻨﺴﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺘﻮﺳﻂ، ﺯﻧﺎﻥ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ 3.69 ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﻫﻔﺘﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﻫﺪﻑ ﻗﺮﺍﺭﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ. 75٪ ﺍﺯ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ )ﯾﻌﻨﯽ 61 ﺯﻥ( ﺣﺪﺍﻗﻞ ﯾﮏﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﻫﻔﺘﻪ ﻫﺪﻑ ﺷﯿﺉﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ. ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮﻉ 380 ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ 299 ﻣﻮﺭﺩﮔﺰﺍﺭﺵ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺷﮑﻞ 1a ﺷﯿﻮﻉ ﺍﺷﮑﺎﻝ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﯽء ﺳﺎﺯﯼ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ، ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮﺭﺩ ﻫﺪﻑ ﻧﮕﺎﻩ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ 55)٪ ﺍﺯ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎ(، ﻭ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺁﻥ ﺍﺷﮑﺎﻝ ﺩﯾﮕﺮ ﺷﯽء ﺳﺎﺯﯼ18)٪(، ﻭ ﺳﻮﺕ ﮔﺮﺑﻪ / ﮔﺮﮒ 11)٪( ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ.
ﺁﻣﺎﺭﺷﯿﻮﻉ: شاهد شیء انگاری جنسی بودن
ﺯﻧﺎﻥﮔﺰﺍﺭﺵ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ 763 ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﯽ EMA )رخداد( ﺷﺎﻫﺪ ﻋﯿﻨﯿﺖ ﺳﺎﺯﯼ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺘﻮﺳﻂ، ﺯﻧﺎﻥﮔﺰﺍﺭﺵ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ 9.42 ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﻫﻔﺘﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﺷﯽ ﮔﺮﺍﯾﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ.88٪ ﺍﺯ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ )ﯾﻌﻨﯽ 71 ﺯﻥ( ﺣﺪﺍﻗﻞ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮﻉ 943 ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ 763 ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. در این میان ﺷﯽ انگاری ﺩﺭ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺷﯿﻮﻉ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ 64)٪ ﺍﺯ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎ(، ﻭ ﭘﺲﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﻋﯿﻨﯽ 13)٪( ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻫﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﻫﻢ ﻣﻮﺭﺩ ﻫﺪﻑ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻭ ﻫﻢﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻭﻗﺎﯾﻊ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﺟﻨﺴﯽ ﺑﺎ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺧﻮﺩ ﺷﯿﺊ ﺳﺎﺯﯼ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺍﺳﺖ. ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ، ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺩﺭ ﻋﯿﻨﯿﺖﺑﺨﺸﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﺪﻑ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺷﺎﻫﺪ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻮﺩ.ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺧﺎﺹ، ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻣﺘﻮﺳﻂ، ﻫﺪﻑ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻦ 11.95 ﺍﻣﺘﯿﺎﺯ ﺩﺭ ﻋﯿﻨﯿﺖ ﺑﺨﺸﯿﺪﻥﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﮐﺮﺩ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻮﺩﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ 3.29 ﺍﻣﺘﯿﺎﺯ ﺩﺭ ﻣﻘﯿﺎﺱ ﻫﻤﺮﺍﻩﺑﻮﺩ.
ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭﮐﻪ ﺷﻮﺍﻫﺪ غیررسمی )ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺜﺎﻝ، ﺑﯿﺘﺲ، (2014 ﻭ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ )ﻣﺎﻧﻨﺪ، 2014 ،(Hollaback! ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ، ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻋﯿﻨﯽ ﺍﻏﻠﺐ ﺗﻮﺳﻂ ﺯﻧﺎﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﻏﺮﺑﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪﻣﯽ ﺷﻮﺩ. ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﯾﻦ، ﮐﺎﺭ ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺗﺠﺮﺑﯽ ﺷﯿﻮﻉ ﻭ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﻭﺯﻣﺮﻩ ﺯﻧﺎﻥﺑﺮﺭﺳﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻫﺪﻑ ﺍﺯ ﺗﺤﻘﯿﻖﻣﺎ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻣﻬﻢﺑﻮﺩ. ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ EMA ﺑﺎ ﯾﮏ
ﻧﻤﻮﻧﻪﺯﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﯿﺎﯾﯽ، ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﯾﻢ ﮐﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺘﻮﺳﻂ 3.69 ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﻫﻔﺘﻪ )ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ًﻫﺮ 2
ﺭﻭﺯﯾﮏ ﺑﺎﺭ(هدف ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎ عینی ساز ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺘﻮﺳﻂ 9.42 ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﻫﻔﺘﻪ ﺷﺎﻫﺪ
ﺷﯽءﺳﺎﺯﯼ ﺟﻨﺴﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ )ﯾﻌﻨﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ.( ﻣﺎ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺩﺭﯾﺎﻓﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻋﯿﻨﯿﺖ ﺳﺎﺯﯼ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺷﺪﻩﻭ مشاهده شده ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺩﺭ حالت ﺧﻮﺩ ﺷﯽء ﺳﺎﺯﯼ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ.
ﺍﺯ حیث شاهد شیء انگاری بودن، ﺷﯽ ﮔﺮﺍﯾﯽﺩﺭ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺷﯿﻮﻉ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ًﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﺪ. این ﺗﻌﺠﺐ ﺁﻭﺭ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪﺍﯾﻨﮑﻪ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻫﺎﯼ ﻣﺤﺘﻮﺍﯼ ﺍﺧﯿﺮ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺳﻮﻡ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺍﻥ ﺯﻥ ﺩﺭ ﻧﻤﺎﻫﻨﮓ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺱ ﻫﺎﯼﺗﺤﺮﯾﮏ ﺁﻣﯿﺰ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ 2011) Frisby, & (Aubrey ﻭ 83٪ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﺭﻭﯼ ﺟﻠﺪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ در ﺩﻫﻪ 2000 ﺑﻪ ﺷﯿﻮﻩ ﺍﯼ ﺟﻨﺴﯽ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺷﺪ)ﻫﺎﺗﻮﻥ ﻭ ﺗﺮﺍﺗﻨﺮ، .(2011 ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ، ﺣﺘﯽ ﻋﻠﯽ ﺭﻏﻢ ﺗﻼﺵ ﻫﺎﯼ ﺍﺧﯿﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﻫﺶ ﺗﺼﺎﻭﯾﺮ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﺯﻧﺎﻥﺩﺭ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ )ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺜﺎﻝ، ﻭﺭﺍﻧﯿﮑﺎ، (2016، ﭼﻨﯿﻦ ﺗﺼﺎﻭﯾﺮﯼ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺭﺍﯾﺞ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺯﻧﺎﻥ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﺳﻄﻮﺡ ﺑﺎﻻﺗﺮﯼﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺷﯽء ﺳﺎﺯﯼ ﺭﺍ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﻋﯿﻨﯿﺖ ﺑﺨﺸﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥﺯﻧﺎﻥ ﺷﺨﺼﺎ ًﻫﺪﻑ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻗﻮﯼ ﺗﺮ ﺑﻮﺩ، ﺍﻣﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺗﺄﺛﯿﺮﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻋﯿﻨﯿﺖ ﺳﺎﺯﯼ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﭘﺪﯾﺪﺍﺭﺷﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ، ﺻﺮﻓﺎ ًﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻋﯿﻨﯿﺖ ﺑﺨﺸﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺮ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺩﻏﺪﻏﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺧﻮﺩﮐﺎﻓﯽ ﺑﻮﺩ.
ﯾﮑﯽﺍﺯ ﻣﺤﺪﻭﺩﯾﺖ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﻫﺎﯼ ﻓﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﻋﯿﻨﯿﺖ ﺳﺎﺯﯼ ﺭﺍﮐﻨﺘﺮﻝ ﻧﮑﺮﺩﯾﻢ، ﻭ ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﯿﻢ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﺩﻗﯿﻘﺎ ًﻣﺸﺎﺑﻪ ﺭﺍ ﺑﻪﻋﻨﻮﺍﻥ ﻋﯿﻨﯿﺖ ﺑﺨﺶ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﺩﺭ ﺟﻠﺴﻪ ﺁﺯﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ ﺍﻭﻟﯿﻪ، ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﻔﺼﻠﯽ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﺭﺍﺉﻪ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺭﺍ ﻧﺎﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﯾﺎ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ، ﭘﺎﺳﺦ ﺩﻫﻨﺪ. ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ، ﺍﯾﻦ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﯾﮏ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺫﻫﻨﯽ ﺍﺳﺖ. ﺑﺮﺍﯼ ﯾﮏ ﺯﻥ، ﺗﺠﺮﺑﻪﻧﮕﺎﻩ ﯾﮏ ﻣﺮﺩ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺷﺨﺼﺎ ًﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﭼﺎﭘﻠﻮﺳﯽ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﺷﻮﺩ، ﻭ ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻋﯿﻨﯿﺖ ﺛﺒﺖ ﻧﺸﻮﺩ.ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﮏ ﺯﻥ ﺩﯾﮕﺮ، ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻋﯿﻨﯽ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﺷﻮﺩ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ، ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺕ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺑﺎﯾﺪﺗﻮﺿﯿﺢ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﻫﺎﯼ ﻓﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﻋﯿﻨﯿﺖ ﺳﺎﺯﯼ، ﻫﻢ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﯽ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯾﯽ ﻭ ﻫﻢ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺁﻥ ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺷﮑﻞ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ. ﯾﮑﯽ ﺍﺯﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺣﺴﺎﺳﯿﺖﯾﮏ ﺯﻥ ﺑﻪ ﻋﯿﻨﯿﺖ ﺳﺎﺯﯼ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ، ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻫﺎﯼ ﻓﺮﺩﯼ ﺩﺭ ﻟﺬﺕ ﺟﻨﺴﯽ ﺍﺳﺖ )ﻟﯿﺲ، ﺍﺭﭼﻮﻝ ﻭﺭﻣﺰﯼ، .(2011 ﺯﻧﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺟﻨﺴﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﻋﻼﻗﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﯼ ﮐﻤﺘﺮﯼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻋﯿﻨﯽﺗﻠﻘﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﻧﺎﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﯾﺎ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﻠﻘﯽ ﻧﮑﻨﻨﺪ.
ﺩﺭﻣﺠﻤﻮﻉ، ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﻭﺯﻣﺮﻩ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺭﺍﯾﺞ ﺍﺳﺖﻭ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻫﻢ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻭ ﻫﻢ ﺷﺎﻫﺪ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﻋﯿﻨﯽ ﺳﺎﺯﯼ، ﺯﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺷﯿﺉﯽ ﺳﺎﺯﯼ ﺳﻮﻕ ﻣﯽ دهد.
***************
در این نوشتار خلاصه مفیدی از مقاله انگلیسی با عنوان Sexual objectification in women's daily lives: A smartphone ecological momentary assessment study به معنای «شیء سازی جنسی در زندگی روزمره زنان: مطالعه ارزیابی لحظه ای اکولوژیکی از طریق گوشی های هوشمند» که در سال 2016 در مجله روانشناسی اجتماعی انگلیس منتشر شده با استفاده از موتور ترجمه گوگل با اندکی اصلاحات ترجمه شده است و تقدیم گردید.لینک مقاله به زبان اصلی :https://www.researchgate.net/publication/305795523_Sexual_objectification_in_women's_daily_lives_A_smartphone_ecological_momentary_assessment_study