نوا
نوا
خواندن ۱ دقیقه·۵ سال پیش

فضولچه !

عادتی دارم به غایت پسندیده،اینگونه که اسم هرکس و هرچیزجدید را در گوگل عزیز سرچ میکنم!از خدا که پنهان نیست از شما چه پنهان..دوست دارم هرکاری بکنم اما به آن مقاله های کذایی که صف بسته اند و آماده اند خوانده شوند و ارائه بدهمشان،دست نزنم :))

جستجوکردمش،مانند تمام آدم ها و اسم های جدید!

عجیب بود قدرت قلمش..عجیب تر نوشتنش..عجیبتر از آن شخصیتی که از لابلای واج هایش سر بیرون آورده بودند..حس خوبی بود خواندن نوشته هایش!از خاطرات چندین سال پیشش هم خواندم..آنهایی که حتی خودش شاید یادش رفته !

این هارا چرا میگویم؟!

میخواهم بگویم به عنوان کسی که این روزها قسمت مجازیِ زندگی اش به حقیقی می چربد.بیشتر در نوشته ها دقیق میشم.جدیدا آدم ها را باسبک نوشتنشان کلاس بندی میکنم.خوب و دلنشین بنویسند عزیز دل میشوند و اگربیهوده واج کنارهم ردیف کنند واویلا لیلی!!

خب میگویی خودم جز کدام دسته ام؟

من همانم که درتوییتر ناله میکنم و در اینستا لحظات خوب را شریک میشوم و در ویرگول؟! شخصیت ویرگولی ام را نمیدانم..گاهی یاد این طفل معصوم می افتم!نمیدانم :)

+درهم نویسی ام را بگذار به پایِ درهم بودن ذهنم !

++بنویس برام،از حضور پررنگ/کم رنگ مجازی تو زندگی حقیقیت :))


وبتوییترمجازینویسندگیفضولی
مهندسی کامپیوتر خوانده‌ام اما هنوز خودم را در میان کلمات پیدا می‌کنم.
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید