سالانه چند ده هزار زلزلۀ کوچک توسط زلزله‌نگارهای کشور ثبت می‌شود.
اما هیچ‌کدام را احساس نمی‌کنیم. چون شدتشان به‌شدت پایین است.
این لرزه‌های کوچک باعث تخلیۀ انرژی‌های زمین می‌شوند و از وقوع زلزله‌های هولناک جلوگیری می‌کنند.
هر کدام از ما انسان‌ها هم به چنین زمین‌لرزه‌های کوچک درونی نیاز داریم.
فشار اقتصادی، اجتماعی، فشار خانواده و عزیزانمان، ما را سرشار از انرژی‌های منفی درونی کرده است.
این فشارها به پایین لایه‌های درونمان می‌روند و به‌شدت ناپیدا می‌شوند.
گاهی اصلاً متوجهشان نمی‌شویم.
و اگر آن‌ها را به تدریج تخلیه نکنیم، به یکباره می‌پکیم.
اگر از دردهایمان حرف نزنیم ممکن است جایی فوران کنیم که نباید.
و از آنجایی که ناگفته پیداست گوش شنوایی پیدا نمی‌کنیم، بهتر است برای خودمان بگوییم.
از دردهایمان بنویسیم و هرروز لرزه‌ای کوچک را درون خود تجربه کنیم.
راجع به آن‌ها بخوانیم و با آگاهی بیشتری روی زخم‌هایمان مرهم بگذاریم.
هیچ کاری نکردن، عموماً بدترین کاری است که می‌توانیم بکنیم.
