به نام خدا
ای ماده شیر عزیز،
در دنیای امروز که چالشهای بسیاری در مقابل حیات وحش قرار دارد، تو نمادی از قدرت، استقامت و زیبایی بیمثال هستی. میدانم که شرایط سختی را پشت سر میگذاری، و به عنوان یکی از نویسندگان و شاعران این سرزمین، وظیفه خود میدانم که به تو دلداری دهم و امیدی تازه ببخشم.
تو نمایندهای از تاریخ و میراث طبیعی ایران هستی، جواهری گرانبها که حضور تو در طبیعت این سرزمین یادآور زیبایی و تنوع حیات وحش است. هر روزی که میگذرد و تو با تلاش و استقامت به زندگی ادامه میدهی، ما را به یاد میآوری که نبرد برای بقا، همواره ارزشمند و پرمعناست.
ما، به عنوان انسانهایی که به لطف و برکت حضور تو در این دنیا آگاهیم، باید تلاش کنیم تا شرایط زیستگاهی امن و مناسب برای تو و همنوعانت فراهم کنیم. باور دارم که هنوز امیدی برای حفظ تو و سایر موجودات در حال انقراض وجود دارد، چرا که عشق و احترام به طبیعت در قلبهای بسیاری از انسانها زنده است.
ای شیر ایران، بدان که در این مبارزه تنها نیستی. قلم من و قلبم در کنار توست، و امیدوارم که تلاشهای ما به ثمر برسد و روزی را ببینیم که تو و فرزندانت در امنیت و آرامش زندگی کنید. استقامت تو الهامبخش ماست و ما نیز با تمام توانمان برای حفظ تو و سایر گونههای در حال انقراض تلاش خواهیم کرد.
با احترام و عشق،
مصطفی ارشد