از گزاره های رایج حامیان بی قیدی پوشش(کلمه آزادی بار معنایی مثبتی دارد و به نظرم مناسب این مفهوم نیست) آن است که «پوشش هر کسی به خودش مربوط است و به دیگران ارتباطی ندارد»! در این نوشتار که ترجمه ای از مقاله با عنوان
"Witnessing Sexual Harassment and Associated Substance Use and Poor Mental Health Outcomes among Adolescent Girls in the US"
به معنای «مشاهده آزار جنسی و استفاده از مواد مرتبط و پیامدهای ضعف سلامت روان در میان دختران نوجوان در ایالات متحده»
به این موضوع پرداخته می شود که چگونه مشاهده صحنه های آزار و اذیت جنسی دیگران می تواند روی سلامت روانی کسی که شاهد این صحنه ها بوده خصوصاً دختران نوجوان تأثیر منفی بگذارد.از سوی دیگر می دانیم نوع پوشش و آرایش زنان مهمترین عامل موثر در جلب توجه مردان به اندام زنان و سبب برانگیختن نگاه شئ انگارانه به زن و رفتارهای جنسی کلامی و فیزیکی مردان نسبت به زنان است پس زنی که پوشش تحریک کننده دارد صرف نظر از اینکه خودش چه قصدی از آن پوشش داشته باشد خوراک متلک گویی و رفتارهای جنسی زننده دسته ای از مردان مریض را فراهم می کند و از اینجاست که باید به بانوان یادآور شد در قبال ارزش زیبایی و جذابیت موقتی که دارند مسئولانه تر رفتار کنندتا آسیبی به دیگران نرسد .در ادامه خلاصه ی مفیدی از مقاله و ترجمه آن می آید:
Direct experiences of sexual harassment have been found to be associated with substance use and poor mental health among girls
تجارب مستقیم آزار جنسی با مصرف مواد و سلامت روان ضعیف در بین دختران مرتبط است.
The current study sought to assess reports of witnessing sexual harassment and associations with substance use and mental heath outcomes among adolescent girls
مطالعه حاضر به دنبال ارزیابی گزارش های مشاهده آزار جنسی و ارتباط با مصرف مواد و پیامدهای سلامت روان در بین دختران نوجوان بود.
The data were from questionnaires among girls (n = 152) ages 15–19 recruited from a health clinic serving a low-resource community in San Diego County
داده‌ها از پرسشنامه‌هایی در میان دختران (152 نفر) 15 تا 19 ساله که از یک کلینیک بهداشتی که به مردم کم برخوردار در شهرستان سن دیگو خدمت می‌کند، استخراج شده‌اند.
Using crude and adjusted regression models, we assessed witnessing the sexual harassment of girls (past year) as well as the frequency of witnessing such acts in relation to substance use, anxiety, depression, and suicidal ideation
با استفاده از مدل‌های رگرسیون خام و تعدیل‌شده، مشاهده آزار جنسی دختران (سال گذشته) و همچنین فراوانی مشاهده چنین اعمالی در رابطه با مصرف مواد، اضطراب، افسردگی و افکار خودکشی را ارزیابی کردیم.
The adjusted models included demographics and direct experiences of sexual harassment (past 6 months) as covariates
مدل های تعدیل شده شامل اطلاعات جمعیت شناختی و تجربیات مستقیم آزار جنسی (6 ماه گذشته) به عنوان متغیرهای کمکی بود.
The participants had an average age of 17, and 76% were Latina. The majority (70%) reported witnessing sexual harassment (past year); 65% reported directly experiencing sexual harassment (past 6 months)
میانگین سنی شرکت کنندگان 17 سال بود و 76 درصد آنها لاتین بودند. اکثریت (70%) شاهد آزار جنسی (سال گذشته) بوده اند. 65 درصد گزارش کردند که مستقیماً آزار جنسی را تجربه کرده اند (6 ماه گذشته).
Among those reporting witnessing, most witnessed sexual harassment at school (69%), at a party (45%), in their neighborhood (34%), or on public transport (33%)
در میان کسانی که گزارش دادند که شاهد آزار جنسی بودند، بیشتر شاهد آزار جنسی در مدرسه (69٪)، در یک مهمانی (45٪)، در محله خود (34٪)، یا در وسایل نقلیه عمومی (33٪) بوده اند.
