خیلی از ماها تصمیم میگریم زندگیمون رو تغییر بدیم، حالا کار نداریم به اینکه چی میشه این تصمیم رو میگیریم یا چی در ما این انگیزه رو ایجاد میکنه، امروزتصمیم میگیریم و پر انگیزه شروع میکنیم به یه سری از کارها، روز اول، روز دوم و..... در نهایت خسته میشیم و رها میکنیم. قسمت عمده ای از این خسته شدن به علت عوامل بیرونیه، حرکت میکنیم، میبینیم عالم و آدم در جهت عکس ما هستند، شرایط مهیا نیست، امکانات کمه، راه رسیدن دوره (جنگهای درونی و بیرونی شروع میشه که توی مقاله جنگ موفقیت در موردش صحبت کردیم) اُه ولش کن، بذار زندگیمو بکنم .......
مهمترین چیزی که باعث میشه توی راهت بمونی و ادامه بدی، مسئولیت پذیریه
یه استادی داشتم که خیلی خوب مسئولیت پذیری رو توضیح میداد، با یه سوال شروع کرد: " توی رابطه دو نفره تو چند درصد مسئولی؟ " بیشترین جواب 50% بود، چون رابطه دو طرفست پس به هر نفر در نهایت همینقدر میرسه، اما جواب فرای تصور خیلی از ماهاست. گفت: " توی رابطه دو نفره هر طرف 100% مسئول رابطه خودشه " هر کی توی زندگی خودش، توی اهداف خودش برای داشته های خودش و برای پذیرش تغییر 100% مسئوله.
افراد مسئولیت پذیر هر شرایطی خوب یا بد توی زندگیشون رو میپذیرن و با اونا کنار میان، اصلا مرحله اول مسئولیت پذیری پذیرشه، پذیرش هر آنچه امروز هست، پذیرش تغییر و پذیرش یا باور رویاها
امیدوارم با تمام وجود مسئولیت تک تک لحظه های زندگیتون رو بپذیرید تا بتونید به سمت تغییر قدم بردارید
