مسئله، موضوع، اتفاق، فرقشان چیست؟
مسئله حل شدنی است.
وقتی سر و کله یک مسئله در زندگی پیدا میشود خیلی از ما مینشینیم و غصه میخوریم که چه گرفتاری بدی سراغمان آمده در صورتی که اگر کمی به اطرافمان نگاه کنیم متوجه میشویم اصلا اسمش مسئله نیست...
مسئله گرفتاری های بزرگ اند هر چند آن ها هم قابل حل شدن هستند. مشکل ما بزرگ نشان دادن مشکلاتمان است که مانع تفکر و آگاهی از لحظه میشود و حل کردنش را سخت میکند.
موضوع پیش می آید.
موضوع چند درجه آسان تر از مسئله است. مثلا امروز تیم مورد علاقه ام فوتبال دارد و درس خواندنم دو ساعتی به تاخیر می افتد. موضوع تداخل درس و فوتبال به راحتی با کمی تمرکز بیشتر قابل حل است. اگر برای خودمان مسئله سازی نکنیم!
اتفاق می افتد.
گاهی وقت ها علی رغم خواسته ی ما اتفاق های قابل پیش بینی در زندگی می افتد که آن هم قابل حل شدن است. هر سه موردی که درباره اش حرف زدیم بدون پیش بینی رخ میدهند و میدانیم که هیچکدام غیر قابل حل نیستند. اما اتفاق غیر قابل پیشبینی تر از موردهای قبلی است.
همه این هایی که گفتم را ما از قبل میدانستیم اما حرف من اینجاست که نگرش و دیدگاه ما آدم ها باعث میشود توانایی رو به رو شدن با موانع را از دست بدهیم یا حداقل خوب انجامش ندهیم و زندگی در قرن بیست و یکم را از اینی که هست سخت تر کنیم.
اگر کمی دقت کنیم این همه برای خودمان مسئله نمیسازیم.
پ ن: این مطلب برگرفته از فرمایش استاد عزیز اردشیر رستمی در کتاب تلنگر بود که برای من تلنگری برای رو به رو شدن با حل مسائل، موضوعات و اتفاقات زندگی ام شد. امید است برای شما هم چنین بوده باشه.
مأوا مقدم
