میدونم عنوانی که انتخواب کردم کاملا غلطه، خیلی غلطتر از علم بهتر است یا ثروت، ولی فکر کردم باعث جذابیت میشه
-خلاصه بریم سر اصل موضوع. موفقیت از نگاه بعضیها اینهاست....و.....و .....و ...... ، اما از نگاه من برای سالهای طولانی اولویت اول، انسانیت و معنویت بود. من تصور میکردم اصلا ثروت یا مادیات از اولویتی بر خوردار نیست، اگر انسان باشی، اگر عاشق باشی، اگر با خدا باشی کافیه، وگرنه کسی که از گرسنگی نمرده
-اما زندگی برای هر کسی درسای خودشو داره و یه درس مهمی که برای همه داره و من خیلی دیر فهمیدم این بود که درسته که با پول خوشبخت نمیشی، اما به احتمال زیاد بدون پول بدبخت میشی و یه درس خیلی مهم دیگه اینکه اگر ارزشهات با ارزشهای جامعه در تناقض باشه،اون جامعه خوردت میکنه
-در واقع من به ثروت و مادیات اعتقادی نداشتم، اما ثروت مادیات به من اعتقاد خاصی داشت، کم کم فهمیدم اکثرمردم حافظ و مولانا و سعدی رو هم فقط برای سرگرمی میخونن، اما اعتقادی به زندگی عاشقانه و عارفانه ندارن یا شاید بهتره بگم که برای این حرفا تره هم خورد نمیکنن- خدا رو شکر که الان نیستن (حافظ و مولانا و سعدی رو میگم) وگرنه اونا هم وقتی برای شعرو شاعری پیدا نمیکردن، یا مثلا فرهاد از روی بیکاری و برای اثبات عشقش کوه نمیکند. حرفام جنبه اعتراضی نداره ها، فقط دارم درسایی از زندگیم رو میگم.
-خلاصه درس بزرگ رو گرفتم، اما از حرف تا عمل فاصله بسیاره، از درس تا باور کردن و از باور کردن تا نتیجه گرفتن؛ برای منی که بیشتر عمرم رو با اون عقاید زندگی کرده بودم و عمیقا اینگونه افکار و شکل زندگی رو دوست داشتم، این تغییر خیلی سخت و زمانبر شد. حدود 7 سال تا شکستن خودم و پیدا کردن باورهای جدید؛ الان که به عقب نگاه میکنم انگار یه چشم به هم زدنه ولی تغییر هزینه داره، درد داره و من خوشحال از عمل و تلاش در راه درسی که گرفتم.
امیدوارم توی درسای عملی هم مثل تئوریها همیشه 20 باشید.
