بازی و تفریح بخش جدایی ناپذیر زندگی ماست و میتونیم به جرئت بگیم اگه تفریح توی زندگی نباشه یا باشه اما درست انجام نشه باعث اتفاقاتی میفته که نباید.
شاید بپرسین چه اتفاقاتی؟ خیلی خلاصه میگم که بازی باعث رشد در کودکان و نوجوانان و در بزرگسالان تقویت خیلی چیز ها میشه. مواردی مثل: رشد و اصلاح روابط اجتماعی، رشد مغز و افزایش سلول های خاسکتری و خصوصا افزایش نشاط که بخش فوق العاده مهم زندگی ماست. فعلا کاری به بحث علمیش ندارم و فقط میخوام تحلیلی برداشت هامو بگم.
از وقتی که نیاز انسان به تفریح و بازی شناخته شد یک عده برای این هدف مشغول کار و بیزنس شدند و حالا بعد از کلی سال ما در بین بزرگترین شرکت های جهان شاهد شرکت های بازی و انیمیشن و خصوصا فیلم و سریال که همگی برای سرگرمی خلق شده اند هستیم.
این اتفاق باعث شده تا روانشناس ها و جامعه شناس ها بعنوان متفکرین جامعه به آسیب های این محصولات سرگرمی بپردازن. اما فواید اونها پس چی؟؟؟؟؟
هرکاری توی این دنیا فواید و مضراتی داره اما اینکه ما بخوایم برای اینکه بگیم فقط ما میفهمیم و نسل جدید نمی فهمه، هرکاری که میکنه رو شدیدا محکوم کنیم.
یک نگاه به نسل قدیم بندازیم میفهمیم چرا این حرفارو میزنم. زمان قدیم بچه ها میرفتن تو کوچه ها بازی می کردن و تا وقتی که به کوچه ها وابسته بودن بزرگ نشده بودن و هنوز جوون خام بودنو جوونی میکردن.
الانم میگن تا وقتی از گیم و ایکس باکس و اینستاگرام :) دل نکنده هنوز بچس و دهنش بوی نوتلا میده!
ضرر این طرز تفکر بیشتر از خیلی بازی های ویدیوییِ ذهن خراب کنه. چرا؟
چون با این طرز تفکر اولا نتونستیم با نسل جدید ارتباط برقرار کنیم و به جواب این سوال برسیم که چرا به فلان بازی علاقه داره و چرا دل نمیکنه ازش؟؟
دوما اومدیم برای بازی های نسل جدید مضراتی تراشیدیم تا بگیم (ای جوان کند ذهن تو نباید این بازی هارا انجام دهی) و تِز روشن فکرانه گرفتیم.
راه حل چیه؟ ای کاش بیایم پا به پای نسل جدید خودمون و بندازیم تو چیزی که ازش میترسیم حداقل بخاطر بچه هامون. چه اشکالی داره بجای اینکه بچه هامون پاشن برن گیم نت با پدراشون یه ساعت در روز تو خونه پی اس بزنن؟؟؟!!
امام علی (ع) فرمودند: خودتو بنداز تو چیزی که ازش میترسی (چون اون موقع میفهمی ترست کاذب بوده و به درک واقعی از اون مسئله میرسی)
این کار باعث میشه تا با نزدیک شدن با نسل جدید و رفاقت با اونها درک متقابل از همدیگه داشته باشیم و اینقدر شکاااف بین نسل ها ایجاد نشه.
فاییده دیگه ای که داره اینه که برای تمام مضراتی که برای بازی های نسل جدید وجود داره دنبال راه حل میگردیم، نه اینکه صرفا نقدشون کنیم و از گوشه میدون بگیم لنگش کن.
تنها راه حل مشکلات بشر تعامله. تعامل یعنی چی؟ یعنی رفاقت. یعنی کمک رایگان یعنی عشق بدون توقع.
چه این لطف (یا بهتره بگم درک) از طرف نزدیکترین فرد بهت باشه (که چه بهتر) و یا از طرف یک آدم بدرد بخور دیگه.
کلیت بحثو گفتم تو مطلبای بعدیم میخوام در مورد مضرات بازی های ویدیویی و راهکار هایی که براش وجود داره اشاره کنم. امیدوارم موفق باشی و از خوندن این مطلب ناخوش نشده باشی . :)
خلاصه: شکاف بین نسل ها بیشترین آسیب اجتماعی و اخلاقی و داره بهمون میزنه پس باید برای جلوگیری ازش یکاری انجام بدیم و اون کار پا پیش گذاشتن بزگتر هاس و توقع از اونها میره و قطعا هم کار ساده ای نیست رفاقت با کسی که سن کمتری با تو داره و درک کردنش اونهم با گاردی که نسل دهه 80 به اینور دارن. پس بجای در حد تئوریسین و منتقد نسل جدید باشیم بیایم تو میدون و چه میدونی بهتر از بازی و تفریح اونم با نزدیکترین افراد.
به اینستاگرامم سر بزن توش بازی های غیر ویدیویی معرفی میکنم، البت هنوز اول راهمم ؛) >> MRDelavizz
-