In adjusted logistic regression models, witnessing sexual harassment was significantly associated with past 30-day alcohol use, ever using drugs, feeling depressed (past 30 days), feeling anxious (past 30 days), and past-year suicidal ideation.
در مدل‌های رگرسیون لجستیک تعدیل‌شده، مشاهده آزار جنسی به طور قابل‌توجهی با مصرف 30 روز گذشته الکل، استفاده از مواد مخدر، احساس افسردگی (30 روز گذشته)، احساس اضطراب (30 روز گذشته) و افکار خودکشی در سال گذشته مرتبط بود.
The findings suggest that, in addition to direct experiences of sexual harassment, indirect experiences of witnessing the sexual harassment of others may also be associated with negative outcomes regarding girls’ health and well-being.
یافته‌ها نشان می‌دهد که علاوه بر تجربیات مستقیم آزار جنسی، تجربیات غیرمستقیم مشاهده آزار جنسی دیگران نیز ممکن است با پیامدهای منفی در رابطه با سلامت و رفاه دختران همراه باشد.
1. Introduction معرفی
Millions of women in the US and abroad experience sexual violence in their lifetimes
میلیون ها زن در ایالات متحده و خارج از کشور در طول زندگی خود خشونت جنسی را تجربه می کنند.
Sexual harassment, which is also a form of sexual violence, can take either verbal (i.e., sexual remarks or gestures), physical (e.g., touching, grabbing, or pinching), or electronic (i.e., sharing of sexual imagery without consent) forms.
آزار جنسی، که نوعی خشونت جنسی نیز هست، می‌تواند به صورت کلامی (به عنوان مثال، اظهارات یا حرکات جنسی)، فیزیکی (مثلاً لمس کردن، چنگ زدن، یا نیشگون گرفتن) یا الکترونیکی (یعنی اشتراک‌گذاری تصاویر جنسی بدون رضایت) باشد.
Studies indicate that the majority of women in the US have been victims of sexual harassment, most commonly in public spaces.
مطالعات نشان می دهد که اکثریت زنان در ایالات متحده قربانی آزار و اذیت جنسی بوده اند که بیشتر در مکان های عمومی است.
The vast majority of women report their first victimization in adolescence.
اکثریت قریب به اتفاق زنان اولین قربانی شدن خود را در نوجوانی گزارش می کنند.
Sexual harassment is not only common, it is also a chronic concern for adolescent girls.
آزار و اذیت جنسی نه تنها رایج است، بلکه یک نگرانی مزمن برای دختران نوجوان است.
For example, one study found that approximately 14% of girls between the ages of 14 and 17 years reported experiencing harassment within the last year, whereas only 5% of same-aged boys reported such abuse
به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داد که تقریباً 14 درصد از دختران بین 14 تا 17 سال گزارش داده اند که در سال گذشته مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند، در حالی که تنها 5 درصد از پسران همسن چنین آزاری را گزارش کرده اند.
In the United States (US), girls belonging to racial and ethnic minority groups appear to report higher levels of sexual harassment when compared to their White counterparts
در ایالات متحده (ایالات متحده) به نظر می رسد که دختران متعلق به گروه های اقلیت نژادی و قومی در مقایسه با همتایان سفیدپوست خود سطوح بالاتری از آزار جنسی را گزارش می کنند.
Of concern, there has been increasing evidence from US-based neighborhood studies indicating that prevalence estimates are even greater and the frequency of exposure is higher among young women living in low-resource neighborhoods, where other forms of sexual violence and community violence are high and often intersect
نگران کننده، شواهد فزاینده ای از مطالعات محله ای مستقر در ایالات متحده وجود دارد که نشان می دهد تخمین های شیوع حتی بیشتر است و فراوانی مواجهه در میان زنان جوانی که در محله های کم برخوردار زندگی می کنند، بیشتر است، جایی که سایر اشکال خشونت جنسی و خشونت اجتماعی بالا است. اغلب تلاقی می کنند.
