در حال حاضر دمای زمین به سرعت در حال افزایش است و برای این افزایش دما باید از هم اکنون برنامه ریزی و آینده بینی داشته باشیم. یکی از مواردی که باید برای مقابله با وضعیت پیش رو در نظر بگیریم حفظ فضای سبز در دمای بالاتر و هوای خشک تر است.
بعضی از گیاهانی که در حال حاضر در مناطق مختلف شهری و روستایی کاشته شده اند ممکن است نتوانند در شرایط دمایی و رطوبتی سالهای آینده طاقت بیاورند و باید با گیاهانی که مقاومت بیشتر دارند و می توانند شرایط سخت را پشت سر بگذارند جایگزین شوند. کشور ما ایران به دلیل شرایط آب و هوایی گرم و خشک، بیشتر با گیاهان مقاوم به شرایط خشکسالی پوشش داده شده است و یا به طور طبیعی این نوع از گیاهان فرصت بیشتری برای رشد و تکامل در این مناطق را پیدا کرده‌اند. اما با این حال باید در نظر داشته باشیم که در صورت بالا رفتن دما و خشک تر شدن آب و هوا نوع آبیاری و رسیدگی به گیاهان کنونی باید به نحوی تنظیم شود که با حداقل مصرف آب و انرژی بتوانیم بیشترین بهره وری و تولید پوشش گیاهی را داشته باشیم.
انواع روش های کشت گلخانه ای که در آن از هدر رفت رطوبت و آب و ورود بیش از اندازه حرارت جلوگیری می شود و همچنین استفاده از سامانه های آبیاری مدرن مانند آبیاری قطره‌ای می تواند کمک بزرگی برای مقابله با وضعیت وخیم تر آب و هوایی سال های آینده باشد. اعمال تغییرات بر ژن های گیاهان برای مقاوم کردن و بهره وری بهتر هم می تواند برای برطرف کردن نیاز در وضعیتی که امکان بهره وری عادی از گیاه وجود ندارد مفید باشد. حتی اگر شرایط آب و هوایی وخیم سالهای آینده را پیشرو نداشتیم بازهم برای برطرف کردن نیاز جمعیت خارج از کنترل حال حاضر می بایست ژنهای مفید و تامین کننده نیازهای غذایی و دیگر نیازهای ما انسان ها را در گیاهان قرار دهیم. اینکه بتوانیم گیاهان را طوری تغییر دهیم که هماهنگ با شرایط آب و هوایی یک منطقه تمام مواد غذایی مورد نیاز انسان را فراهم کنند، حل کننده بسیاری از مشکلات بهداشتی و سلامت جامعه خواهد بود.
به این ترتیب با مصرف این میوه ها هر شخص می تواند نیاز غذایی روزانه خودش را به راحتی از طریق درختانی که در نواحی اطرافش کاشته شده است برطرف کند. اگر منطقی فکر کنیم و از علم برای منافع تمام انسان ها بهره ببریم می توانیم مشکلات را یکی پس از دیگری با کمترین هزینه برطرف کنیم و با افزایش آگاهی و درکمان از نحوه رفتار طبیعت از بروز بسیاری از این مشکلات که به خاطر سهل انگاری و مدیریت غلط ایجاد شده‌اند جلوگیری کنیم. برای مدیریت ساده تر بحران های پیش رو باید از همین حالا اقدام کنیم، نیازهای احتمالی را پیش بینی کنیم و برنامه ریزی و کنترل اوضاع در چنان شرایط دشواری را تمرین کنیم.
اگر بخواهیم و تصمیم به تغییر بگیریم میتوانیم با کنار گذاشتن آموزش های اشتباه و باورهای غلط و همینطور با فکر کردن منطقی و بدون پیش داوری، آنچه که به صلاح انسان و مسیر تکاملی او هست را در افکار خود پرورش دهیم و در اولین فرصت به عمل تبدیل کنیم.
باید به این درک برسیم که در حال حاضر با طبیعت مان درست رفتار نمی کنیم و آن را مجبور به این کرده ایم که برای احیای مجدد خودش دست به کار شود تا حداقل حیاط موجودات زنده بر روی این سیاره تضمین شده باقی بماند. بنابراین شرایط دشوار پیش رو باید بتواند انسان را نسبت به فعالیت‌های مخربش آگاه کند تا از این طریق بیاموزد که هماهنگی با طبیعت و در واقع زندگی بر اساس قوانین طبیعت تنها راه برقراری صلح و آرامش و فراهم کردن شرایط پیشرفت و تکامل برای تمام انسان ها است.
