سلام بر فرزندان ویرگولی بنده.
سلام بر بزرگان ویرگولی.
میدونم همگان به خون من تشنه اید بابت نبودنم?خیلی دارم خودمو تحویل میگیرم
مدت هاست نمیتونم حتی یه ذره کوچیک چیزی بنویسم علتش شاید درگیری های ذهنیم باشه ولی نمیدونم دقیقا چی هست.
توی این بازه نبودنم تقریبا هیچ‌کاری نکردم و توی برزخ محض دست و پا میزدم. الان حس میکنم یه چراغ هرچند کم نور دستمه و لااقل تا چند قدمیم رو میتونم ببینم.
الان که یه ذره اومدم بیرون از باتلاق اعتیاد به مجازی و شروع فعالیت های جدید گفتم بیام یه سر به ویرگول بزنم و بهتون بگم هنوز به فکرتونم. الان ذهنم قفله نه میتونم نقاشی بکشم نه مبتونم بنویسم و از همه بدتر اینکه همون چیزای کوچیکی که دارم رو اعتماد به نفس منتشر کردنشون رو هم ندارم.
یه جایی خوندم ظاهرا به این اتفاق میگن آرت بلاک شدن. اگه راهکاری دارن برای باز شدن ذهن و گرم شدن دستم برای نقاشی خوشحال میشم کمکم کنین?.
مرررسی که تا اینجا خوندین و به غرغرهام بعد از مدتها گوش دادین. دوستتون داررررم.
