کمتر چیزی بدون تغییر می‌ماند.
ما هر سال یا قدری انسان‌تر می‌شویم یا بخشی از انسانیت‌مان را با کالایی عوض می‌کنیم.
بی‌وقفه زنده‌ایم اما اغلب اوقات بی‌مکث زندگی نمی‌کنیم.
یا حداقل آگاهانه زندگی نمی‌کنیم.
آگاه بودن یعنی لیاقت زنده بودن را داشتن.
خیلی چیزها تجربۀ آگاهی به ما می‌بخشند:
دوری، از دست دادن، بیماری، شادی.
اما کتاب‌ها به ما آگاهی عمیق می‌بخشند. از همان چیزهایی هستند که به قول نیچه چرایی به ما می‌دهند تا از عهدۀ هر چگونه‌ای برآییم.
با هر کتاب که می‌خوانیم یک‌قدم انسان‌تر می‌شویم.
و قدر دوست داشتن را بیشتر می‌دانیم.
و شاید به همین دلیل است که سیمون جورج می‌گوید:
علم یعنی عشق.