The disproportionate burden of all forms of violence, including sexual harassment, in low-income communities may likely create a climate where sexual harassment may be reported as the norm in such contexts.
بار نامتناسب همه اشکال خشونت، از جمله آزار و اذیت جنسی، در جوامع کم درآمد ممکن است فضایی ایجاد کند که آزار جنسی ممکن است به عنوان یک هنجار در چنین زمینه‌هایی گزارش شود.
The evidence on the negative effects of direct victimization from sexual harassment is substantial
شواهد در مورد اثرات منفی قربانی شدن مستقیم از آزار جنسی قابل توجه است.
Sexual harassment among adolescents is a significant public health concern, as it is linked to a number of poor health-related outcomes for adolescent girls who are victimized, including mental health issues and substance use
آزار جنسی در میان نوجوانان یک نگرانی قابل توجه برای سلامت عمومی است، زیرا با تعدادی از پیامدهای مرتبط با سلامتی ضعیف برای دختران نوجوانی که قربانی می شوند، از جمله مسائل مربوط به سلامت روان و مصرف مواد مرتبط است.
Indirect experiences of sexual harassment (i.e., witnessing the victimization of others) may also elicit fear as well as other stressors that result in similar poor health outcomes among girls
تجارب غیرمستقیم آزار جنسی (یعنی شاهد قربانی شدن دیگران) همچنین ممکن است ترس و همچنین سایر عوامل استرس زا را برانگیزد که منجر به پیامدهای مشابه سلامتی در بین دختران می شود.
Environments that support the normalcy and acceptability of the sexual harassment of girls in public spaces may increase a girl’s sense of her own personal risk for sexual harassment and violence
محیط‌هایی که از عادی بودن و قابل قبول بودن آزار جنسی دختران در مکان‌های عمومی حمایت می‌کنند، ممکن است احساس خطر شخصی دختر برای آزار و خشونت جنسی را افزایش دهند.
Numerous studies have documented adverse health effects as a consequence of witnessing other forms of violence, such as partner violence and community violence
مطالعات متعدد اثرات نامطلوب سلامتی را در نتیجه مشاهده سایر اشکال خشونت، مانند خشونت شریک زندگی و خشونت اجتماعی، ثبت کرده‌اند.
Additionally, studies on racial discrimination have shown that indirect or vicarious experiences of discrimination, including witnessing events of racial discrimination against others, is associated with increased stress and poor health outcomes similar to those associated with direct experiences of racial discrimination
علاوه بر این، مطالعات بر روی تبعیض نژادی نشان داده است که تجربیات غیرمستقیم یا نیابتی از تبعیض، از جمله مشاهده وقایع تبعیض نژادی علیه دیگران، با افزایش استرس و نتایج بد سلامتی مشابه با تجربیات مستقیم تبعیض نژادی مرتبط است.
Yet, little is known regarding whether witnessing the sexual harassment of other women/girls may have a similar impact as those caused by direct experiences
با این حال، در مورد اینکه آیا مشاهده آزار و اذیت جنسی زنان/دختران دیگر ممکن است تأثیری مشابه آزار جنسی ناشی از تجربیات مستقیم داشته باشد، اطلاعات کمی در دست است.
Understanding whether a climate of sexual harassment can have implications on poor health is particularly important given the high frequency of sexual harassment exposures, particularly within low-resource communities.
درک اینکه آیا جو آزار جنسی می تواند پیامدهایی بر سلامت ضعیف داشته باشد، با توجه به فراوانی زیاد در معرض آزار و اذیت جنسی، به ویژه در میان اقشار کم برخودار، بسیار مهم است.
The most common types of sexual harassment experienced by adolescent girls are verbal forms of sexual harassment, such as negative comments about their body or their physical appearance, as well as unsolicited sexual touching, pinching, or grabbing
رایج‌ترین انواع آزار جنسی که توسط دختران نوجوان تجربه می‌شود، اشکال کلامی آزار جنسی است، مانند نظرات منفی در مورد بدن یا ظاهر فیزیکی آنها و همچنین لمس کردن، نیشگون گرفتن یا دست زدن ناخواسته جنسی.
Much of the literature on sexual harassment among adolescents has focused on incidents that occur in schools
بسیاری از ادبیات مربوط به آزار جنسی در میان نوجوانان بر حوادثی که در مدارس رخ می دهد متمرکز شده است.
Although these school-based studies show that adolescent girls (ages 10–19 years) experience a substantial amount of sexual harassment at school , sexual harassment can occur in a variety of places within a girl’s environment, including social gatherings/parties [27] and in other public spaces, such as transportation
اگرچه این مطالعات مبتنی بر مدرسه نشان می دهد که دختران نوجوان (سن 10 تا 19 سال) میزان قابل توجهی از آزار جنسی را در مدرسه تجربه می کنند , آزار جنسی می تواند در مکان های مختلف در محیط یک دختر، از جمله اجتماعات / مهمانی ها [27] و در سایر مکان های عمومی، مانند حمل و نقل رخ دهد.
The frequency with which girls witness sexual harassment across all of these various places may be a critical concern.
دفعاتی که دختران شاهد آزار و اذیت جنسی در تمام این مکان‌های مختلف هستند ممکن است یک نگرانی حیاتی باشد.
In order to understand the climate of sexual harassment, more research is needed to understand the various settings where girls are witnessing sexual harassment, as well as how often they are reporting these incidents.
برای درک فضای آزار جنسی، تحقیقات بیشتری برای درک موقعیت‌های مختلف که در آن دختران شاهد آزار جنسی هستند، و همچنین اینکه چقدر این حوادث را گزارش می‌کنند، مورد نیاز است.
Overall, little is known regarding the prevalence of witnessing sexual harassment among adolescent girls across diverse contexts, the frequency in which girls report witnessing sexual harassment, and associations with substance use and mental health outcomes among girls
به طور کلی، در مورد شیوع آزار و اذیت جنسی در بین دختران نوجوان در زمینه های مختلف، فراوانی گزارش دختران در مورد آزار جنسی، و ارتباط با مصرف مواد و پیامدهای سلامت روان در میان دختران اطلاعات کمی وجود دارد.بنابراین، مطالعه حاضر به دنبال این بود: (1) شیوع مشاهده شایع ترین اشکال آزار جنسی در زمینه های مختلف در میان دختران را گزارش کند. (2) برای توصیف فراوانی وقوع این رویدادها؛ و (3) ارزیابی مصرف مواد و پیامدهای سلامت روان مرتبط با مشاهده آزار جنسی. برای شروع درک اینکه چگونه جو آزار جنسی ممکن است پیامدهایی بر سلامت ضعیف داشته باشد،ما ورای هرگونه تأثیر تجربیات مستقیم آزار جنسی رابطه بین مشاهده آزار جنسی و این پیامدهای سلامتی را ارزیابی کردیم.
*2. مواد و روشها
2.1. نمونه مطالعه و استخدام(به کارگیری)
مطالعه حاضر بخشی از یک مطالعه مقطعی است که عوامل خطرزای STI(عفونت های مقاربتی) و بارداری را در میان دختران نوجوان فعال جنسی که از یک کلینیک سلامت نوجوانان در شهرستان سن دیگو در نزدیکی مرز ایالات متحده و مکزیک استخدام شده‌اند، ارزیابی می‌کند. زنان (N = 159) بین سنین 15 تا 19 سال از طریق ارجاع ارائه دهنده و/یا توسط دستیاران پژوهشی در اتاق انتظار کلینیک از یک کلینیک سلامت نوجوانان به کار گرفته شدند. معیارهای واجد شرایط بودن عبارت بودند از: (الف) از نظر بیولوژیکی زن، (ب) سنین 15 تا 19 سال، (ج) فعالیت جنسی در 6 ماه گذشته (با توجه به اینکه مطالعه بزرگتر بر عفونت های مقاربتی و خطر بارداری متمرکز بود)، (د) انگلیسی- صحبت کردن، (ه) مایل به ارائه نمونه ادرار برای غربالگری، و (و) داشتن توانایی ارائه رضایت آگاهانه (مثلاً پس از بررسی فرم رضایت، شرکت‌کنندگان باید به چندین سؤال پاسخ می‌دادند تا اطمینان حاصل کنند که متوجه می‌شوند چه چیزی در این زمینه وجود دارد. شرکت در مطالعه تحقیقاتی و همچنین هرگونه خطر مرتبط با مطالعه).
معیارها
شاهد آزار و اذیت جنسی مشاهده انواع آزار جنسی در سال گذشته با چهار گویه سنجیده شد. از شرکت‌کنندگان پرسیده شد (با استفاده از گزینه‌های پاسخ مقیاس پنج درجه‌ای لیکرت از «بسیار مکرر» تا «اغلب اصلاً») چقدر پسران/مردان را دیده‌اند یا شنیده‌اند: (الف) نظرات جنسی بی‌ادب یا بی‌احترامی درباره بدن یا لباس دختران ارائه کنند.(به عنوان مثال، صدای گربه درآوردن) و (ب) لمس کردن، چنگ زدن یا نیشگون گرفتن دختری به روشی جنسی در ملاء عام که ناخواسته(بدون رضایت) بود.این تجربیات غیرمستقیم مشاهده آزار جنسی از یک نظرسنجی معتبر که تجربیات مستقیم آزار جنسی را اندازه‌گیری می‌کند (نظرسنجی انجمن آمریکایی زنان دانشگاه)، با استفاده از رایج‌ترین اشکال تجارب آزار جنسی گزارش‌شده توسط دختران/زنان، اقتباس شده است. با توجه به تمرکز ما بر آزار و اذیت جنسی به عنوان نوعی از خشونت مبتنی بر جنسیت علیه دختران/زنان، با توجه به اینکه اکثر این خشونت‌های حضوری توسط مردان انجام می‌شود [3]، ما بر مردان به‌عنوان مرتکبان این شکل از خشونت تمرکز کردیم. سپس از شرکت کنندگان خواسته شد مکان(هایی) را که شاهد آزار و اذیت جنسی بوده اند (مثلاً در مدرسه، خانه، منطقه اطراف خانه، محله، محله دیگر، در یک مهمانی یا رشادت یا حمل و نقل عمومی) شناسایی کنند. متغیری برای مقایسه شرکت‌کنندگانی که در سال گذشته شاهد هرگونه آزار جنسی بوده‌اند، ساخته شد.
تجربه آزار جنسی:
تجربه قربانی آزار جنسی با چهار مورد اقتباس شده از نظرسنجی معتبر انجمن آمریکایی زنان دانشگاهی ارزیابی شد. آیتم های نظرسنجی از شرکت کنندگان خواسته شد (بله/خیر) گزارش دهند که آیا فرد یا گروهی از مردان/پسرها در 6 ماه گذشته هر یک از موارد زیر را انجام داده اند یا خیر: (الف) نظرات جنسی ناخواسته، شوخی ها یا حرکات جنسی نسبت به آنها در ملاء عام، (ب) خود را در معرض عموم قرار دادند، (ج) آنها را لمس کردند، گرفتند یا نیشگون گرفتند به روشی که نمی خواستند، و/یا (د) آنها را با هر قسمتی از بدنشان لمس کردند (از جمله نزدیک شدن بیش از حد یا مالیدن به آنها) زمانی که آنها نمی خواستند.
استفاده مواد مخدر:
موارد نظرسنجی شامل ارزیابی مصرف ماری جوانا در طول عمر و 30 روز گذشته و سایر مصرف مواد مخدر بود. علاوه بر مصرف ماری جوانا، ما استفاده از 11 ماده اضافی از جمله کوکائین، محرک‌ها و داروهای تجویزی را بدون نسخه ارزیابی کردیم. سپس از شرکت‌کنندگانی که ماری‌جوانا یا سایر مواد مخدر ماری‌جوانا را در طول عمر گزارش کرده بودند، پرسیده شد که آیا آنها در 30 روز گذشته از این مواد استفاده کرده‌اند یا خیر (بله/خیر).
مصرف الکل:
ما طول عمر و مصرف الکل 30 روزه گذشته (بله/خیر) را ارزیابی کردیم. در میان شرکت‌کنندگانی که مصرف 30 روزه الکل را در گذشته گزارش کرده‌اند، ما در مورد نوشیدن بیش از حد الکل نیز سؤال کردیم، که به عنوان مصرف 5 یا بیشتر نوشیدنی الکلی در یک موقعیت (بله/خیر) تعریف شد.
سلامت روان:
از سه آیتم برای ارزیابی افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی (به عنوان مثال، افکار در مورد اقدام به خودکشی) استفاده شد.از معیارهای یک موردی برای پرسیدن از شرکت کنندگان استفاده شد که آیا در 30 روز گذشته احساس اضطراب (الف) و/یا (ب) افسردگی در 30 روز گذشته با استفاده از یک (اصلاً) - چهار (تقریباً هر روز)- داشتند یا خیر.
جمعیت شناسی:
متغیرهای جمعیت شناختی (به عنوان مثال، سن، نژاد، منشاء لاتین) و وضعیت زندگی برای توصیف نمونه استفاده شد.
*نتایج
*ویژگی های نمونه:
در مجموع 152 دختر نوجوان بین سنین 15 تا 19 سال در تجزیه و تحلیل مطالعه وارد شدند. اکثریت دختران لاتین (76%) و متولد ایالات متحده (77%) بودند. اکثریت (70%) شاهد حداقل یک نوع آزار جنسی در سال گذشته بوده اند. (قابل توجه، 65٪ گزارش کردند که در 6 ماه گذشته مستقیماً آزار جنسی را تجربه کرده اند.) بیش از 66٪ از دختران پسران/مردانی را دیدند که از نظر جنسی بی ادبانه یا اظهارنظرهای توهین آمیز به دختران درباره بدن خود می کردند، و 22٪ گزارش دادند که پسران/مردانی را در حال چنگ زدن، لمس کردن، یا نیشگون گرفتن یک دختر در ملاء عام به روشی جنسی که ناخواسته بود. اکثر آزار جنسی که دختران گزارش کردند در مدرسه (69.1٪)، در یک مهمانی (45.4٪)، در محله آنها (34.5٪) و در حمل و نقل عمومی (32.8٪) رخ داده است.
*مشاهده آزار و اذیت جنسی و ارتباط با مصرف مواد و سلامت روان:
4. Discussion
The findings from this study document that, beyond direct experiences of sexual harassment, witnessing sexual harassment is associated with an increased risk for substance use, anxiety, depression, and suicide ideation among this sexually active group of adolescent girls recruited from a clinic serving a low-income, predominantly Hispanic community in Southern California. These findings extend prior research documenting the increased risk for substance use and poor mental health outcomes among adolescent girls experiencing sexual harassment by demonstrating that witnessing sexual harassment may also afford similar poor health outcomes [1,2]. The findings suggest that living in an environment where the sexual harassment of girls is normative may compromise girls’ mental health and well-being, even after accounting for direct experiences of harassment. Further, 70% of girls witnessed sexual harassment in the past year, mostly in proximal environments that they cannot avoid without compromising their education and mobility, such as school, the neighborhood, and public transportation.
The study findings highlight that witnessing sexual harassment is associated with adverse health outcomes above and beyond direct experiences of sexual harassment. These findings are aligned with studies that have reported the health impact of witnessing other forms of violence, such as racial discrimination, bullying and intimate partner violence. Studies on racial discrimination have also shown the effects of vicarious experiences of discrimination; witnessing or hearing about acts of discrimination have been found to be associated with psychosocial stress, poor mental health outcomes, as well as other diseases associated with chronically elevated cortisol levels (e.g., cardiovascular disorders and diseases) [23,30,31]. Furthermore, studies have shown that children who witness peer victimization or bullying in their schools and communities also have poor physical and mental health outcomes [16,17,32,33]. In previous studies on partner violence, compared to those not witnessing intimate partner violence, adolescents witnessing intimate partner violence were more likely to report anxiety, PTSD, depressive symptoms, and suicide ideations [34,35]. Additional health implications of witnessing intimate partner violence have included heightened stress responses, increased risk for obesity and asthma, and gastrointestinal problems [34,36,37]. Thus, our findings expand the literature and begin to highlight how indirect exposures to sexual harassment against women/girls may have a detrimental effect on health and well-being.
