Rezvan Alavi
Rezvan Alavi
خواندن ۳ دقیقه·۳ سال پیش

یادگیری ترکیبی

در اواخر دهه ۱۹۹۰، یادگیری ترکیبی (یا یادگیری مختلط)به عنوان یک روش تدریس جدید برای یادگیری از راه دور از طریق استفاده از فن‌آوری و اینترنت برای بهبود یادگیری دانش آموزان و تشویق معلمان به تغییر روش های ﺁموزشی خود ظهور کرد و بنابراین یادگیری را به جای مدل یادگیری معلم محور ، به یک مدل دانش آموزمحور تبدیل. یادگیری ترکیبی ترکیبی از یادگیری آنلاین و حضوری است. بولنز و همکاران(2015) یادگیری ترکیبی را چنین یاد می گیرند: "یادگیری که در یک زمینه آموزشی اتفاق می افتد که با ترکیبی عمدی از مداخلات آنلاین و مبتنی برکلاس برای تحریک و حمایت از یادگیری مشخص می شود". عنصر آنلاین نباید صرفاً اضافه شده به آموزش مبتنی بر کلاس باشد. بلکه یادگیری ترکیبی به ادغام موثر هر دو روش مجازی و رو در رو نیاز دارد. گاریسون و واژن(2007)، یادگیری ترکیبی را به عنوان ادغام اندیشمندانه یادگیری الکترونیکی و یادگیری چهره به چهره تعریف کرده اند به طوریکه یادگیرندگان می توانند فعالیت هایی را انتخاب کنند که با سرعت شخصی، سطح و سبک آنها در یادگیری متناسب است. یادگیرندگان در یادگیری خود می توانند مستقل تر و با اعتماد به نفس بیشتری عمل کنند و می توانند در محیطهای واقعی کلاس درس نیز حضور یابند و مهارتهای اجتماعی خود را تقویت کنند. یادگیری ترکیبی روشی که فن آوری و آموزش برای تبدیل ، بهبود و به حداکثر رساندن فرایند یادگیری انجام می شود.

شکل - توسعه سیستم های یادگیری ترکیبی با همگرایی محیط های سنتی و توزیع شده
(بنک و همکاران،2005؛ مارونیچ و گلاسار،2015)
شکل - توسعه سیستم های یادگیری ترکیبی با همگرایی محیط های سنتی و توزیع شده (بنک و همکاران،2005؛ مارونیچ و گلاسار،2015)


گاریسون و وان( 2008) در بیان یادگیری ترکیبی می نویسند: این نوع یادگیری ادغام اندیشمندانه یادگیری الکترونیکی و یادگیری چهره به چهره است. از این روش به منظور بهینه سازی نتایج یادگیری و اثربخشی هزینه ها استفاده میشود. ارائه ی آموزش صرفاً مجازی به گروهی از مخاطبان با زمینه های فکری و تخصصی متفاوت ممکن است برای همه مخاطبان اثربخشی کافی را نداشته باشد. هدف از آموزش ترکیبی ارائه فرصتهایی است که دانشجویان بتوانند هم از فضای حقیقی و هم مجازی جهت بهره گیری بهتر در امر یادگیری استفاده کنند. ولیاتان (2002) تعدادی از مدل های ترکیبی یادگیری را به شرح زیر شناسایی کرد:

- مدل یادگیری مهارت محور: این آموزش یادگیری خود را با حمایت معلم یا مجری برای ایجاد دانش و مهارتهای خاص دانش آموزان در کلاس ترکیب می کند.

- مدل نگرش محور: این برنامه رسانه های مختلفی را برای بهبود نگرش ها و رفتارهای جدید دانش آموزان ، با اولویت قرار دادن تعامل همتا به همسال و یک محیط بدون خطر ، ترکیب می کند.

- مدل یادگیری مبتنی بر شایستگی: این مدل یادگیری ، ابزارهای پشتیبانی از عملکرد را با منابع مدیریت دانش و راهنمایی با هدف بهبود صلاحیت های محل کار ترکیب می کند.

سوزان و کریس(2015) خاطرنشان می کنند که برجسته ترین مزایای یادگیری ترکیبی عبارتند از: استفاده بیشتر دانش آموزان از زمان کلاس، دانش آموزان فعالتر، خلاق تر و ﺁمادگی بهتری دارند و برای آنها جالبتر است و این امکان ارایه بسیاری از منابع آموزشی برای دانش آموزان را فراهم می‌کند.

منبع: علوی سالکویه، رضوان و فدایی کیوانی، رضا و علوی سالکویه، روح اله،1400، طراحی شیوه جدید تدریس با استفاده از روش های جدید آموزش، دوماهنامه نخبگان علوم و مهندسی، دوره: 6، شماره:1

مدیریت آموزشیمدیریت رفتار سازمانی
مدیریت رفتار سازمانی/مدیریت منابع انسانی/ آموزش و توسعه سازمانی/مدیریت آموزشی/ گردشگری/ / مدیریت اسلامیhttps://rezvanalavi.blog.ir/
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید