در دنیای امروزی پر از پیچیدگی‌ها و تنوع‌ها، موضوع "عشق یا نفرت مینیمالیسم" به عنوان یک مفهوم فلسفی و هنری، سوالات زیادی را در ذهن انسان‌ها برمی‌انگیزد.
آیا این سبک زندگی و تفکر که به کاهش و ساده‌سازی در زندگی تاکید می‌کند، می‌تواند ما را به عشق یا نفرت سوق دهد؟
"مینیمالیسم" به معنای کاهش عوامل غیرضروری و زندگی به سادگی است، این اصطلاح، ابتدا در هنر معاصر و معماری شکل گرفت و سپس به زندگی روزمره و حتی روحیه فردی انتقال یافت. از ابتدای پدیدارش، مینیمالیسم با واکنش‌های مختلف مواجه شد؛ برخی آن را نشانه‌ای از غنیمت نادرست در نظر می‌گرفتند، در حالی که دیگران آن را به عنوان یک آرامش و تمیزی در زندگی تحسین می‌کردند.
به نظر من، مینیمالیسم به معنای تجربه کردن کمال است؛ این کاهش عوامل غیرضروری نه تنها زمان بیشتری برای تفکر و آرامش روان فراهم می‌آورد، بلکه ارزشمندی‌های واقعی زندگی را نیز به چشم می‌آورد. اما، آیا این سادگی و تمیزی برای همه جذاب است؟
بعضی افراد ممکن است احساس کنند که مینیمالیسم به معنای از دست دادن زیبایی و جذابیت‌های زندگی است؛ آن‌ها ممکن است به نظر داشته باشند که بدون مقدار کافی از وسایل، نمی‌توانند زندگی را به طور کامل تجربه کنند.
اما آیا این نگرش نشان از یک عشق واقعی به اجناس و موارد زندگی دارد یا صرفاً یک نفرت از گذراندن زندگی به سادگی است؟
به نظر من، مینیمالیسم نه تنها به عشق و نفرت مربوط نمی‌شود، بلکه یک فرصت برای بررسی عمیق‌تر ارزش‌های واقعی زندگی است.
این می‌تواند فرصتی باشد برای بررسی نگرش‌ها، ارزش‌های فردی و آنچه که واقعاً در زندگی مهم است.
بنابراین، آیا شما عاشق یا نفرت‌گرای مینیمالیسم هستید؟ بهتر است این سوال را به خودتان بپرسید و به دنبال جواب درونی خود بروید، زیرا این ممکن است به شما کمک کند تا با ارزش‌های واقعی‌تر زندگی کنید.
نویسنده: مصطفی ارشد
