مصطفی نجم آبادی
مصطفی نجم آبادی
خواندن ۱۰ دقیقه·۴ سال پیش

چرا و چگونه در مورد مرگ با بیمار صحبت کنیم؟

صحبت کردن در مورد مرگ و مردن

آیا باید به بیمار سرطانی ، بگوییم که در حال مرگ است ؟
آیا صحبت کردن در مورد مردن کار خوبی است؟
به کسی که در حال مرگ است چه بگویم؟
اگر دکترها بیمارم را جواب کرده اند ؛ چه کنم ؟

خلاصه کلام آن است که : از منظر روانشناسی و مشاوره ، صحبت کردن و مکالمه در مورد مرگ و یا مردن، می تواند به فردی که مبتلا به یک بیماری انتهایی است کمک کند تا نگرانی ها و ترس های خود را ابراز کند.

بيماري انتهايي یا پایانی ،‌ نوع و شرایطی از بیماری است که احتمال مرگ فرد در هفته های آینده زیاد است مثلا بیمار دچار به سرطان های بدخیم یا پیشرفته که به تمام بدن متاستاز داده است و پزشکان برای وی زمان تعیین کرده اند

همچنین گفت و گو در اینباره میتواند به آن بيماران کمک کند تا برای کارهای باقي مانده ای که برایشان مهم است برنامه ریزی کنند و یا حداقل فکری کنند. این مكالمه می تواند احساسات ناراحت کننده ای را برای شما و برای فردی که در حال مرگ است به وجود آورد ، اما راهکارهایی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا مکالمه تان با او آسان تر و معنی دارتر شود.

اما چرا صحبت کردن در مورد مرگ مهم است؟

صحبت در مورد مردن یا مرگ می تواند مقدار زيادي فکر و احساس ناراحت کننده به وجود آورد ، فلذا جلوگیری از شروع شدن چنین مکالماتی ، یک واکنش بسیار معمول و متداول در ميان مردم است. اما گفتگو كردن در مورد مرگ با کسی که دچار بیماری پایانی است برای خود آنها بسیار مفید است.

این صحبت کردن ها می تواند به بيمارتان در برخي زمینه ها کمک کند ، مثلا :‌

  • ابراز کردن و نشان دادن نگرانی ها و ترس ها و به اشتراک گذاشتن این مسایل با شخصي دیگر می تواند به کاهش پریشانی و اضطراب بیمار کمک کند.
  • دريافت کردن اطلاعات بیشتر در مورد بیماری شان و اتفاقاتی که قرار است برای آنها بیوفتد ، معمولا اضطرابشان را کاهش داده و به آنها برای تصمیم گیری در مورد مدل درمان و مراقبت از خود کمک می کند.
  • تصمیم گیری در مورد چیزهای عملیاتی ، از جمله نوشتن وصیت نامه یا برنامه ریزی برای مراسمات پس از فوت هم می تواند به آنها کمک کند احساس کنترل بیشتری داشته باشند . همچنين اين ميتواند به افراد مهم زندگیشان نیز کمک کند.

البته گاهی هم صحبت كردن درباره مرگ مورد پسند نیست. برخی افراد در بعضي فرهنگ ها ترجیح می دهند در مورد این مهم صحبتي نکنند. اما به هر حال میتوانید به بیمارتان این مساله را گوشزد کنید که شما ، آماده هستید و وي هر زمان که خواست یا نیاز داشت ميتواند با شما در این رابطه صحبت کند.

مشاوره بیماران سرطانی
مشاوره بیماران سرطانی


چرا اینکه به کسی بگوییم که در حال مرگ است ، مهم است؟

مهم است که به کسی بگوییم که در وي حال مرگ است ؛ تا او بتواند آنچه كه از همه برایش مهمتر است را انجام دهد و خودش را برای این مهم آماده کند. اگر شخص رضایت داشت ، باید به افراد نزدیک او نیز این مساله را بگویید ، مانند همسر ، دوستان و اعضای خانواده. این امر به آنها امکان می دهد بیشترین بهره را از زمان باقی مانده ، ببرند. به عنوان مثال ، آنها می توانند روی این موارد تمرکز کنند:

· افرادی که دلشان میخواهد ببینند

  • حل و فصل هرگونه درگیری یا مسایل ناتمام دیگر
  • بحث در مورد آنچه آنها از شرایط مراقبتی خود می خواهند و در مورد مکانهایی که ترجیح می دهند از آنها مراقبت شود صحبت می کنند
  • تصمیم گیری در مورد هر نوع درمان برای کنترل علائم و دردهایشان
  • تصمیم گیری در مورد هر نوع درمانی که نمی خواهند ، به عنوان مثال احیا (CPR)
  • اقدامات فرهنگی ، مذهبی ، اجتماعی یا معنوی که برای آنها مهم است
  • برنامه ریزی مراسم تشییع یا تدفین و ... شان
  • نوشتن یا به روزرسانی وصیت نامه شان


شروع مکالمه درباره مرگ

دانستن اینکه چگونه باید چنین مکالمه ای را شروع کرد ، بسیار دشوار است. اما ممکن است پرسيدن سؤالاتی از این قبیل به شما کمک کنند:

  • فكر ميكني اگر ناخوش احوال تر شدی ، چه چیزی برایت مهم خواهد بود؟
  • تا به حال به این فکر کرده ای که می خواهی در مراسم و مجالس ترحيم ت چه اتفاقی بیفتد؟
  • اگر ناخوشتر شوی ، دوست داری چه کسی كنارت باشد؟

در این شرایط ممکن است روی فرد به روی شما باز شود و خودش مکالمه را شروع کند. ممکن است او مستقیماً سؤال کند یا ممکن است صحبت از مرگ را به روشی ناواضح آغاز کند.

شما باید حواستان به سرنخ های ظریف تر نیز باشد ، زیرا ممکن است آنها بخواهند در مورد مرگ با شما صحبت کنند. این سرنخ ها ممکن است چیزی باشد که آنها یک بار و یا مکررا از آن یاد می کنند. به عنوان مثال ، آنها ممکن است چیزهایی مانند این را بگویند :‌

  • فکر می کنی خدایی هست؟
  • زمانی که بمیریم چه اتفاقی می افتد؟
  • نگران تنها گذاشتن دخترم هستم.
  • شریک زندگی من چگونه با این مساله کنار خواهد آمد؟
  • کاش می توانستم یک دفعه دیگر دوستم را ببینم.
  • من حالم بهتر نشده است. شده؟

می توانید اینگونه گفتگوی را شروع کنید: " به فلان چیز شاره کردی ، آیا این همان چیزی هست که در ذهن توست؟"

روانشناسی بیماران سرطانی و اطرافیان - مرگ- روانشناس نجم آبادی
روانشناسی بیماران سرطانی و اطرافیان - مرگ- روانشناس نجم آبادی

خوب گوش کردن

ما از طریق زبان بدن و لحن صدا هم ، مانند کلمات و جملاتی که استفاده می کنیم ، با ديگران ارتباط برقرار می کنیم. شما می توانید از زبان بدن خود استفاده کنید تا احساس راحتی بیشتری در آنها ایجاد شود و نشانشان بدهید که به حرفهایشان گوش می کنید ، به عنوان مثال:

  • در صورت امکان ، در همان سطح با شخص بنشینید. اگر آنها در رختخواب هستند ، به جای اینکه بالای سر آنها بایستید ، روی یک صندلی کنار آنها بنشینید.
  • هرگونه مانعی بین خودتان و او را برداريد. مثلا در قسمت های مقابل یک میز بنشینید.
  • از حالت های باز در زبان بدنتان استفاده کنید ، به عنوان مثال به جای دست به سینه بودن ، دست هایتان را روی ران خود بگذارید.
  • تکان دادن سر و تکرار برخی کلمات به آنها نشان می دهد که شما سراپاگوش هستید.
  • شما میتوانید در حین این مكالمات ، گرم و با لبخند باشید اما به یاد داشته باشید که در مورد موضوعات جدی حرف ميزنيد.

خوب گوش دادن همچنین شامل این است که ، از درک کردن احساسات خاص آن شخص مطمئن شوید. تکنیک هایی وجود دارد که می توانید برای کمک به آنها استفاده کنید ، از جمله:

  • بررسي سرنخ ها - به عنوان مثال اگر کسی بگوید که احساس نگرانی می کند ، می توانید بگویید: "می توانی در مورد نگرانی ات بیشتر برايم بگویی؟"
  • بررسی کنید که آنچه را گفته اند را درک کرده اید یا نه. به عنوان مثال اگر می گویند: "من نگران اتفاقات بعدی هستم." بپرسید "منظورت را دقیقتر بگو ، الان کدامین اتفاقات را مد نظر داری؟"
  • خلاصه مکالمه - در پایان مکالمه خلاصه آنچه را که شما درک کرده اید بيان کنید و از شخص سؤال کنید که آیا چیزی را یادتان رفته یا نه ؟

دادن اطلاعات

معمولاً اطلاعاتی در مورد بیماری و معالجه شخص ، توسط پزشک یا پرستار متخصص به بیماران داده می شود. اما ،گاها مواقعی وجود خواهد داشت که شما مجبور می شوید اطلاعاتی را به بیمار بدهید یا چیزی را برای بیمار توضیح دهید.

این تکنیک ها می توانند کمک کنند تا آنچه را که به آنها می گویید را درک کنند:

  • بررسی کنید بیمار چه اطلاعاتی را از قبل میداند.
  • در هر جلسه و نشست ، مقداری از اطلاعات را ارائه دهید و ناگهان همه را نگویید.
  • از استفاده زبان دست و پاشکسته و مبهم خودداری کنید.
  • از بكار بردن کلمات استعاری و شاعرانه اجتناب کنید زیرا این برخورد می توانند باعث سردرگمی آنها شود.
  • از توضیح جزئیات خودداری کنید. مگر اینکه خود شخص بخواهد اطلاعات بیشتری کسب کند.
  • بررسی کنید که چقدر آنها گفته هایتان درک کرده اند.
  • بررسی کنید که بعد از مکالمه چه احساسی دارند. به عنوان مثال می توانید بگویید: "این اطلاعات خیلی زیادی بود، تو در موردش چه احساسی داری؟"

اجازه دهید آنها سؤال کنند. نگران نباشید اگر همه جواب هایشان را ندارید. بهتر است بپذیرید که خیلی چیزها را نمی دانید.شما می توانید بعدا پاسخ برخی سوالات آنها را بیابید و به آنها بگویید.

ممکن است دادن اطلاعات مکتوب مانند کتابچه یا وب سایت برای آنها مفید باشد. این ها به افراد اجازه می دنهد تا در وقت مناسب خود اطلاعات اضافی پیدا کنند و وقتی در آنجا نیستید ، آنها را پشتیبانی می کند.

انکار

گاهی اوقات فرد مبتلا به بیماری پایانی، نزدیک شدن به مرگ را انکار میکند. انکار یک واکنش طبیعی است و می تواند بخش مهمی از این روند روبرويي با بيماري باشد. مهم است که آنها را وادار نکنید که بپذیرند قبل از آماده شدن خواهند مرد. اغلب ، آنها این مساله را در زمانش می پذیرند. آنها ممکن است از صحبت با یک مشاور یا روانشناس (مصطفی نجم آبادی - مشاور و روانشناس )فايده بگيرند.


مراقبت از خودتان

صحبت در مورد مرگ می تواند برای خود شما نیز چالش برانگیز باشد و ممکن است به خاطرات افرادی را که در زندگی شخصی خود گم کرده اید یا به آنها اهمیت می دهید، تداخل كند. این مساله طبیعی است، اما اگر احساسات شما در کار یا زندگی شخصی شما تداخل دارد ، بدست آوردن برخی از پشتیبانی ها ایده خوبی است. صحبت با دوستان یا همکاران در مورد تجربیاتتان می تواند مفید باشد. اگر احساس می کنید به حمایت بیشتری نیاز دارید ، می توانید مشاور یا روانشناس را ببینید.

بیمار سرطانی
روانشناس و تراپیست ، رواندرمانگر تهران / آنلاین - دکتر ی روانشناسی MBA - EFT
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید