علی حسینزاده | جایی خواندم که نوشته بود:
از لحظهای که بشر توانست وقایع را ثبت و ضبط نماید دیگر نه عصا مار شد، نه دریا شکافته شد، نه ماه به دو نیم تقسیم شد، نه کودکی بدون پدر بدنیا آمد، نه مردهای زنده شد، نه انسانی در شکم ماهی رفت، نه شتری از دل کوه بیرون آمد، نه آتشی گلستان شد، نه انسانی با حیوانات سخن گفت، نه کسی سوار بر قالیچهای پرواز کرد و نه پیغمبری ظهور کرد.
اما کمتر کسی به این تحول توجه میکند.