بحث:
یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که، فراتر از تجربیات مستقیم آزار جنسی، شاهد آزار جنسی با افزایش خطر مصرف مواد، اضطراب، افسردگی و افکار خودکشی در میان این گروه از دختران نوجوان فعال جنسی که از کلینیک‌هایی، به جامعه عمدتا اسپانیایی تبار کم درآمد در کالیفرنیای جنوبی خدمات می دهد، مرتبط است. این یافته‌ها تحقیقات قبلی را در مورد افزایش خطر مصرف مواد و پیامدهای بهداشت روانی ضعیف در میان دختران نوجوانی که آزار جنسی را تجربه می‌کنند، گسترش می‌دهد و نشان می‌دهد که شاهد آزار جنسی نیز ممکن است نتایج مشابهی را برای سلامتی ضعیف داشته باشد [1،2]. یافته‌ها حاکی از آن است که زندگی در محیطی که آزار جنسی دختران در آن هنجاری است، ممکن است سلامت روان و رفاه دختران را به خطر بیندازد، حتی پس از محاسبه تجربیات مستقیم آزار و اذیت. علاوه بر این، 70 درصد از دختران در سال گذشته شاهد آزار جنسی بوده‌اند، عمدتاً در محیط‌های نزدیک که نمی‌توانند بدون به خطر انداختن تحصیلات و پویایی خود از آنها اجتناب کنند، مانند مدرسه، محله، و وسایل نقلیه عمومی.
یافته‌های مطالعه نشان می‌دهد که مشاهده آزار جنسی با پیامدهای نامطلوب سلامتی بالاتر و فراتر از تجربیات مستقیم آزار جنسی مرتبط است. این یافته‌ها با مطالعاتی مطابقت دارد که تأثیر مشاهده سایر اشکال خشونت مانند تبعیض نژادی، قلدری و خشونت شریک جنسی را گزارش کرده‌اند. مطالعات بر روی تبعیض نژادی نیز اثرات تجارب نیابتی تبعیض را نشان داده است. مشاهده یا شنیدن اعمال تبعیض آمیز با استرس روانی-اجتماعی، پیامدهای بهداشت روانی ضعیف، و همچنین سایر بیماری های مرتبط با سطح کورتیزول به طور مزمن (مانند اختلالات و بیماری های قلبی عروقی) مرتبط است. علاوه بر این، مطالعات نشان داده است که کودکانی که شاهد قربانی شدن یا قلدری همسالان در مدارس و جوامع خود هستند، نتایج سلامت جسمی و روانی ضعیفی نیز دارند. در مطالعات قبلی در مورد خشونت شریک زندگی، در مقایسه با آنهایی که شاهد خشونت شریک صمیمی نبودند، نوجوانانی که شاهد خشونت شریک صمیمی بودند، بیشتر احتمال داشت که اضطراب، علائم افسردگی و افکار خودکشی را گزارش کنند . پیامدهای بهداشتی اضافی مشاهده خشونت شریک جنسی شامل پاسخ های استرس شدید، افزایش خطر ابتلا به چاقی و آسم و مشکلات گوارشی است. بنابراین، یافته‌های ما ادبیات تحقیق را گسترش می‌دهد و شروع می‌کند به نشان دادن اینکه چگونه قرار گرفتن غیرمستقیم در معرض آزار جنسی علیه زنان/دختران ممکن است تأثیر مخربی بر سلامت و رفاه داشته باشد.
