محمدرضا اسدی
محمدرضا اسدی
خواندن ۳ دقیقه·۴ سال پیش

کینه و کینه توزی

انسان­ ها حالات مختلف روحی دارند که حبّ و بغض از آن جمله­ اند؛ گاهی محبت بر دل انسان غلبه می ­ کند و گاهی بغض و کینه غالب می­ شود. ریشه بسیاری از کارهای انسان­ ها محبت یا عداوت است؛ البته کینه فقط یک حالت قلبی است، اگر نمود خارجی داشته باشد ‌«عداوت» گفته می­ شود.

بدیهی است کینه و کدورت‌ در طول زمان رشد می‌کند و تأثیر مخربی بر سلامت روحی و جسمی‌ انسان دارد. اگر مدام به وقایع گذشته فکر شود و بغض و کینه در دل ماندگار گردد، جسم‌ در وضعیت جنگ و گریز قرار می ­ گیر‌د. در این حالت هورمون‌هایی که آزاد می‌شود روی فشارخون‌ تأثیر می‌گذارد و تپش قلب‌ را بالا می‌برد؛ احتمال دارد انسان تا مرحله سکته پیش برود.

انسان‌ کینه‌جو همواره می­ خواهد از طرف مقابل انتقام بگیرد، بنابر این همیشه در عذاب است؛ غافل از اینکه کسی که بخواهد دیگری را بیازارد، ابتدا خود را آزار می ­دهد. تنها راه نجات از آسیب کینه، بخشیدن کسی است که به ما صدمه زده است. البته این کار سخت است ولی ناممکن نیست. باید به خود القاء کنیم که می­ خواهیم در گروه مومنان باشیم. یکی از ویژگی‌های مومنان، پرهیز از کینه‌توزی است. آنان همواره از خداوند می­ خواهند که کینه مومنان را در دل نداشته باشند: «وَ الَّذِينَ جَاؤوا مِنْ بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالإِيمَانِ وَ لاتَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلّا لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَئوفٌ رَحِيمٌ؛ و كسانى كه بعد از آنان آمده ‏اند مى‏ گويند: پروردگارا بر ما و بر آن برادرانمان كه در ايمان­آوردن بر ما پيشى گرفتند ببخشاى و در دلهايمان نسبت به كسانى كه ايمان آورده ‏اند كينه‏ اى مگذار پروردگارا راستى كه تو رئوف ومهربانى.»(حشر، آیه10)

کینه‌توزی و دشمنی، روح انسان را بیمار می‌کند؛ چنین انسان­ ها از تقرب به خدا و هم‌نشینی با عرشیان محروم می‌شوند. در مورد کینه و کینه ­توزی و آثار آن نکاتی باید مد نظر قرار بگیرد:

ـ کینه از وسوسه‌های شیطان است و از آن برای ایجاد تفرقه و دشمنی بین مومنین، استفاده می‌کند: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الأَنْصَابُ وَ الأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ* إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَ الْبَغْضَاءَ فِي الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ وَ يَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ؛ اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد شراب و قمار و بت­ ها و تيرهاى قرعه پليد [و]از عمل شيطان هستند پس از آنها دورى کنید؛ باشد كه رستگار شويد. همانا شيطان مى‏ خواهد با شراب و قمار ميان شما دشمنى و كينه ايجاد كند و شما را از ياد خدا و از نماز باز دارد پس آيا شما دست برمى داريد؟»(مائده، آیات91 ـ۹0)

ـ اغلب، دل­های بیمار، بغض و کینه را در خود نگه می­ دارند: «أَمْ حَسِبَ الَّذینَ فی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَنْ لَنْ­یُخْرِجَ اللَّهُ أَضْغانَهُمْ؛‌ آیا کسانی که در دل‌هایشان مرضی هست، پنداشتند که خدا هرگز کینه آنان را آشکار نخواهد کرد؟»(محمد، آیه29)

ـ کینه، عذاب و اندوه در پی دارد. امام علی(ع) می­ فرمایند: «اَلْحَقودُ مُعَذَّبُ النَّفْسِ، مُتَضاعَفُ لهَمِّ؛ کینه‌توز، روحش در عذاب و اندوهش دو برابر است.»(غررالحکم، ج 1، ص168)

ـ کینه در دل پنهان نمی‌ماند و مانند بذر میوه پس از مدتی سربرمی ­آورد و فتنه­ای ایجاد می­ کند. در عرف مردم هم گفته می ­شود: فلانی در جامعه بذر کینه می ­پاشد باید منتظر نتیجه ماند.

ـ هر چند انتقام گرفتن پاسخ طبیعی انسان در برابر خطاهای دیگران است اما بخشیدن، یک فضیلت اخلاقی و شاهراه سلامت روانی است. بخشش، یک رابطه سودمند اجتماعی در روابط انسانی است.

کینهاخلاق اسلامیبخششمحمد رضا اسدی
در سال 1342 در شهرستان مرند استان آذربایجان شرقی به دنیا آمدم . کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تبریز و دکترای ادبیات عرب را از دانشگاه تهران
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید