غزل "حالا چرا"
اثر ماندگار استاد شهریار، نمایشی از اندوه و حسرت است که در واژه‌هایش موج می‌زند. این شعر با بیانی صمیمی و عاشقانه، درد دوری و هجران را به تصویر می‌کشد. استاد شهریار با مهارت بی‌نظیر خود در به‌کارگیری استعاره‌ها و تصاویر، توانسته است احساسات عمیق انسانی را در قالب شعری زیبا و دلنشین بیان کند.
از نگاهِ منِ، مصطفی ارشد، "حالا چرا" نه تنها یک غزل عاشقانه، بلکه یک مرثیه‌ی جاودان بر لحظه‌های از دست رفته و عشق‌های بی‌ثمر است. شهریار در این شعر، با تکیه بر تکنیک‌های بیانی و عاطفی، مخاطب را به سفری درونی به قلب انسان می‌برد و او را با احساسات مشترک همدل می‌کند. این غزل، تجلی هنر شاعری است که با قلب و جان مخاطب سخن می‌گوید و تا همیشه در یادها می‌ماند.
نویسنده: مصطفی ارشد
