درون ذهن هر یک از ما یک آلبوم قدیمی بزرگ وجود دارد؛ آلبومی که پر از خاطره است، خاطرههایی که ما را یاد روزهای گذشته میاندازند. خاطرات دو دستهاند: خاطرات تلخ و خاطرات شیرین. بعضی از خاطرهها زود فراموش میشوند ولی بعضی از خاطرات به این راحتی فراموش نمیشوند، فرقی هم ندارد که قدمتشان چند سال باشد اصلا فراموشی خاطرات به این بستگی ندارد که چه موقع اتقاق افتادهاند زیرا بعضی از خاطرهها توانستهاند ملکهی ذهن ما بشوند و مهر ابد بخورند. فکر کردن زیاد به خاطرههای بد انسان را پر اندوه، غمگین و نا امید میکند «برای همین بشر دست به اختراع بزرگی به نام سوزاندن عکسها زد.😂 که این امر برای عکسهای آزار دهنده به کار میره که تو روح بیجان کاغذ جای گرفتن»
ولی خداییش فراموش کردن بعضی از خاطرات خیلی سخته، خیلی خیلی سخت! جوری که فکر میکنیم هیچجوره نمیتونیم از ذهنمون پاکشون کنیم ولی اگه تا ابد با خاطرات آزاردهنده زندگی کنیم آسیب میبینم، تو گذشته میمونیم ما گاهی وقتها لازمه قاتل بشیم قاتل خاطرات کشنده! چرا که در غیر این صورت خودمون نابود میشیم. تو حال زندگی کن، از خاطرات گذشته درس بگیر ولی اونا رو راهی برای آزار خودت قرار نده! دنیا خیالات نیست واقعی زندگی کن، منطقی باش! هیچ چیزی ارزش ناراحت کردن تو رو نداره پس خودت رو از غمهای بیهوده رها کن.