در نهانگاه دل، جایی که طعم یادها به لطافت شبنم بر گلبرگهای خاطرات مینشیند، قصهای تازه آغاز میشود.
دامنگستر این طعم، همهی لحظههای ما را در بر میگیرد و ما را به سوی شادمانسازترین لحظهها میکشاند؛ هر خاطرهای که در دل داریم، چون نغمهای چالاک از اعماق وجودمان میگذرد و ما را به رقص با زمان فرا میخواند.
در این میان، نهانگاه دل به سان مخملی نرم، جایگاه امنی برای تمامی این طعمها و یادهاست. جایی که هر لحظهی شادمانساز به گرمی پذیرای ما میشود و دامن گستردهای از احساسات را به ما هدیه میدهد.
در این وادی، چالاکی روح ما، چون رقص پرستوها در آسمان، ما را به سوی بینهایتهای شادی و آرامش هدایت میکند.
هر لحظهی این سفر، نه تنها طعم یادها را به دل ما مینشاند، بلکه دامنگستر لحظات ناب زندگیمان نیز میشود.
ای دل، در این نهانگاه، با هر طعم یاد، شادمانی چالاکی را تجربه کن و در دامنگستر این احساسات، به سوی آسمان پرواز کن؛ بگذار هر لحظه، شادمانساز قلب و روح تو باشد، و تو را به سوی روشنایی بیکران هدایت کند.
نویسنده: مصطفی ارشد