توی این پست می‌خوام درباره‌ی خود قهوه صحبت کنم! اگه بخوام همه‌ی انواعش رو بگم، سرتون درد می‌گیره و این نوشته ممکنه تا ده هزار کاراکتر و بیشتر بره، پس به اطلاعات خلاصه و مفید بسنده می‌کنم.
یه گیاهی هست به اسم گیاه قهوه. این گیاه،گلهایی شبیه گل یاسمن داره، بین ۳ تا ۵ سال بعد از کاشتن نشاء، (بستگی به اینکه چه شرایطی داره و همه چیز مساعد هست یا نه) بین ۳ تا ۱۰ متر رشد می‌کنه و میوه می‌ده. میوه‌ی این گیاه به صورت خوشه‌ای درمیاد، و بین ۶ تا ۹ ماه زمان می‌بره تا کامل برسه. اول رنگشون سبزه، بعد کم کم زرد میشن و وقتی که کامل برسن بنفش یا قرمز میشن. این میوه‌ها رو می‌چینن، خشک می‌کنن تا پوستش کنده بشه و بعد برشته می‌کنن، و بعد هم آسیاب و عصاره‌ی این دونه‌ی آسیاب شده چیزیه که ما به‌عنوان یه نوشیدنی زیبا به اسم قهوه مینوشیم.
درختچه‌ی قهوه چندین گونه‌ی مختلف داره که از هرکدومشون یک نوع دونه (همون میوه) به دست میاد که معروف‌ترین هاشون «عربیکا» و «روبوستا» هستن. اگه قهوه‌خور و یکم کنجکاو باشین قطعا این دوتا اسم رو شنیدین. اما حالا فرق این دوتا چیه: عربیکا مرغوب‌ترین و خوش عطر و طعم‌ترین و قدیمی‌ترین نوع قهوه‌ست. سهم خیلی زیادی از کل قهوه‌ای که توی جهان کشت و فراوری میشه عربیکاست. اما روبوستا؛ با اینکه عطر و طعمش خیلی کمتر از عربیکاست اما در عوض دوبرابر اون کافئین داره.
برای پایه‌ی انوع مختلف قهوه، دونه‌ی خشک شده رو با مدت‌زمان‌های مختلفی برشته یا roast می‌کنن. برای تهیه‌ی تیره‌ترین حالت قهوه‌ی روست شده (که به اسپرسو روست معروفه) حدود ۱۴ دقیقه زمان نیاز داریم.
خب، این از اطلاعات اولیه! به زودی و توی پست بعدی با انواع نوشیدنی می‌بینمتون.
