محمدرضا اسدی
محمدرضا اسدی
خواندن ۲ دقیقه·۳ سال پیش

زنجیر عشق

در عرف مردم، به نوعی وابستگی و اسارت، عشق گفته می­ شود؛ رابطه ­ای که در آن محبوب تمام وجود محب را به خود مشغول می­ کند. گاهی عاشق در این رابطه تا حدی پیش می­ رود که مطیع بی­ چون و چرای معشوق می­ گردد و برای از دست ندادن او تلاش می­ کند توجه و نظرش را جلب کند، در نتیجه طوری رفتار می­ کند که او می­ خواهد و آن گونه حرف می­ زند که او دوست دارد. اگر کسی چنین باشد در واقع به اسارت معشوق درآمده است که اصطلاحا گفته می ­شود او عاشق شده است. عاشق با خیال عشق، به معشوق نزدیک­تر و وابسته ­تر می­ شود به گونه­ ای که منیّت خود را از دست داده ودر او محو می­گردد.

اگر چه حب یک جریان دو سویه است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ لايَخَافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَ اللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ؛ اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد هر كس از شما از دين خود برگردد به زودى خدا گروهى را مى ‏آورد كه آنان را دوست مى ­دارد و آنان [نيز] او را دوست دارند [اينان] با مؤمنان فروتن [و] بر كافران سرفرازند در راه خدا جهاد مى­ كنند و از سرزنش هيچ ملامتگرى نمى­ ترسند اين فضل خداست؛ آن را به هر كه بخواهد مى‏ دهد و خدا گشايش گر داناست.»(مائده، آیه۵۴) ولی واقعیت این که در ترازوی عشق کفه معشوق سنگینی می­ کند. با اینکه گفته شده است:

نیست در این پرده به جز عشق کس            اول و آخر همه عشق است و بس

عاشق و معشوق ز یک مصدرند                    شاهد عینیت یکدیگرند

جامی

ولی واقعیت این است که:

عاشقان کشتگان معشوقند                هر که زنده‌ست در خطر باشد

سعدی

جمله معشوق است و عاشق پرده‌ای       زنده معشوق است و عاشق مرده‌ای

مولوی

در بحث فناء فی الله و بقاء بالله، این عاشق است که در معشوق فانی می­ شود و انانیت خود را از دست می ­دهد و به تبع آن گفتار و رفتار او تحت فرمان معشوق است:

بارها گفته‌ام و بار دگر می‌گویم               که من دلشده این ره نه به خود می‌پویم

در پس آینه طوطی صفتم داشته‌اند             آن چه استاد ازل گفت بگو می‌گویم

من اگر خارم و گر گل، چمن آرایی هست          که از آن دست که او می‌کشدم می‌رویم

حافظ

کشته شدن فرهادها در راه شیرین­ ها، آوارگی مجنون­ ها به خاطر لیلی­ ها و بردار کشیده شدن حلاج ها و... بیانگر این است که  عشق، نوعی اسارت است:

نی حدیث راه پر خون می‌کند                 قصه‌های عشق مجنون می‌کند

مولوی

کشیدند در کوی دلدادگان                      میان دل و کام، دیوارها

چه فرهادها مرده در کوه­ ها                   چه حلاج ها رفته بر دارها

علامه طباطبایی

عشقسلسلهزنجیرحبمحمدرضااسدی
در سال 1342 در شهرستان مرند استان آذربایجان شرقی به دنیا آمدم . کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تبریز و دکترای ادبیات عرب را از دانشگاه تهران
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید