من همیشه عاشق یادگیری بودم و در هر فرصتی دنبال یادگیری هر چند کوچک هستم.
خب آیا این بده ؟ absolutely not
ولی یه مشکلی وجود داشت این علاقه من به یادگیری باعث شده بود که من هرچیز جذابی که میدیدم رو میخاستم یاد بگیرم یا هر مطلبی با عنوان جذاب رو میخاستم بخونم و ازین قبیل وسوسه ها
ولی آیا هر مطلب جذابی الان به درد من میخوره یا در آینده نزدیک به درد من خواهد خورد؟
قطعا نه !
برای هر کسی دیگه ای هم همینطوره و هرچیزی به دردش نخواهد خورد
اما شاید بگین:
هرچیز که خوار آید روزی بکار آید
و با خودتون استدلال کنید که خب یادگیری بیشتر چه اشکالی داره اصلا اومدیم و بدردمون خورد و اینجا باید به دلایلی که بهش رسیدم اشاره کنم:
اولا که وقتی میدونیم کلی موارد هستند که نیاز داریم که یادشون بگیریم و همین الان لازمشون داریم یا میدونیم که یک سری موارد به زودی لازممون خواهد شد و آنقدر این موارد زیاد هستند که هیچ وقت فرصت نمی کنید تمومشون کنید.
در ثانی اگر بعد ها نیاز جدی به یادگیری اون موضوع پیدا کنید شاید به خودتون بگید خب من که قبلا یادش گرفتم پس زیاد لازم نیست وقت صرف یادگیریش کنم اما اینجا دارین اشتباه بزرگی مرتکب میشید :
وقتی که که اون موضوع رو یادگرفتید بهش نیاز نداشتید و مغزتون برای پیدا کردن جواب سوال هایی که براش ایجاد شده گرسنه نبوده پس قطعا یادگیری شما ناقص بوده و برای یادگیری باید اول چیز هایی که یادگرفتید رو فراموش کنید.
این جاست که این جمله معروف خودش رو نشون میده:
البته این نکته رو هم بگم که این موضوع نسبیه و همیشه هم نباید بهش عمل کنید چرا که ممکنه خلاقیتتون رو بکشه یا از یک سری فرصت محرومتون کنه ولی در کل در نظر داشتن چیزهایی که گفتم قطعا بهتون کمک خواهد کرد انتخاب های بهتری برای یادگیری داشته باشید.
درضمن من مرتضی شجاعی هستم و اینجا درمورد چیز هایی که یاد میگیرم مینویسم و ادعایی هم در مورد نوشته هام ندارم و میدونم داخلش اشتباهاتی وجود داره و ممنون میشم در اصلاحشون به من کمک کنید.
اگر دوست داشتید میتونید من رو دنبال کنید. :))))
