جايزه‌ي يلداي امسال جمعي از اهالي ادبيات و سينما را گردهم آورد؛ جايزه به رمان « وقت تقصير» محمدرضا كاتب اهدا شد و از داريوش مهرجويي، به پاس نقش برجسته‌اش در بهره‌گيري سينمايي از ادبيات داستاني تقدير شد. به گزارش خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، چهارمين دوره‌ي اهداي جايزه‌ي ادبي يلدا، شامگاه چهارشنبه - هم‌زمان با شب آييني ايرانيان - با ياد منوچهر آتشي آغاز شد. مديا كاشيگر - دبير جايزه - شعري از اين شاعر معاصر فقيد را خواند و با تقدير از محمدعلي سپانلو از او خواست تا به روي سن بيايد. سپانلو با خواندن شعري از پروين اعتصامي: «دور است كاروان سحر از ما / شمعي ببايد اين شب يلدا را»، خاطره‌هاي اين شب را گرامي داشت و جايزه‌هاي سه اثر راه‌يافته به مرحله‌ي نهايي را به‌خاطر كتاب‌هاي «آداب بي‌قراري»، «بگذريم» و «وقت تقصير» به ترتيب به يعقوب يادعلي، بهناز علي‌پور گسگري و محمدرضا كاتب اهدا كرد. اسحاق آقايي - عكاس ياسوجي - هم جايزه‌ي بهترين عكس مشوق كتاب‌خواني را از كامران عدل دريافت كرد. مسعود كيميايي، محمود كلاري و اميد روحاني، داورهاي اين بخش بودند كه به گفته‌ي كاشيگر به‌خاطر زمان محدود، فقط حدود 80،70 قطعه عكس به دبيرخانه جايزه رسيد كه تعداد زيادي نبوده است. در ادامه، فرزين هومان‌فر - شاعر و سردبير مجله‌ي در راه انتشار پاپريك - نوشتاري را درباره‌ي نگاه شاعر به روايت داستاني خواند و مديا كاشيگر هم درباره «ضرورت كتابت» سخن گفت. به گفته‌ي كاشيگر، نخستين فرآيند ذهني كه انسان ياد گرفت، بي‌ترديد، تجسم بود؛ ولي ما كه انسان تاريخي هستيم، زاده‌ي كتابتيم و پايان تاريخ احتمالا پايان كتابت است. آرش حجازي - مدير انتشارات كاروان و برگزاركننده‌ي جايزه - هم از انحلال انتشارات انديشه‌سازان - اسپانسر اصلي جايزه - گفت و اين‌كه هيچ ناشري حاضر نشده است تا از جايزه حمايت كند. به گزارش خبرنگار ايسنا، در ادامه‌ي اين مراسم، مسعود كيميايي از داريوش مهرجويي به‌خاطره بهره‌گيري هنرمندانه از ادبيات در سينما تقدير كرد و گفت: از داريوش مهرجويي گفتن، در اين فرصت كم، خيلي مشكل است. او خيلي كار كرده؛ از سال 1345 تا حالا دارد كار مي‌كند و هميشه درگير تفكر و زبانش بوده است. به اعتقاد كيميايي، مهرجويي در هر زمينه‌اي كه كار كرده، هميشه تفكرش بر صورت فيلم غالب بوده است. او مهرجويي را از قله‌هاي تاريخ سينماي ايران دانست و همچنين گفت كه در اين فرصت نمي‌تواند تحليلي از كارهاي او داشته باشد و تعريف هم، وسيع‌تر از اين حرف‌هاست. اما داريوش مهرجويي نيز به تمجيد از مسعود كيميايي پرداخت؛ او را از وزنه‌هاي خيلي مهم سينماي ما دانست و گفت: افتخار مي‌كنيم كه سينماي ما توانسته كسي مثل مسعود را به عرصه هنر معرفي كند. مهرجويي سپس گفت كه آشنايي‌اش با عرصه‌ي هنر از طريق داستان كوتاه، شعر و بعد، داستان بلند، بوده است. او با تاكيد بر پيوند خيلي عميق و بنيادين ادبيات و سينما يادآور شد كه نود و چند درصد فيلم‌ها از منابع ادبي تغذيه مي‌شوند و كلام و ادبيات، جوهره‌ي اول فيلم را مي‌سازد. كاوه ميرعباسي هم درباره‌ي ضرورت رمان صحبت كرد و به اين رسيد كه در چشم‌اندازي گسترده‌تر، بين رمان نخبه‌گرا و رمان عامه‌پسند تمايز ريشه‌يي وجود ندارد؛ اين دو به موازات هم موجوديت ندارند، بلكه تارهاي در هم تنيده‌يي هستند. در پايان مراسم، كاشيگر بر دو ويژگي مورد تاكيد جايزه‌ي يلدا مبني بر ارزش ادبي و قدرت بالفعل جلب مخاطب عام تاكيد كرد و به اين ترتيب، محمدرضا كاتب جايزه‌ي خود را براي رمان «وقت تقصير» از داريوش مهرجويي گرفت. كاتب ترجيح داد حرفي نزند و فقط تشكر كند. سه داور جايزه‌ي يلداي امسال هم معرفي نشدند و اسامي‌شان محرمانه ماند، كه اعلام شد مذاكرات هيات داوري به عنايت سميعي - به‌عنوان امين هيات داوران - سپرده بوده است. رضا سيدحسيني، عمران صلاحي، محمود دولت‌آبادي، محمد محمدعلي، جواد مجابي و احمد پوري، از حاضران در اين مراسم بودند كه در خانه‌ي معلم تهران برگزار شد. انتهاي پيام