علاوه بر این، با توجه به اینکه اکثر دختران گزارش دادند که در محیط های نزدیک خود شاهد آزار جنسی بوده اند، مشاهده آزار جنسی ممکن است با تحرک و درک دختران از ایمنی تداخل داشته باشد. بسیاری از زنان از اجتناب به عنوان مکانیزم مقابله ای برای مقابله با آزار جنسی استفاده می کنند. مطالعات نشان می دهد که زنان ممکن است داوطلبانه تحرک خود را در مکان های عمومی به عنوان یک اقدام محافظتی به دلیل ترس از تجاوز و شیء شدن خود محدود کنند. این تصور که محله‌ها یا مناطق خاصی خطر خشونت جنسی را بالا می‌برند، مشارکت اجتماعی در محله‌ها را کاهش می‌دهد، به‌ویژه زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، جایی که زنان کمتر در مناطقی قدم می‌زنند که کمتر امن هستند . مشاهده آزار جنسی احتمالاً درک دختران را از سطح ایمنی منطقه ای که حادثه در آن رخ داده است، آگاه می کند، و بنابراین، تحقیقات بیشتری برای درک بهتر اینکه چگونه مشاهده آزار جنسی می تواند آزادی حرکت دختران را نقض کند، مورد نیاز است، به ویژه با توجه به اینکه ما دریافتیم که بیشتر این رویدادها در مکان‌هایی در محیط‌های نزدیک دختران رخ می‌دهد.
Given the increasing extent to which girls are also exposed to cyber sexual harassment, future studies may also be needed to assess the climate of cyber-related experiences of sexual harassment and effects on adolescent girls. Finally, and as mentioned
. As these are correlational analyses, it may be that girls in environments where adolescents are engaging in substance use, or those contending with other issues that increase their depression and anxiety, may be more likely to be in more vulnerable social environments where sexual harassment behaviors are more normative. Future longitudinal study is warranted
نکته مهم این است که یافته‌های این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که دخترانی که تجربیات مستقیم آزار جنسی را در شش ماه گذشته گزارش می‌کنند نیز به طور قابل‌توجهی بیشتر احتمال دارد که شاهد آزار جنسی در سال گذشته باشند. این یافته‌ها نشان می‌دهند که تجربیات مستقیم و غیرمستقیم آزار جنسی در کنار هم وجود دارند، که ممکن است به دلیل سطوح بالای پذیرش اجتماعی آزار جنسی باشد اغلب، راه حلی که به زنان جوان برای پرداختن به تجربیات خود در مورد آزار جنسی ارائه می شود، محدود کردن تحرک دختران به عنوان وسیله ای برای محافظت است، اما این یافته ها نشان می دهد که خطرات در محیط های زندگی روزمره رخ می دهد. یافته‌ها نشان می‌دهد که این موضوع فقط تغییر رفتارهای محافظتی دختران نیست، بلکه به جوی هم می‌پردازد که آزار جنسی در آن رایج است. تحقیقات بیشتری برای درک انگیزه‌های آزاردهنده‌ها و سایر عوامل در محیط (به عنوان مثال، رفتار تماشاگران) مورد نیاز است که ممکن است در حمایت از فضایی که در آن آزار و اذیت جنسی بسیار رایج و مکرر توسط زنان جوان تجربه می‌شود، نقش داشته باشد. چنین تحقیقاتی برای هدایت رویکردهای تغییر برنامه و سیاست که آگاهی از پیامدهای منفی بالقوه آزار جنسی را ایجاد می کند و برای کسانی که رفتارهای آزاردهنده را مرتکب می شوند، ایجاد می کند، مورد نیاز است. چنین کارهایی ممکن است از تحقیقات در ادبیات دوستیابی/خشونت جنسی، که هم مرتکبین و هم اطرافیان را برای پیشگیری از خشونت هدف قرار می دهد، بهره مند شود.
در عین حال نویسندگان مقاله اذعان دارند که یکی از محدودیت تحقیق این بوده که با توجه به میزان فزاینده ای که دختران در معرض آزار جنسی سایبری قرار می گیرند، ممکن است مطالعات آینده برای ارزیابی جو تجربیات سایبری مرتبط با آزار جنسی و اثرات آن بر دختران نوجوان مورد نیاز باشد. از آنجایی که اینها تحلیل‌های همبستگی هستند، ممکن است دختران در محیط‌هایی که نوجوانان در آن مواد مصرف می‌کنند، یا آنهایی که با مسائل دیگری که افسردگی و اضطراب آنها را افزایش می‌دهد درگیر هستند، ممکن است در محیط‌های اجتماعی آسیب‌پذیرتر قرار بگیرند که در آن رفتارهای آزار جنسی هنجاری تر است. مطالعه طولی آینده ضروری است.
[لینک مقاله:
https://doi.org/10.1177/0886260520985485 ]
